ثروت هر سال عادلانه‌تر توزیع می‌شود!

به گزارش ایسنا، ضریب جینی شاخص سنجش نابرابری درآمد در جامعه بوده و در فاصله عددی بین صفر تا یک به عبارتی دیگر بین صفر تا 100 درصد قرار می گیرد و در این فرض هر چه عدد محاسبه شده به صفر نزدیک تر باشد به معنای کاهش نابرابری خواهد بود این در حالی است که حرکت ضریب جینی به سمت یک نیز بیانگر افزایش نابرابری در توزیع ثروت است.

 

بر این اساس مرکز آمار در آخرین آمار واطلاعات خود از ضریب جینی اعلام کرد که فاصله بین طبقات فقیر و غنی در کشور باز هم کاهش یافته است به طوری که این شاخص از 37 درصد در سال 90 به حدود 36.60 در سال 91 رسید.

 

این در حالی است که بررسی تغییرات ضریب جینی از سال 80 تا 91 نشان می دهد که روند کاهشی آن در این 12 سال به غیر از دو مورد همواره در سراشیبی به حرکت خود ادامه داده است به طوری که از 0.4304 در سال 80 به 0.4287 در 81 ،0.4241 در 82، 0.4240 درصد در سال 83 ، کاهش یافته است.

 

اما در سال 84 و 85 رقم ضریب جینی با افزایش مواجه شده و به ترتیب به 0.4248 و 0.4356 می رسد که این رشد که به معنای افزایش نابرابری در توزیع درآمد است چندان پایدار نبوده و در سال 86 روند کاهشی خود را از سر می گیرد و به 0.4337 درصد کاهش می یابد.

 

در عین حال تغییرات شاخص سنجش چگونگی توزیع ثروت منتشر شده تاکید می کند که در کشور از سال 86 تا پایان سال 91 توزیع ثروت در هر سال نسبت به سال قبل به سوی برابری بیشتری میل کرده است به گونه ای که از 0.4337 درصد در این سال به0.4122 در 87 ، 0.4111 در 88 ،0.4099 در 89 ، 0.3700 در 90 و در نهایت به 0.3659 در سال 91 کاهش یافته است.

 

اما با وجود اینکه اعداد ارقام محاسبه شده از کم شدن فاصله درآمد و توزیع برابرتر ثروت خبر می دهند برخی از اقتصاددان معتقدند که شواهد موجود در جامعه حداقل تا پایان سال 91 چنین ادعایی را ثابت نمی کند.

 

فرشا مومنی :افزایش نابرابری ها با افزایش بیکاری و تورم

 

در این رابطه فرشاد مومنی -اقتصاددان- به ایسنا گفت: واقعیت ناخوشایند این است که ما در شرایط کنونی در مقیاس جهانی از نظر شاخص فلاکت در رده کشور هایی با بدترین وضعیت قرار داریم، چرا که مجموع نرخ بیکاری و نرخ تورم در اقتصاد، ایران را در رتبه بسیار نامناسبی در میان کشورهایی با بدترین وضعیت در جهان قرار داده است.

 

وی افزود: وقتی که تورم و بیکاری هر یک به تنهایی افزایش یابند نابرابری را افزایش می دهد پس چه طور ممکن است که در شرایطی که هر دوی این موارد با هم به اقتصاد و جامعه ما تحمیل شده شاهد کاهش نابرابری ها باشیم؟

 

عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: از سوی دیگر توجه به آن سهمی از جمعیت در سنین تحصیل که از چرخه پوشش آموزش و پرورش خارج شده اند، نشان می دهد که این سهم در سال های اخیر به بالاترین سطوح تجربه شده خود در تاریخ دوره بعد از انقلاب رسیده و این بدان معناست که بخش قابل توجهی از خانوار های ما برای فراهم کردن امکانات اولیه ادامه تحصیل فرزندان خود با چالش های بسیار جدی مواجه هستند که این شرایط نیز بیانگر کاهش نابرابری و ضریب جینی نیست.

 

وی با اشاره به گزارش رسمی وزیر بهداشت دولت دهم در سال 90 به عنوان یکی از مصادیق افزایش نابرابری در جامعه بیان کرد:بر اساس این گزارش درصدی از جمعیت کشور که فقط از ناحیه هزینه های سنگین درمان به زیر خط فقر رفته اند، نسبت به سال 89 که خود آن سال هم از نظر عملکرد اقتصادی- اجتماعی سال خوبی نبود، حدود 500 درصد افزایش یافته اند. به عبارتی در سال 90، پنج برابر بیشتر از سال 89 جمعیت ایران فقط از ناحیه هزینه های درمان به زیر خط فقر رفته اند.

 

مومنی خاطرنشان کرد: این فهرست را می توان در مورد آن درصدی از جمعیت که با سوء تغذیه روبه رو هستند و یا فشار هایی که هزینه های اجاره مسکن به خانوارهای کشور بر آنها تحمیل کرده همچنین تحولات دیگری که در سال های گذشته به وجود آمده است و موارد متعدد دیگری تکمیل کرد که هیچ یک علامتی مثبت و تایید کننده در زمینه کاهش نابرابری و ضریب جینی نیست، بلکه دقیقا علامت شدت یافتن نابرابری ها تا مرز نگران کننده است.

 

راغفر: آمارهای توزیع برابر ثروت تعجب آور است

 

همچنین حسین راغفر-اقتصاددان- نیز در گفت و گو با ایسنا با اشاره به تحقیقات و بررسی های انجام شده در فاصله سال های 63 تا 90 از نتایج اغلب تعجب برانگیز در مورد چگونگی توزیع نابرابر ثروت و شیوع مصرف گرایی سخن گفت.

 

وی با بیان اینکه نشانه های این مصرف جنون زده را می توان در آگهی روزنامه های روزمره مشاهده کرد و نیازی به محاسبات شاخص های فقر و نابرابری نیست توضیح داد: واقعیت این است که آمارهای خشک و محاسبات بی روح فقر و نابرابری به هیچ وجه منعکس کننده عمق مشقت و نکبت زندگی جمع کثیری از همنوعان ما نیست.

 

عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا ادامه داد: در حالی آگهی های فروش پنت هاوس 800 متری با دستگیره های طلا و یا خودرو های میلیاردی و یا اشکال تهوع آور مصرف گرایی در اطراف همه ما پراکنده اند و همزمان شاهد گسترش پدیده های اسفبار و دردناک در همین جامعه هستیم که گروه زیادی برای یافتن قوت خود و خانواده در سطل های زباله جستجو می کنند و یا گروهی اقدام به فروش جزیی از بدن مانند کلیه خود می کنند.بنابراین چگونه می توان گفت توزیع درآمد در حال برابرتر شدن بوده و فاصله بین کسب ثروت فقیر و غنی کاهش یافته است.