بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : يکشنبه 19 آذر 1391      11:48
گفت و گو با احمد خرم در مورد ایده ادغام وزارت خانه های اقتصادی

روش های ناثواب دولت تمامی ندارد

این ادغام ها ریشه های سیاسی دارد

اقتصاد ایرانی:احمد خرم وزیر راه و ترابری دولت اصلاحات اعتقاد دارد ادغام وزارت خانه های راه، مسکن و شهرسازی با وزارت ارتباطات در دولت به جایی نمی رسد. خرم براین باوراست که مشکلات پیش روی اقتصاد ایران پیچیده تر از آن است که ادغام وزارت خانه ها دردی را درمان کند. گفت و گویی کوتاه با او را می خوانید

به نظر شما ایده دولت برای ادغام وزارت خانه ها به سرانجامی می رسد؟

برخلاف تصور دولت و مجلس کم کردن وزارتخانه ها به معنای کوچک سازی دولت نیست. بطورمثال در ژاپن که جزو 8 کشور صنعتی دنیا محسوب می شود بالغ بر 35 وزارتخانه وجود دارد. در حالیکه دولت این کشور جزو 5 دولت کوچک در جهان است. بنظر می رسد در شرایط فعلی اینگونه تغییرات رنگ و بوی سیاسی دارد. ممکن است این تغییرات بازهم ادامه پیدا کند و شاهد جابه جایی مدیران وزارتخانه ها و یا مدیران سایر بخش های تابع دولت باشیم.

این ادغام ریشه های سیاسی هم دارد؟

 صرفنظر از مسائل سیاسی در بررسی فنی ادغام وزارتخانه باید گفت ادغام وزارت راه وترابری در وزارت مسکن و شهرسازی  با یکدیگر سنخیت نداشتند. این ادغام ناچسب بود چراکه ماهیتا مسکن و شهرسازی بخش  برنامه محور  و راه ترابری بخش اجرایی است اما دولت این موضوع را نادیده گرفت و دو وزارتخانه را درهم ادغام کرد. در نتیجه پس از ادغام این وزارتخانه ها با توجه تسلط وزیر مربوطه بر بخش مسکن اولویت با این بخش بوده است و راه و ترابری قربانی شده است. معتقدم لطمه سنگینی به زیرساخت ها و توسعه زیر بخش های حمل نقل زمینی، دریایی، هوایی و ریلی وارد شده است. بطورمثال در بخش ریلی سرعت سیر قطار در این دولت به زیر 50 درصد به نسبت سرعت قطار در دولت اصلاحات رسیده است. یعنی 150 کیلومتر در ساعت سرعت سیر قطار به زیر 70 کیلومتردرساعت رسیده است.

این اعداد چه موضوعی را نشان می دهد؟

 در واقع این امر نشان می دهد ادغام مسکن در حمل ونقل چه اثری بر این بخش گذاشته است. اما ادغام حمل ونقل در ارتباطات باهم سنخیت دارد. چراکه فعالیت های دو بخش راه و ترابری و ارتباطات و فناوری اطلاعات تماما از جنس حمل ونقل است. توجه کنید مقوله ارتباطات یعنی حمل ونقل صدا، تصویر و دیتا و مقوله راه و ترابری نیز یعنی حمل و نقل مسافر و کالا است. به عبارت دیگر انتقال از یک نقطه به نقطه دیگر اما با وسایل مختلف انجام می شود. این وسیله ها ازجمله فیبرنوری، ماهواره، قطار، اتوبوس، هواپیما و کشتی هستند که به فراخور عمل انتقال یا جا به جایی از یک نقطه به نقطه دیگر و یا از یک مبدا به مقصد را انجام می دهند.

شما مخالف هستید؟

نظرم برای این بوده و هست که حمل ونقل و ارتباطات به همین جهت نزدیک هستند و می توان این دو مقوله را درهم ادغام کرد اما باید بخش مسکن و شهرسازی را جدا کرد تا این ادغام شکل منطقی پیدا کند. از سوی دیگر بنظر می رسد دولت با ادغام راه و شهرسازی در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و یک وزارتخانه ای که از آن  نام نبرده است پس مدتی بخش مسکن و شهرسازی را از راه و ترابری و ارتباطات مجزا کند. بهر ترتیب اگر هدف از ادغام وزارتخانه ها فقط کم کردن از تعداد آنهاست با این امر مخالفم اما با کوچک سازی دولت با تقویت بخش خصوصی سازی موافقم. در واقع باید امور تصدی گری از دولت حذف شود و به بخش خصوصی با رعایت نورم های قابل قبول جهانی واگذار شود. یعنی در نورم جهانی به ازای هر 25 دانش آموز یک کادر اداری و آموزشی وجود دارد. بطور مثال در ترکیه 15 میلیون دانش آموز 600 هزار کادر اداری و آموزشی وجود دارد. جالب است که در ایران برای 11 میلیون و 800 هزار دانش آموز بالغ بر یک میلیون و 400 هزار کادر اداری و آموزشی فعالیت می کند. به عبارت دیگر برای هر 9 دانش آموز یک کادر اداری و آموزشی مشغول به کار است. یعنی بیش از 5/2 برابر نورم جهانی بوده است. اگر به این مسائل توجه شود با حمایت از خصوصی سازی و رعایت نورم های جهانی می توان به سمت کوچک سازی و کاهش هزینه های دولت حرکت کرد اما متاسفانه به این مقوله ها در کشور توجهی نمی شود.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir