بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : شنبه 1 شهريور 1393      14:9

ایران کلید رهایی اروپا از معمای گازی روسیه

اقتصاد ایرانی: یک پایگاه خبری آمریکایی با اشاره به سلطه انرژی روسیه روی قاره اروپا نوشت: برخی کشورهای این قاره نظیر آلمان به دنبال رهایی از این وابستگی از طریق منابع دیگری مثل ایران هستند.

به گزارش ایسنا، اروپا با یک معمای ژئوپلتیک روبرو است. این قاره تحت هدایت آلمان از یک سو انگشت اشاره را به سمت روسیه گرفته و اقدامات این کشور در اوکراین را محکوم و خواستار تحریم مسکو است و از سوی دیگر به دنبال دریافت بی وقفه گاز از روسیه است.

این وابستگی به روسیه، اروپا را در مخمصه قرار داده است. به لحاظ منطقی روسیه چه طور می تواند به چالش کشیده شود، در شرایطی که ولادیمیر پوتین رییس جمهور این کشور دست خود را روی شیر فلکه عرضه گاز طبیعی به سرتاسر اروپا گذاشته و آن را تحت کنترل دارد.

یک روند حاکی از این است که آلمان پاسخ این سوال را دارد. برلین به سختی در تلاش است تا وابستگی خود به گاز طبیعی روسیه را متوقف کند. آلمان در جستجوی منابع نفت و گاز دیگر تولیدکنندگان بزرگ نظیر ایران است.

در سالهای اخیر به دلیل تحریمهایی که تعامل با ایران را غیرممکن کرده است، آلمان برای افزایش مناسبات اقتصادی با ایران بی میل بوده است. اما اکنون وضعیت اقتصادی ایران رو به بهبود است.

ایران در ازای چند توافق کوچک، از آزادی اقتصادی عمده ای نظیر امکان فروش مقادیر بیشتر نفت نسبت به سالهای قبل برخوردار شده است. در شرایطی که برخی تحریمها مثل نبود سیستم بانکی بین المللی هنوز پابرجا هستند که تجارت با ایران را مشکل می کند، آلمان هنوز ایران را به عنوان "راهی برای خروج از معمای گازی روسیه" می بیند.

روزنامه وال استریت ژورنال اخیرا در مقاله ای به گسترش صنایع آلمان در ایران اشاره کرد. سرمایه گذاری آلمان در ایران در سال 2004 به پنج میلیارد و 900 میلیون دلار رسید، اما همزمان با اعمال تحریمهای جدید متوقف شد. سطح تجاری دو کشور سال گذشته دو میلیارد و 480 میلیون دلار بود. براساس برآوردهای اتاق بازرگانی و صنعت آلمان زمینه بسیاری برای رشد مناسبات تجاری دو کشور وجود دارد. اتاق بازرگانی آلمان پیش بینی کرده که اگر روند لغو تحریمهای ایران ادامه پیدا کند، سطح تجاری دو کشور فورا می تواند به 13 میلیارد و 400 میلیون دلار در سال برسد. اما اگر آلمان به دنبال یک جایگزین احتمالی برای روسیه با سطح تجاری 100 میلیارد دلار در سال است، باید تلاشهای خود را در خاورمیانه به شکل قابل توجهی افزایش دهد.

در این مقاله به تمایل آلمان برای حضور در بازار ایران با 77 میلیون نفر جمعیت اشاره شده است، اما به یک نکته محوری اشاره نشده و آن این است که این کشور آن اندازه که علاقه مند به خرید از ایران است، به فروش علاقه ای نشان نمی دهد.

ایران چهارمین ذخایر بزرگ اثبات شده نفت جهان(حدود 10 درصد) و همچنین 17 درصد ذخایر اثبات شده گاز(دومین ذخایر جهان) را در اختیار دارد. ایران بعلاوه سومین تولید کننده بزرگ گاز طبیعی خشک در جهان است. اگر هر کشور دیگری به جای آلمان، به دنبال خرید منابع انرژی باشد بی شک این ارقام توجه اش را جلب می کند.

ذخایر وسیع نفت و گاز طبیعی ایران طی دهه گذشته تقریبا دست نخورده باقی مانده زیرا تحریم ها خریداران احتمالی را دور نگه داشته است. در حال حاضر با کاهش محدودیت ها کشور های تشنه انرژی در حال نزدیک شدن به ایران هستند.

آلمان یکی از کشورهایی است که منتظر این احتمال بوده است. در حالیکه این کشور طی یک دهه گذشته روابط چندانی با ایران نداشته، اما مشخصا اجازه نداده که این روابط خشکیده شود. در حال حاضر بیش از 100 شرکت آلمانی در ایران شعبه دارند و 1000 شرکت نیز از طریق نمایندگان فروش خود در ایران فعالیت می کنند. حضور مداوم کمک کرده که این کشور با ایران در ارتباط باشد. در حالیکه کشور هایی نظیر آمریکا باید تلاش کنند تا بر دشمنی دیرینه که روابط تجاری دو طرف را از زمان انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 متوقف کرده، غلبه کنند. از سوی دیگر ریشه رابطه آلمان با ایران به سال 1868 زمانیکه شرکت مهندسی زیمنس آلمان وارد ایران شد(زمانیکه انگلیس خطوط تلگراف لندن- هند را احداث می کرد) بازمی گردد.

روابط تجاری آلمان با ایران ممکن است کم باشد، اما ارزش آن رو به افزایش است. در شرایطی که بسیاری از کشور ها تلاش می کنند در ایران جایگاه پیدا کنند، آلمان در حال حاضر این جایگاه را دارد.

در حال حاضر تمام چیزی که آلمان نیاز دارد این است که تحریمها علیه ایران لغو شود و فروش نفت ایران به اروپا افزایش پیدا کند. در همین حال، اروپا باید ایران را تحت حمایت خود قرار دهد. صحبت درباره هدف دوم از عمل به آن آسانتر است. دیگر کشور ها نظیر روسیه به نفت ایران و دور نگه داشتن آن از اروپا علاقه مند هستند.

وقتی صحبت از مخمصه اروپا می شود، نمی توان کرملین را نایده گرفت. روسیه در حال حاضر از خطوط لوله حیاتی خود به سمت اروپا در راستای اهدافش بهره برداری کرده است. معطل نگه داشتن اروپا برای نفت موضعی است که ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه مایل نیست آن را رها کند.

برای این منظور روسیه بی شک تلاش خواهد کرد به جای اینکه شاهد افزایش صادرات نفت ایران به اروپا باشد، نفت ایران را به سمت شمال و شرق هدایت کند. روسیه و چین هر دو نسبت به خرید بخش عمده ای از صادرات نفت ایران تمایل نشان داده اند.

روسیه برای تقویت مناسبات با ایران که در حال حاضر نیز عمیق هستند تلاش کرده است. به جز بخش تسلیحات و کمک، روسیه سابقه طولانی در زمینه تجارت با ایران دارد و به تضعیف تحریمهای بین المللی علیه ایران متهم شده است. این کشور اخیرا اقداماتی را برای نهایی کردن یک قرار داد گسترده تهاتر کالا و نفت با ایران اتخاذ کرده است. مسکو قصد دارد روزانه 500 هزار بشکه نفت ایران را خریداری کند که محدودیت صادراتی که در حال حاضر برای ایران وجود دارد را محو می کند.

این قرار داد قدری عجیب به نظر می رسد. زیرا روسیه خود بزرگ ترین تولید کننده گاز طبیعی جهان است و چرا باید به نفت ایران احتیاج داشته باشد؟ اما این قرار داد از چندین جهت به نفع روسیه است. یکی از آنها این است که نفوذ بیشتری را روی مقصد صادرات نفت ایران برای مسکو ایجاد می کند.

اروپا نمی تواند اجازه دهد روسیه بیش از این روی واردات گاز این قاره نفوذ داشته باشد. اما در این شرایط آلمان بی شک مناسبات نزدیک بین ایران و روسیه در سال های اخیر را در نظر می گیرد. اگر اروپا گاز روسیه را رها و از ایران درخواست نفت و گاز کند و این درخواست بی پاسخ بماند، عواقب شدیدی می تواند داشته باشد. برای اجتناب از این شرایط، آلمان به شدت در حال تدارک یک طرح ثانویه برای دستیابی به منابع انرژی در خاورمیانه است.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

کلمات کلیدی : قاره اروپا - گاز روسیه
نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir