بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : دوشنبه 15 دى 1393      12:4

بازیابی جایگاه ایران در اوپک با رفع تحریم‌ها

اقتصاد ایرانی: اولین کنفرانس اقتصاد ایران با حضور بزرگان و تصمیم سازان اقتصادی کشور برگزار شد. نشست نفت و انرژی با حضور وزرای نفت و نیرو، مدیرعامل گروه مپنا و مدیرکل اوپک وزارت نفت در حاشیه این جلسه برگزار شد که به تبیین شرایط بازار جهانی نفت و نقش اوپک، دورنمای عرضه و تقاضای نفت در بازارهای جهانی، شرایط تولید و مصرف انرژی مخصوصا گاز طبیعی و برق و دورنمای بازار نفت پرداخت.
به گزارش دنیای اقتصاد، در ابتدا بیژن نامدار زنگنه به کاهش قیمت نفت از بالاتر از ۱۱۰ دلار تا کمتر از ۵۶ دلار سخن گفت و به تبیین جایگاه اوپک پرداخت. وی گفت: ۳۰ سال است که مذاکرات دوطرفه بین اوپک و اعضای آن برای تعیین قیمت نفت به پایان رسیده و هم اکنون اوپک می تواند در طرف عرضه ایفای نقش کند. تنها ابزار اوپک برای افزایش قیمت، کاهش تولید است.
زنگنه افزود: اوپک تنها سازمان کشورهای جهان سومی است که در اقتصاد جهان موثر است. درست است که اوپک همچون یک تعاونی اداره می شود و هر کشوری در آن تنها یک رای دارد، اما تصمیمات از ضمانت اجرایی مشخصی برخوردار نیست و در واقع هر کشوری که توان تولید و عرضه بالاتری دارد از اثرگذاری بیشتری نیز برخوردار است. البته از آن مهم تر ظرفیت تولید خالی است که می تواند در بحران ها تاثیرگذار باشد. به گفته وی در این سازمان تصمیمات بر پایه اجماع است و اگر هر کشوری از تصمیمات به عمل آمده تخطی کند دیگر اعضا نیز سرپیچی خواهند کرد و نهایتا نظام بازار آنها را تنبیه می کند. وی درباره جلسه اضطراری پیشنهادی ونزوئلا گفت: طی مذاکره با کشورهای مختلف ذهنیت آنها بر کاهش تولید نبود، بنابراین تشکیل یک جلسه بدون دستاورد کاهش تولید قطعا بر بازار تاثیرگذار بوده و به کاهش قیمت های شدیدتری منجر می شد. وی افزود: در آن زمان هم به خبرنگاران گفتم، تصمیم گرفتیم تصمیمی نگیریم. این حرف هم به عنوان عدم کاهش حجم تولید و ادامه شرایط پیشین بود. او در مورد بحث های مطرح شده نیز افزود: در صورتی که از ادبیات نامتعارفی در این جلسات استفاده می شد ذهنیت بر پایین بودن همبستگی بین اعضا تعبیر می شد که می توانست بازار را با تردید و تضعیف بیشتری رو به رو کند. وی افزود: حرف های نازیبا بیشتر برای برخی کشورها کاربرد داخلی دارد و برای آنها خوب است اما در اوپک دعوا بین اعضا باعث سقوط بیشتر قیمت می شد.
وی در ادامه به بیان تجربیات سال های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ پرداخت و عنوان کرد: در سال ۲۰۰۹ تولید اوپک ۳۱.۲ میلیون بشکه در روز بود که تصمیم گرفته شد ۲.۵ میلیون بشکه کاهش یابد که حجم عرضه به ۲۸.۷ میلیون بشکه کاهش یافت و باعث شد قیمت ظرف یک سال به ۸۰ دلار برسد.
زنگنه در ادامه به تولید نفت شیل آمریکا در سال ٢٠٠٩ اشاره کرد و گفت: در آن مقطع تولید شیل های نفتی در آمریکا ١,٥ میلیون بشکه در روز بود اما با افزایش قیمت نفت، تولید نفت شیل در آمریکا هم اکنون به ۶.۳ میلیون بشکه افزایش یافته است؛ آمریکایی ها همچنین تاکنون ١٤٠٠ میلیارد دلار برای تولید نفت از شیل ها سرمایه گذاری کرده اند و هم اکنون ٢ هزار دکل در شیل اویل آمریکا فعال است.
وی افزود: نفت گران قیمت در سال های قبل هزینه فاینانس شیل اویل ها بود و برخی اعضای اوپک معتقدند دشمن خود را فاینانس کرده ایم.
وزیر نفت در ادامه گفت: تفاوت عمده تولید در اوپک (از ذخایر متعارف) و شیل اویل در این است چاه هایی که برای بهره برداری در نفت شیل حفر می شود، عمر کوتاهی نزدیک به ۲ تا ۳ ماه داشته زیرا به ادامه حفاری ها، حفر ممتد چاه افقی و شکست هیدرولیکی برای تولید نیاز دارد که بر خلاف ذخایر معمولی به سرمایه گذاری ممتد نیاز دارد. وی در ادامه به برآیندهایی درخصوص تولید شیل اویل ها به نسبت قیمت های جهانی اشاره کرد که نشان می داد در صورت کاهش قیمت نفت حجم تولید شیل اویل ها شدیدا کاهش خواهد یافت تا جایی که با قیمت های ۱۰ تا ۲۰ دلاری. به کف تولیدی ممکن سقوط می کند.
وی مکانیزم مورد نظر کشورهای نفتخیز اوپک را این گونه ارزیابی کرد که با کاهش قیمت نفت از سویی جذابیت مصرف افزایش یافته که با افزایش مصرف همزمان با بهبود اقتصاد و رشد اقتصادی در اقصی نقاط جهان نهایتا افزایش تقاضا را به همراه دارد. وی افزود: برخی عامدا و عاملا مدیریت می کنند که قیمت ها کاهش پیدا کند و معتقدند کاسته شدن قیمت نفت باعث افزایش ۸/۰ درصدی رشد اقتصادی آمریکا، چین و ژاپن خواهد شد. از سویی برای نخستین بار رسانه ها در برابر افت قیمت نفت مقاومت می کنند و از سوی دیگر دعواهای جمهوری خواهان و دموکرات ها در ایالات متحده می تواند بر قیمت نفت تاثیرگذار باشد. بنابراین پیش بینی بر این است که در ماه های آینده قیمت نفت به ٧٠ تا ٩٠ دلار برسد. با توجه به برآوردهای جهانی، قیمت های پیشنهادی ما در بودجه سال آینده چندان هم غیرمنطقی نیست.
وی در پایان در پاسخ به پرسشی درباره میزان عرضه نفت خام ایران در صورت برداشته شدن تحریم ها گفت: ما تاکنون بخش عمده ای از سهم بازار خود را از دست داده ایم و صادرات نفت خام ما از ۲.۵ میلیون بشکه به نزدیک به یک میلیون بشکه کاهش یافته است. به خاطر این میزان سهم بازار هیچ گاه از موضع خود کوتاه نمی آییم هر چقدر هم که قیمت نفت کاهش پیدا کند.
در انتها دکتر عسلی مدیرکل اوپک وزارت نفت ضمن اشاره به کاهش قیمت نفت، محصولات کشاورزی و فلزات در بازارهای جهانی گفت: به نظر می رسد که رشد اقتصادی پیش بینی شده ممکن است به افزایش تقاضای موثر در بازارهای جهانی منجر نشود، زیرا بخش بزرگی از آنها به دلیل سیاست های انبساطی مالی دولت ها در افزایش هزینه هایشان، افزایش استقراض و همچنین کاهش نرخ بهره بوده که نیاز به بازپرداخت آنها می تواند دورنمای رشد تقاضا را محدود کند. از سویی کاهش قیمت نفت هم اکنون به افزایش موجودی انبارها منجر شده که باز هم فاکتور دیگری برای کاهش تقاضا برای خرید خواهد بود. با توجه به تمامی این موارد تا سال ۲۰۱۸ مازاد عرضه در بازارهای جهانی پیش بینی می شود که در کنار بالابودن حجم تولید به افزایش سرمایه گذاری در صنایع پایین دستی هم نیاز دارد.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir