بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : دوشنبه 14 ارديبهشت 1394      11:20

راهکار جدید دولت برای دور زدن تحریم ها

اقتصاد ایرانی: چند سالی از مطرح شدن موضوع "پیمان های پولی دو جانبه" می گذرد، اولین جرقه آن در سال ۲۰۰۷ و پس از بروز بحران های مالی جهانی زده شد.

به گزارش آفتاب یزد، حالا پس از ۸ سال، معاون ارزی بانک مرکزی، از انعقاد پیمان های پولی با سه کشور ترکیه، عراق و روسیه خبر داد.

پیمان های پولی دو جانبه چیست؟
همان طور که پیشتر ذکر شد، با بروز بحران های مالی جهانی در سال ۲۰۰۷، کشورها روشی نوین در تجارت برگزیدند؛ "تجارت با پول های محلی به جای پول های رایج اعم از دلار و یورو"
تا اینجا، ۴۷ کشور پیمان های پولی دو جانبه امضا کرده اند. در این نوع معامله به جای استفاده از دلار یا یورو، کشورهای طرف قرارداد از پول های محلی خود استفاده می کنند، یعنی پول کشورهای مبدا و مقصد. در این خصوص آلبرت بغزیان،در گفتگو با آفتاب یزد گفت: پیمان های دوجانبه به نقل و انتقالات ارزی بر می گردد، مثلا در انعقاد قرارداد دوجانبه با ترکیه ممکن است ترکیه بپذیرد که با لیر معامله کند و ایران هم با ریال. هر چند لیر ترکیه به شدت افت کرده است."
پیش از انعقاد پیمان های پولی ایران با ۳ کشور ترکیه، عراق و روسیه، بانک مرکزی قدم مثبت اجرایی برای آن برنداشته بود و در واقع به اعتقاد بسیاری از اقتصاددانان، ایران تمایلی به انعقاد این قراردادها نداشت. سرانجام غلامعلی کامیاب، معاون ارزی بانک مرکزی، اعلام کرد میان ایران و سه کشور دیگر پیمان پولی دوجانبه امضا شده است؛ هرچند کامیاب از جزئیات آن حرفی نزد، اما رئیس شورای مشترک بازرگانی ایران و ترکیه جزییات برقراری پیمان پولی دوجانبه بین ایران و ترکیه را اعلام کرد. سیدجلال ابراهیمی دو راه پیشنهادی برای ایجاد تسهیلات صادرکنندگان و واردکنندگان عنوان کرد: یکی مبادله کالا به کالا و دیگری استفاده از پول ملی دو کشور.

مزایای این پیمان های پولی دوجانبه چیست؟
غلا معلی جعفرزاده، نماینده مجلس نهم شورای اسلامی، در گفت و گو با آفتاب یزد این نوع قراردادها را بهترین وسیله برای دورزدن تحریم های غرب می داند: قراردادهای دو جانبه عملا دور زدن تحریم هاست و می تواند آن را بی اثر بکند. در حقیقت هرچه این قراردادها بیشتر شود، تحریم های ناجوانمردانه کمتر تاثیر گذار است.
نماینده مردم رشت همچنین به وضعیت ایران اشاره کرد: " به هر دلیلی این اتفاق تا اینجا در کشور ما نیفتاده است و انعقاد قرارداد با ترکیه نشان داد که یکی دیگر از راه های دور زدن تحریم برای ابدالدهر و بی اثر کردن این ابزار ناجوانمردانه همین پیمان های پولی است و می تواند دلار آمریکا را با خاک یکسان بکند. من به عنوان یک اقتصاددان انتظار دارم مسئولان بانک مرکزی اهتمام بیشتری در انعقاد این پیمان ها بورزند."
جعفرزاده بر لزوم ادامه دادن انعقاد هرچه بیشتر این قراردادها حتی پس از رفع تحریم ها علیه ایران تاکید می کند، زیرا به زعم او تحریم چماقی است که همواره غرب دوست دارد بالای سر ایران نگه دارد؛ همچنین در بین صحبت هایش به مذاکرات لوزان اشاره می کند و می گوید: به اعتقاد من، ما در مذاکرات با آمریکا شرکت کردیم نه فقط برای رفع همه تحریم ها، بلکه برای اینکه به جهانیان ثابت کنیم ایران به دنبال ایجاد سلاح یا بمب هسته ای نیست و همچنین جنگ طلب نیستیم. نباید خیالمان راحت باشد، بهترش این است که به انعقاد قراردادهای چند جانبه ادامه دهیم."
آلبرت بغزیان، اقتصاددان، از سویی دیگر به این نوع پیمان ها خوشبین نیست، دلیلش هم دو چیز می داند: کشورهایی که طرف قرارداد هستند و دیگری جنبیدن دیرهنگام بانک مرکزی ایران. به اعتقاد او هم، بیشترین مزایای این قراردادها دور زدن تحریم های پولی است.

تاثیر قراردادهای دو جانبه بر ارزش ملی پول کشورها چیست؟
جعفرزاده در ادامه به معایب این قراردادها اشاره کرد، هر چند به اعتقاد او، معایب این قراردادها آنقدر اندک است که در مقابل مزایای آن اصلا به چشم نمی آید.
"به اعتقاد من، هر کشوری که تراز صادرات و وارداتش بچرخد، قدرت پولی اش افزایش پیدا می کند. اگر ما صرفا یک کشور وارداتی باشیم، ارزش ملی پولمان سقوط می کند. البته می تواند از آن طرف هم انگیزه ای باشد برای صادرات هر چه بیشتر از کشورها. هر کشوری به دنبال این است که صادرات خود را افزایش دهد در نتیجه پول خود را بیشتر تحمیل کند.بنابراین من فکر می کنم ما باید یک مقدار بیشتری روی حوزه های تولیدی بیشتر کار کنیم تا بتوانیم اهم ارزش پول ملی خودمان را حفظ کنیم هم بالا ببریم."
این نماینده مجلس سه کشور برای انعقاد قراردادها را بسیار کم دانست و اظهار کرد: " باید به ۳۰۰ کشور برسد، چون دیگر نیازی نیست بانک ها تعیین کنند کشورها چه بکنند چه نکنند، در واقع بانک ها از سیطره کشورهای غربی خارج می شوند."

انعقاد قرارداد با ۳ کشور ترکیه، عراق و روسیه چه تاثیری بر اقتصاد ایران می گذارد؟
آلبرت بغزیان انعقاد قرارداد با این ۳ کشور را بیشتر به نفع آن ها می داند تا به نفع اقتصاد ایران. " آن ها کالاهایشان را به ما می فروشند و بر سرکالاهای صادراتی ایران چانه زنی می کنند. پول های کشور عراق، روسیه و ترکیه نوسان بسیاری دارد و همچنین روسیه هم خودش تحریم است و هم ما جزو کشورهای تحریمی هستیم و به همین دلیل ممکن است با پول رایج که دلار است، هزینه ها و درآمدهایمان تفاوت زیادی داشته باشد."
شاید به دلیل سقوط ارزش پول ترکیه است که رییس شورای مشترک بازرگانی ایران و ترکیه در ذکر جزئیات برقراری پیمان پولی دوجانبه بین ایران و ترکیه، یک روش مبادله کالا در ازای کالا را هم پیشنهاد داده است.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir