بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : چهارشنبه 27 اسفند 1393      14:28

آینده اتاق بازرگانی بعد از انتخابات پر ماجرا

انتظار می‌رود انتخابات جدید اتاق بازرگانی، زمینه‌های لازم برای شنیدن نوایی نو از بخش خصوصی را فراهم سازد و نمایندگان انتخابی این اتاق بتوانند علاوه بر رسالت‌هایی که بر دوششان گذاشته شده، اعتماد و توجه هر چه بیشتر دولت را برای سپردن پروژه‌ها و طرح‌های مهم کشور به بخش خصوصی در جهت کوچک‌سازی دولت و پررنگ‌شدن این بخش جلب کنند
نویسنده :
شه تاو ناصری

اقتصاد ایرانی: هجدهم اسفندماه امسال، هشتمین دوره انتخابات هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران با این امید برگزار شد که این تشکل خصوصی بتواند در فرصتی جدید، کم وکاست های اجرایی خود در تحقق بخشیدن به مسئولیت های محوله را جبران و هوایی تازه را در کالبد بخش خصوصی بدمد.

اتاق بازرگانی، نماینده بخش خصوصی و از جمله تشکل هایی است که می تواند مستقیما بر تصمیم گیری های اقتصادی دولت اثر بگذارد. سابقه تشکیل اولین نهاد قابل انطباق با این اتاق  در ایران به ۱۳۰ سال پیش یعنی سال ۱۲۶۳ شمسی برمی گردد. در واقع، در ۱۶ مهرماه سال ۱۳۰۵ هجری شمسی بود که نخستین اتاق تجارت در ایران به نام اتاق تجارت تهران در وزارت بازرگانی در تهران تشکیل شد و در دهه ۱۳۲۰ قانون تشکیل اتاق بازرگانی در مجلس به تصویب رسید و نام اتاق بازرگانی از آن زمان مورد استفاده قرار گرفت.

از جمله وظایف اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران برقراری ارتباط و همکاری کردن با اتاق های بازرگانی و صنایع و معادن سایر کشورها، ارائه خدمات مشاوره و بازاریابی کالاهای صادراتی است. اتاق همچنین باید خدمات مشاوره ای در زمینه سرمایه گذاری خارجی در ایران ارائه دهد. علاوه بر این، اتاق وظیفه دارد از طریق کمیسیون های تخصصی مجلس در جهت حمایت از بخش خصوصی بر مصوبات دولت و مجلس اثر بگذارد.

در این میان، یکی از مهم ترین رسالت های اتاق حمایت از بخش خصوصی است با این حال، طی سال های اخیر با سرازیرشدن سونامی وار کالاهای خارجی از جمله محصولات بی کیفیت چینی در کمیت های سرسام آور، بسیاری از صنایع و کارگاه های خصوصی به دلیل عدم توانایی رقابت کردن با محصولات ارزان چین، ورشکست شدند یا به مرز ورشکستگی رسیدند. در واقع چینی ها طوری بازار داخلی ایران را قبضه کرده اند که از محصولات مهم از قبیل وسایل الکتریکی و الکترونیکی مصرفی مردم گرفته تا بومی ترین کالاهای سنتی ایران مانند صنایع دستی را تولید کرده و به بهای بسیار اندکی روانه بازار کشورمان می کنند. چنانچه به طور مثال، سری به بازار وسایل الکتریکی بزنیم، از زبان بسیاری از فروشندگان خواهیم شنید که چینی ها بسیاری از محصولاتشان را حتی به نام برندهای معتبر کشورهای اروپایی وارد بازار کرده اند و به قیمت و البته کیفیت بسیار پایین تر از برند اصلی به فروش می رسانند؛ در این بین، سود و منفعت چنین فرآیندی نه تنها عاید تولیدکنندگان چینی می شود، بلکه بسیاری از دلالان داخلی نیز از این سفره بی نصیب نمانده اند و پول های کلانی به جیب می زنند.

در این بین، مردم به دلیل کاهش قدرت خرید از کالاهای ارزان قیمت چینی استقبال کردند و این هم مزیدی شد بر علت برای نفوذ چینی ها و قبضه کردن بازار ایران. دراین میان، اتاق بازرگانی تقریبا به نوعی نظاره گر این تئاتر ویران کننده بوده و هست و بسیاری از افراد فعال در مشاغل خصوصی هم قربانی این بازی بودند و هستند. به نظر می رسد اتاق بازرگانی به عنوان پارلمان و صدای بخش خصوصی به خوبی از پس رسالت خود یعنی حمایت از اصناف و کارگاه ها برنیامده و مسئولان این اتاق اگر مدعی انجام اقداماتی دلسوزانه برای جلوگیری از ادامه یا حتی به وجود آمدن چنین سونامی باشند، باید ناکارآمدی و ناکافی بودن اقداماتشان در این زمینه را بپذیرند. در واقع، سکوت اتاق یا عدم انجام اقدامات لازم این تشکل حامی بخش خصوصی، به نوعی به بازاریابی برای محصولات بی کیفیت چینی ها منجر شده است.

همچنین، همان طور که ذکر شد یکی از وظایف اتاق اثرگذاری بر مصوبات دولت و مجلس از طریق کمیسیون های تخصصی مجلس است. اما طی هشت سال فعالیت دولت پیشین و به وجود آمدن بحران های اقتصادی، کاهش ارزش ریال و تورم بسیار بالا که بخش عمده آن ناشی از هدفمندسازی یارانه ها، عدم پرداخت یارانه به بسیاری از صنایع و اجرای پروژه هایی نظیر مسکن مهر بود، به نظر می رسد اتاق بازرگانی به خوبی قادر به ایفای نقش خود در کمیسیون های تخصصی مجلس و اثرگذاری بر تصمیمات دولت و مجلس نبوده است. دلیل این امر چه کم کاری اتاق باشد چه وجود موانع جدی در اثرگذاری این تشکل خصوصی بر تصمیمات دولت و مجلس، آنچه واضح است نقش کمرنگ آن در انجام فرایض محوله بوده است.

در واقع بحران های اقتصادی مانند افزایش تورم که دود آن تا سال ها به چشم مردم و از جمله جوانان جویای کار می رود، موجب افزایش بیکاری، ناهنجاری و فقر می شود و اگر موقعیت های اقتصادی را اساس و پایه به وجودآمدن بسیاری از مشکلات و جرایم اجتماعی ندانیم، دست کم باید اعتراف کنیم بحران های اقتصادی، نقش انکارنشدنی را در ظهور چنین ناهنجاری هایی دارند. از این رو انتظار می رود نمایندگان انتخابی اتاق بازرگانی که فریاد بخش خصوصی و جمعیت قابل توجهی از مردم هستند، در آینده و در قالب هیئت انتخاب جدید، گام های پررنگ تری را در جهت اثرگذاری بر تصمیمات دولت و مجلس بردارند. در واقع از اتاق انتظار می رود دولت و مجلس را دلسوزانه در جهت سر و سامان دادن به وضعیت اقتصادی کشور یاری کند و برای تصحیح و حتی جلوگیری از ارتکاب اشتباهات خانمان برانداز توسط این دو نهاد، تلاش جدی تری داشته باشد.

در این میان، باید گفت جای هیچ تردیدی نیست که زنان بخش مهمی از جمعیتی هستند که در اصناف و نهادهای خصوصی مشغول به کار هستند و با وجود بسیاری از مشکلاتی که با آن روبرو هستند، همچنان در صحنه اقتصادی کشور حضور دارند، گرچه این حضور بیشتر در نقش کارگر و کارمند و کمتر در کسوت مدیریتی و ریاست بوده است. با این که امید آن می رود انتخابات جدید اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی به تغییر محسوس در عملکرد این تشکل بیانجامد و موجب شود صدا و خواسته های این قشر از جامعه بهتر و رساتر شنیده شود، به نظر می رسد زنان در این انتخابات حضور کمرنگی داشته اند. در واقع، در میان هیئت انتخابی نهایی اتاق بازرگانی تهران که به نوعی مشت نمونه خروار برای اتاق های بازرگانی در دیگر استان های کشور هم هست، نام زنان معدودی به چشم می خورد و جای خالی آن ها در میان نمایندگان انتخاب شده تا حد زیادی مشهود است؛ این در حالی است که زنان تولیدکننده کسر مهمی از کالاهای تولیدی بخش خصوصی در داخل کشور هستند و تعداد زیادی از آن ها سرپرست خانوارند، بنابراین داشتن نماینده زن در اتاق بازرگانی امیدی برای احقاق حقوق زنان و به دست آوردن حقوق و موقعیت اقتصادی است که برازنده آن ها باشد. با این حال، با داشتن نمایندگان معدود به نظر می رسد زنان همچنان باید چشم به آینده و انتخاباتی دیگر بدوزند تا شاید صدای خصوصی آن ها در تشکل خصوصی اتاق بازرگانی روزی رساتر به گوش برسد.

از هر چه بگذریم انتظار می رود انتخابات جدید اتاق بازرگانی، زمینه های لازم برای شنیدن نوایی نو از بخش خصوصی را فراهم سازد و نمایندگان انتخابی این اتاق بتوانند علاوه بر رسالت هایی که بر دوششان گذاشته شده، اعتماد و توجه هر چه بیشتر دولت را برای سپردن پروژه ها و طرح های مهم کشور به بخش خصوصی در جهت کوچک سازی دولت و پررنگ شدن این بخش جلب کنند تا انتخاباتی که بسیاری چشم به هیئت انتخابی آن دوخته اند، صرفا هیاهوی بسیار برای هیچ نباشد.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir