بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : يکشنبه 6 ارديبهشت 1394      12:17

نقشه تازه امریکا و ژاپن برای مهار چین

اقتصاد ایرانی: این روزها شنیدن اخبار خوب از واشنگتن نادر است. هفته گذشته رهبران کنگره از رضایت دو حزب در تصویب لایحه یی خبر دادند که درصورت به نتیجه رسیدن، برای نخستین بار، این اقتدار را به رییس جمهور می دهد تا جهت به توافق رسیدن در مورد مذاکرات توافقات تجاری سریع وارد عمل شود. این لایحه چشم انداز مشارکت «ترانس پاسیفیک» که یک معامله تجاری بزرگ است افزایش می دهد. در این مشارکت تجاری امریکا با ۱۱ اقتصاد حوزه اقیانوس آرام همکاری می کند. نکته در این است که کشور چین در این مشارکت جایی ندارد.
به گزارش تعادل به نقل از اکونومیست شینزو آبه نخست وزیر ژاپن در سفری قابل انتظار به امریکا علاوه بر حضور در کنگره سیگنال های مثبتی را نسبت به این همکاری تجاری نشان داد. بنا بر ادعای آبه، امریکا و ژاپن لولای اصلی این موافقتنامه تجاری هستند و امروز بیش از هر زمان دیگری به توافق نزدیک هستند.
با این حال همچنان دو هشدار بزرگ در این زمینه را نباید از نظر دور داشت. نخست این مسیر سریع که به طور رسمی با عنوان سازمان توسعه تجارت شناخته می شود همچنان در خطر کنار گذاشته شدن از سوی کنگره قرار دارد. دومین خطر هم این است که ممکن است ژاپن در زمینه کاهش تعرفه های گمرکی آن چنان کاهش چشمگیری را اعمال نکند. احتمال وقوع این دو نکته به حقیقت نزدیک است چرا که دولت امریکا و ژاپن هر دو در انجام دادن یک اشتباه سهیم هستند: هر دو این بازیگران اصلی نسبت به ترانس پاسیفیک به عنوان سلاحی جهت مهار چین نگاه می کنند. باتوجه به حضور همزمان امریکا و ژاپن این مشارکت تجاری می تواند تولید ناخالص داخلی کشورها را تا حدود 40درصد ارتقا بدهد. همچنین می تواند خروجی اقتصادی جهان را تا سال2025 به چیزی حدود 220میلیارد دلار در سال برساند.
این پیشرفت ها می تواند اصلاحاتی اساسی در زمینه مالکیت های معنوی، استانداردهای زیست محیطی و بازار به وجود بیاورد. این پیوند اقتصادی می تواند کشورهای مختلفی را از ویتنام گرفته تا استرالیا دربرگیرد و چشم انداز توسعه آنها را تغییر بدهد. اما ترانس پاسیفیک نمی تواند از مسیر سریعی به نتیجه برسد چرا که دموکرات های کنگره در این زمینه تردید بسیاری دارند. برخی با این مشارکت مخالفند و معتقدند که امریکا باید با شرایط ناعادلانه آن به صورت جدی برخورد کند. برخی دیگر از مخالفان معتقدند که چین با پایین نگه داشتن ارز خود باعث می شود تا تلاش امریکایی ها در این زمینه بی نتیجه باقی بماند. احتمال دستیابی به یک ارز مشترک برای تجارت نیز در این زمینه بسیار ضعیف است. به دلیل اینکه تعریف آن در چنین شرایطی سخت است با این حال دولت اوباما به دنبال آن است تا از این طریق یک اعتدال قطعی را با چین در منطقه ایجاد کند. همزمان همین مشکلات هم در ژاپن وجود دارد. شینزوآبه نیز به دنبال آن است از طریق استراتژی همین تجارت مشترک برای چین یک وزنه تعادل ایجاد کند. او زمانی که وارد مذاکره شد به گمان برخی از طرفدارانش می توانست با کارت چین بازی این توافق تجاری را به نفع خودش تغییر دهد. آبه به دنبال آن است تا از طریق بالا نگه داشتن تعرفه، تولید و تجارت برنج ژاپنی را همچنان به عنوان یک امتیاز برای خودش نگه دارد.
اگر بازی با کارت چین و مهار آن منجر به دستیابی به یک توافق حداقلی شود، بهره برداری اقتصادی از ترانس پاسیفیک نیز ناچیز خواهد شد. چرا که ارزش واقعی این توافق تجاری به بالا بردن مجموعه استانداردها برای تجارت جهان است.
در طولانی مدت نیز اگر چین به ترانس پاسیفیک بپیوندد ثمرات آن برای جهان بیشتر از قبل خواهد شد. دست آخر اینکه لفاظی در این مذاکرات شبیه مسابقه شده است. درواقع این یک بازی برای طرفینی است که هر قدر بیشتر ببخشند بیشتر به دست خواهند آورد.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir