بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : سه شنبه 15 مهر 1393      13:9

دولت جدید هند و افزایش تجارت آسیایی

رابطه اقتصادی میان ایالات متحده و هند اخیراً به تیرگی گراییده است. با توجه به جایگاه قدرتمند اقتصاد هند در منطقه و جهان، منافع ملی آمریکا در برقراری رابطه اقتصادی شفاف با هند می باشد.

اقتصاد ایرانی: دولت جدید هند به رهبری حزب بهاراتیا جانتا، تجارت را به عنوان یک اولویت ملی مد نظر قرار داده است. اما رابطه اقتصادی میان ایالات متحده و هند اخیرا با شکایت هر دو طرف از دسترسی به بازارها، به تیرگی گراییده است. آمریکا و هند در مورد مسائلی مانند افغانستان بعد از سال ۲۰۱۴، پاکستان و دیگر مسائل امنیتی منطقه ای و فقدان یک قدرت اقتصادی منطقه ای، اختلاف نظر داشته اند. برای آغاز مجدد یک گفتگوی سازنده با دولت جدیدی که در دهلی نو قدرت را به دست گرفته است، آمریکا باید خواسته قدیمی هند برای پیوستن به سازمان همکاری اقتصادی آسیا ـ پاسیفیک را به عنوان یک گام به سوی پیوستن نهایی به مشارکت فرا پاسیفیکی مد نظر قرار دهد

رشد روابط تجاری، افزایش اصطکاک

هند دهمین اقتصاد بزرگ جهان با توجه به برآورد اسمی از تولید ناخالص داخلی و سومین اقتصاد مبتنی بر برابری قدرت خرید است. زمان کمی از آن موقع که روابط اقتصادی آمریکا و هند ـ که بازار خود را به سرمایه گذاری خارجی در سال ۱۹۹۱ باز کرده بود ـ بسیار کم بود نمی گذرد. اما این وضعیت تغییر کرده است؛ تجارت کالا و خدمات میان ایالات متحده و هند طی پانزده سال گذشته از ۱۵ میلیارد دلار به نزدیک به ۱۰۰ میلیارد دلار رسیده است و سرمایه گذاری متقابل به شکل سریعی رشد داشته و این مساله رابطه واشنگتن و دهلی نو را نزدیک تر کرده است.

با این حال تجارت آمریکا و هند در حال حاضر هنوز کمتر از ظرفیت دو کشور است ـ کمی بیشتر از یک دهم تجارت کالایی آمریکا و چین، به اندازه تایوان یا هلند. بدتر این که در سه سال اخیر، مشاجرات بر سر مسائلی مانند محدودیت های هند بر واردات لبنیات و ماکیان، نیازهای محلی (به خصوص در مورد انرژی خورشیدی)، حقوق مالکیت معنوی و محدودیت های سرمایه گذاری، اصلی ترین دلایل اصطکاک بوده اند. آمریکا سه مشاجره اصلی با هند در سازمان تجارت جهانی دارد. هند توجیه های خود را در مورد مسائل روادید کارگران و امنیت اجتماعی دارد. در سال ۲۰۱۳ فضای روابط، تحت تاثیر اقدامات تهاجمی ایالات متحده تیره و تار شد. در سال ۲۰۱۴ کمیسیون تجارت بین الملل آمریکا به درخواست کنگره جلسه استماعی در مورد هند برگزار کرد. همه این مسائل، رویکرد امتیاز ندادن به هندی را دنبال کرده است که این روند را غیر مشروع و خارج از سازمان تجارت جهانی می داند. بهبود رابطه با هند نیازمند اقدام مثبتی از سوی ایالات متحده است. در نهایت، همکاری به خودی خود می تواند مفید باشد: در حالی که ابتکار هسته ای هند و آمریکا هنوز به سود تجاری مورد انتظار دست نیافته است، این معامله توان دو کشور برای اقدام در زمینه عدم اشاعه را تقویت کرده است.

عضویت هند در سازمان همکاری های اقتصادی آسیا ـ پاسیفیک

به  نظر می رسد حمایت از درخواست عضویت هند در سازمان همکاری های اقتصادی آسیا ـ پاسیفیک طبیعی باشد. تقریبا بیست سال از اولین درخواست هند برای پیوستن به این سازمان گذشته است. با این حال هند با وجود اتمام مدت قانونی برای بررسی پذیرش اعضای جدید در سال ۲۰۱۰، هنوز نتوانسته به عضویت سازمان در آید. اقدام برای بررسی درخواست عضویت جدید با وجود تصمیم اعضا برای گسترش آن، هم چنان متوقف مانده است. به تعویق انداختن درخواست هند برای منافع ملی آمریکا هم یک خطای استراتژیک است و هم یک خطای تاکتیکی. هند در حال گسترش روابط اقتصادی خود در آسیا و آمریکای لاتین است و قراردادهای تجاری زیادی با کشورهای آسیایی و سازمان همکاری های جنوب شرق آسیا امضا کرده و در حال پیوستن به مشارکت همه جانبه اقتصادی به رهبری این سازمان است که آمریکا در آن نقشی ندارد. عضویت هند در سازمان همکاری های اقتصادی آسیا ـ پاسیفیک می تواند باعث شود این کشور در نهادی عضویت داشته باشد که از بهبود تجارت آزاد و همکاری اقتصادی در آسیا حمایت می کند. نهادی که هنجارهای مد نظر آمریکا را تولید می کند. عضویت هند می تواند مشوقی برای ادامه روند آزادسازی اقتصادی در این کشور فراهم آورد.

عضویت هند در سازمان همکاری های اقتصادی آسیا ـ پاسیفیک می تواند برخی نگرانی های مربوط به دسترسی به بازار را که در روابط هند و آمریکا مشکل ایجاد کرده بود برطرف کند. گروه ها تکنیکی این سازمان که نگرانی های مشابهی دارند می توانند مشاوره های کارشناسی برای ایجاد یک چارچوب همکاری چندجانبه ارائه دهند. گروه کاری انرژی این سازمان با هدف کالاهای سبز، به دنبال از بین بردن محدودیت ها درباره تجارت انرژی و خدمات پاک است، موضوعی که هم اکنون مورد اختلاف آمریکا و هند است. همه اقتصادهای عضو سازمان همکاری های اقتصادی آسیا ـ پاسیفیک برای دستیابی به اهداف برنامه عمل اوزاکا از جمله تجارت و سرمایه گذاری آزاد، حقوق مالکیت معنوی، استانداردها، سرمایه گذاری، خدمات و ...  برنامه ریزی کرده و گزارش می دهند. هند چنین شفافیتی را در روابط دوجانبه اعمال نمی کند اما این لازمه همکاری در سازمان های چندجانبه است. همکاری هند با چنین سازمان هایی دغدغه های استقلال استراتژیک را به شکلی که در روابط دو جانبه گاهی وجود دارد، ایجاد نمی کند.

از همه مهم تر، هند نشان داده است که به تعهدات چندجانبه اش وفادار است. هند هنوز هم یک طرف مذاکره سخت برای سازمان تجارت جهانی است اما پیوستن هند به این سازمان به کلی این کشور را دستخوش تغییر کرده است. این مساله تعرفه ها را کاهش داد و منجر به اجرای حقوق مالکیت معنوی شد. هند مدیریت صادرات خود را به روز کرد تا با هنجارهای بین المللی برای پیوستن به نظام بین المللی منع تکثیر سلاح های هسته ای هماهنگ شود. در این موارد، نهادهای بین المللی مشوق هایی برای برخی انتخاب های سیاسی ایجاد کرده اند که مذاکرات دوجانبه فاقد آن بودند. آثار این گونه اقدامات فوری نیستند اما در رابطه با سازمان تجارت جهانی طی یک دهه و در زمینه عدم اشاعه طی پنج سال قابل مشاهده هستند. هند با آگاهی از الزامات عضویت در سازمان همکاری های اقتصادی آسیا ـ پاسیفیک، خواهان عضویت کامل در آن است، بنابراین ورود به آن مشخصا در رویکرد هند به تعهداتش در زمینه تجارت آزاد تاثیر خواهد گذاشت. هم چنین اقدامی اعتمادساز برای عضویت آینده هند در مشارکت فراپاسیفیکی خواهد بود.

ایالات متحده هیچ هزینه مالی بابت حمایت از عضویت هند در سازمان همکاری های اقتصادی آسیا ـ پاسیفیک متحمل نمی شود. اما هزینه های دیپلماتیکی وجود دارد: بعد از عضویت روسیه، ویتنام و پرو در سال ۱۹۹۸، کشور جدیدی به عضویت پذیرفته نشده است، بنابراین ورود یک عضو جدید، منجر به ایجاد بحث هایی در مورد موازنه منطقه ای در سازمان همکاری های اقتصادی آسیا ـ پاسیفیک می شود. اگرچه به نظر می رسد مخالفت جدی با عضویت هند وجود ندارد ـ همه کشورهای عضو سازمان همکاری های اقتصادی آسیا ـ پاسیفیک از جمله چین، در حال حاضر یا با هند توافقنامه های تجارت دو جانبه یا چند جانبه دارند و یا به دنبال امضای چنین توافقنامه هایی هستندـ تلاش برای توازن، احتمال بحث در مورد چین را پایین می آورد. توازن یک هدف ستودنی است اما نباید باعث به تعویق انداختن بررسی مورد هند شود؛ نباید با اقتصادهایی مانند پاناما و کامبوج به گونه ای رفتار شود که گویی با اقتصاد هند قابل مقایسه هستند. رهبری آمریکا برای اقناع بیست کشور دیگر عضو برای تمرکز بر فواید عضویت هند لازم است. این مساله شدنی است ـ به خصوص در مقایسه با دیپلماسی پیچیده ای که در سال ۲۰۰۸ نیاز بود تا معافیت هند از چهل و دو کشور عضو «گروه تامین کنندگان هسته ای» تضمین شود. اگر ایالات متحده تصمیم داشته باشد که باقوت از هند حمایت کند، طی یک یا دو سال به موفقیت می رسد.

برخی منتقدان معتقدند ممکن است هند برای عضویت در سازمان همکاری های اقتصادی آسیا ـ پاسیفیک آماده نباشد یا عضویت هند تصمیم گیری اجماعی در این سازمان را دچار اشکال کند. این نگرانی ها از موضع سخت هند در مذاکرات دور دوحه و بالی سرچشمه می گیرد. سازمان همکاری های اقتصادی آسیا ـ پاسیفیک یک چارچوب مذاکره ای الزام آور نیست، با این حال بر شفافیت و مشورت برای رسیدن به اهداف تجارت آزاد تاکید دارد. ماموریت این سازمان در گرو ایجاد مجموعه ای از هنجارهای مشترک است که به کمک آن هند به سمت بازتر کردن تجارت خود در منطقه حرکت کند. هند به عنوان دومین اقتصاد با رشد پرسرعت در آسیا باید به عضویت سازمان در آید و بدون حضور هند، این سازمان نمی تواند اقتصاد آسیا ـ پاسیفیک را نمایندگی کند.

بازگشت به مسیر مثبت: گام های بعدی

دفاع موفق از عضویت هند در سازمان همکاری های آسیا ـ پاسیفیک نیازمند یک دیپلماسی قوی است. از آن جا که دولت آمریکا رهبری این سازمان را به دست دارد، وزارت خارجه باید از پیشنهاد عضویت هند حمایت کند و به همکاری نزدیک با هند متعهد شود. برای اثربخشی و توجه بیشتر به نیازهای هند، واشنگتن و دهلی نو باید کاملا در استراتژی، روند و مواضع در همه مقاطع با یکدیگر هماهنگ باشند. وزیر خارجه باید به عنوان نشانه ای از اهمیتی که دولت آمریکا برای یکی از اهداف دیرپای هند قائل است، با همتای خود در مورد این پیشنهاد دیدار کند. ایالات متحده با همکاری هند باید گام های زیر را بردارد:

  • حمایت آمریکا از عضویت هند در سازمان همکاری های اقتصادی آسیا ـ پاسیفیک باید به کشور میزبان اجلاس بعدی یعنی چین انتقال داده شود. وزارت خارجه باید به چین اعلام کند که آمریکا قصد دارد از عضویت هند در سازمان حمایت کند تا آمادگی ها برای جلسات هماهنگی آینده میان مقامات ارشد پیش از اجلاس نوامبر انجام شود.
  • سفیران ایالات متحده در کشورهای عضو سازمان از قصد آمریکا برای حمایت از درخواست عضویت هند آگاه شوند. بخش های شرق آسیا، اروپا و نیمکره غربی در وزارت خارجه باید برای حمایت از این کار بسیج شوند و در کشورهای محل ماموریت در این خصوص بحث های اقناعی انجام دهند.
  • علاوه بر این باید از ایجاد توافق بزرگتر میان اعضا برای بررسی درخواست عضویت دیگر کشورها جلوگیری شود. امریکا باید بحث درباره درخواست عضویت کشورهای دیگر را به وقت دیگری موکول کند تا درخواست هند بیش از این به تعویق انداخته نشود.
  • با گروه های مشاوره ای در خصوص تجارت مشورت شود. وزارت خارجه باید با انجمن مشورتی تجارت سازمان همکاری های اقتصادی آسیا ـ پاسیفیک در خصوص هند مشورت کند.

با حمایت از درخواست عضویت دیرپای هند با یک دولت با رویکرد جدید به تجارت در دهلی نو، واشنگتن می تواند گام مهمی برای سازماندهی دوباره به روابط اقتصادی با هند بردارد.

منبع: شورای روابط خارجی

 


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir