درس‌های کسب‌وکار از پیکاسو

اقتصاد ایرانی: پابلو پیکاسو، پیکرتراش، نقاش و شاعر اسپانیایی (تولد 25 اکتبر 1881/ درگذشت: 8 آوریل 1973 میلادی) به همراه دوستش مکتب کوبیسم را پایه گذاری کرد. پیکاسو، هنرمند بود و نگاه خاصی به کسب و کار داشت. از جمله آنکه برای «رقابت» جایگاه خاصی قائل بود. با آنکه «رقیب شناسی» برای پیکاسو مهم بود، توجه چندانی به «پول» نداشت. به گونه ای که در پایان زندگی وی گفته اند تابلوهای زیادی از او بر جا مانده بود که برای فروش آن هیچ اقدامی نکرده بود.
به گزارش دنیای اقتصاد، پیکاسو آثار هنری با ارزشی خلق می کرد و البته در فروش آنها نیز موفقیت قابل توجهی داشت.
به عبارت دیگر، پیکاسو علاوه بر درک درست و دقیق از جهان هستی که در آثار او متبلور شده است، شناخت موشکافانه و دقیقی از مردم و علائق و نیازهای بازار داشت که به او کمک می کرد آثار خود را به آنها بفروشد.

به کارگیری برنامه سیستم شخصی
همه ما به دنبال خلق کسب وکاری هستیم که با ما حرف بزند. زمانی که پیکاسو درصدد خلق اثر گرنیکا بود، به دنبال این بود اثری خلق کند که به جای وی از توحش جنگ سخن بگوید.
به این منظور، این هنرمند بزرگ اسپانیایی برنامه ریزی گسترده ای برای خلق این اثر فاخر انجام داد و نظام و چارچوب های سنجیده ای برای آن در نظر گرفت.
این میزان تفکر و برنامه ریزی یکی از مهم ترین ارکان موفقیت هر کسب وکاری است و ضامن حرکت آن در مسیر درست در مراحل توسعه آن است.

برخورد با مشتری ناراضی
روزی زنی در یکی از خیابان های پاریس مشغول قدم زدن بود که ناگهان با پیکاسو روبه رو شد که مشغول نقاشی بر دیوار یک کافه بود. زن از پیکاسو خواست تا تصویر او را بکشد و در مقابل هزینه آن را از وی بگیرد.
هنرمند مشهور، خواسته زن را پذیرفت و تصویر وی را در عرض 3 دقیقه کشید. پیکاسو پنج هزار فرانک از آن زن مطالبه کرد. زن به پیکاسو اعتراض کرد و گفت که او تنها سه دقیقه روی این نقاشی وقت گذاشته است. جالب است بدانید که پیکاسو به وی گفت: «نه خیر، تمام عمر روی آن وقت گذاشتم.»
در بسیاری از موارد کسب وکارها بر اساس شرایط رقبای خود برای محصولات یا خدمات خود قیمت تعیین می کنند.
این رویه کاملا اشتباه است. درست مانند این است که پیکاسو خود را با سایر نقاشان مقایسه کند و بر این اساس قیمتی بگوید. کاری که پیکاسو در برخورد با آن زن انجام داد این بود که قیمت نقاشی را بر مبنای ارزشی که برای هنر و خلاقیت خود قائل بود، تعیین کرد.
کسب وکارها نیز باید برای کار، خلاقیت، نوآوری و فکر خود ارزش قائل شوند و بر مبنای آن قیمت محصولات یا خدمات خود را تعیین کنند.

رقابت، عامل پیشرفت
پیکاسو در زمان خود با یک هنرمند برجسته، مانند ماتیس، رقابت داشت. می توان گفت اگر که این رقابت نبود، پیکاسو نمی توانست بسیاری از آثار فاخر خود را خلق کند.
سبک نقاشی ماتیس، سنت شکنانه و انقلابی بود. این امر باعث می شد که پیکاسو که می خواست هنرمندی ممتاز در زمان خود باشد، علاوه برعبور از سنت های هنری آن زمان، باید از سبک هنری ماتیس نیز فاصله می گرفت. این موضوع چالشی بزرگ برای پیکاسو بود.
از سوی دیگر، شجاعت ماتیس همواره عنصری الهام بخش برای پیکاسو بود. ماتیس می گفت: از نظر من، خلاقیت واژه جایگزین برای شجاعت است.
از سوی دیگر، پیکاسو و ماتیس هیچ گاه از گزند منتقدان در امان نبودند. رقابت میان آنها، باعث شده بود که پیکاسو و احتمالا ماتیس، تمرکز خود را به تلاش برای غلبه بر رقیب و نه نظریات منتقدان معطوف کنند این امر باعث می شد که آنها با آرامش بیشتری کار کنند.

شناخت نقاط ضعف
پیکاسو معتقد بود که مشاهده آثار و کارهای دیگران به ما کمک می کند تا نقاط ضعف خود را بشناسیم.
پیکاسو و ماتیس همواره آثار یکدیگر را به دقت بررسی می کردند و به نقاط قوت و ضعف کارهای یکدیگر پی می بردند. به این ترتیب، پیکاسو توانست با بررسی دقیق آثار ماتیس و شناخت نقاط ضعف آنها، به نقاط ضعف خود پی ببرد و از این طریق آثار خود را ارتقا دهد.

بهره وری
پیکاسو و ماتیس، اگر چه تفاوت های قابل توجهی با یکدیگر داشتند، اما توجه ویژه ای به مقوله بهره وری داشتند. ماتیس می گفت: هر کس می خواهد خود را وقف نقاشی کند، باید زبان خود را ببرد.
پیکاسو نیز چنین اعتقادی داشت و می گفت: آنچه مهم است، کاری است که افراد انجام می دهند، نه آن چیزی که قصد انجام آن را دارند.رقابت باعث می شود که افراد و سازمان ها بیشتر، سریع تر و هوشمندانه تر کار کنند. به عبارت دیگر، رقابت تاثیر مثبتی بر بهره وری دارد.

برندسازی
اگر چه پیکاسو در فروش آثار هنری خود موفق بود، اما فقط تا جایی به فروش آنها اقدام می کرد که به پول آن نیاز داشت.
وی بسیاری از آثار ارزشمند خود را هیچ گاه به فروش نرساند و از این طریق برند قدرتمندی برای خود ساخت. شاید پیکاسو اولین هنرمندی باشد که یک برند ماندگار جهانی برای خود خلق کرد.
رقابت باعث می شود که افراد و سازمان ها بیشتر، سریع تر و هوشمندانه تر کار کنند. به عبارت دیگر، رقابت تاثیر مثبتی بر بهره وری دارد.