بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : چهارشنبه 23 ارديبهشت 1394      8:45

موج جدید شرکت‌های نوپا برای تغییر شرایط تامین مالی

شرکت های فناوری مالی (FinTech) بسرعت در حال رشد هستند و تنها در سال ۲۰۱۴ بالغ بر ۱۲ میلیارد دلار سرمایه جذب کردند، درحالیکه این رقم یک سال قبل از آن تنها ۴ میلیارد دلار بود.

اقتصاد ایرانی: در سال های پس از بحران مالی ۰۸-۲۰۰۷، سیاست گذاران بر روی شرایط تأمین مالی مطمئن تر متمرکز شدند. تنظیم کنندگان حجم بالایی از سرمایه را در اختیار بانک ها قرار دادند. اما بدور از کانون توجه ها، انقلاب دیگری در راه است؛ انقلابی که تنها وعده تأمین مالی مطمئن تر برای مالیات دهندگان را نمی دهد، بلکه برای گروه مورد غفلت در این حوزه  یعنی مشتریان نیز بهتر خواهد بود.
از پرداخت ها تا مدیریت ثروت، از اعطای وام همکار به همکار تا تأمین بودجه جمعی، نسل جدیدی از شرکت های نوپا با حجم درآمدی که گلدمن ساکس ارزش آن را بالغ بر ۴/۷ تریلیون دلار تخمین می زند، قلب صنعت را هدف گرفته است. مانند سایر اخلال گران سیلیکون ولی، شرکت های فناوری مالی (FinTech) بسرعت در حال رشد هستند و تنها در سال ۲۰۱۴ بالغ بر ۱۲ میلیارد دلار سرمایه جذب کردند، درحالیکه این رقم سال قبل تنها ۴ میلیارد دلار بود. بسیاری از این کسب و کارهای نوپا فاز آزمایشی را سپری کرده اند. شرکت های وام دهنده مانند Lending Club و OnDeck عمومی شده اند؛ در سه ماه گذشته بالغ بر ۱/۳ میلیارد دلار از طریق نرم افزار پرداخت Venmo انتقال یافت.
شرکت های فناوری مالی بدنبال از بین بردن بانک های سنتی نیستند. این شرکت های تازه وارد بسیار کوچک (و ضعیف) هستند: شرکت Lending Club پرداخت ۹ میلیارد دلار وام را از طریق بازار خود برنامه ریزی کرده است که تغییر کوچکی در مقایسه با ۸۸۵ میلیارد دلار مجموع بدهی کارت اعتباری در آمریکا محسوب می شود. هیچ محصول فناوری مالی هنوز از لحاظ راحتی و امنیت با یک حساب جاری در بانک قابل رقابت نیست. اما (فناوری مالی) سیستمی است که پرداخت ها را برای کسب و کارهای کوچک تسهیل کرده و حجم تراکنش های بانکی را افزایش می دهد. با این حال انقلاب فناوری مالی، از طریق سه روش اساسی، تأمین مالی را دستخوش تغییر کرده و آن را ارتقاء می دهد.
نخست شرکت های فناوری مالی هزینه ها را کاهش داده و کیفیت خدمات مالی را بهبود می بخشند. آنها فارغ از فشار تنظیم کنندگان، سیستم های آی تی (IT)، شبکه ها شعبات یا نیاز به حفاظت از کسب و کار موجود، فعالیت می کنند. هزینه های جاری شرکت Lending Club بعنوان یک سهم از تعادل وام پرداخت نشده درحدود 2 درصد است که این میزان برای وام دهندگان معمولی 5 تا 7 درصد است. این بدان معناست که این شرکت می تواند معاملات بهتری با وام دهندگان و وام گیرندگان داشته باشد. نیمی از درخواست های وام شرکت Funding Circle مربوط به کسب و کارهای کوچکی است که خارج از ساعات کاری عادی دریافت می شوند.
دوم، این شرکت ها راه های هوشمندانه جدیدی برای ارزیابی خطر (پرداخت وام) در اختیار دارند. شرکت هایی مانند Kabbage و OnDeck، از شبکه های اجتماعی تا شرکت های تدارکات مورد استفاده شرکت مورد نظر را مورد بررسی قرار می دهند تا بفهمند که وضعیت کسب و کار متقاضی وام در چه شرایطی است؛ شرکت Avant وضعیت اعتباری شرکت ها در زمان بروز بحران مالی را بررسی می کند؛ شرکت تأمین منابع مالی Kickstarter نیز از نظر و خرد جمعی برای بررسی وضعیت مالی شرکت های نوپا بهره می برد.
شرایط وام دادن مبتنی بر کسب اطلاعات، دارای مزایای قابل توجهی در مقایسه با تصمیمات مبتنی بر امتیاز اعتباری یا برگزاری جلسه بین بانکدار و مشتری است. میزان مطالبه هزینه ها از سوی بانک های ایتالیایی از زنان سرپرست کسب و کارهای کوچک بیش از مردان است، حتی باوجود اینکه زنان نرخ شکست پایین تری است. هزینه وام های رابطه ای، بانکداران را به سمت مشتریان بزرگتر به جای شرکت های کوچک تر سوق می دهد. برای کسب و کارها و وام گیرندگان جدید در حاشیه سیستم بانکی، ارزیابی خطر از طریق دنیای آنلاین اطلاعات بهتر از مسئول وام در یک شعبه است.
سوم، تازه واردان فناوری مالی یک چشم انداز اعتباری متنوع تر و با ثبات تر ایجاد می کنند. کسب و کار شرکت های مبتنی بر اینترنت چندان از لحاظ جغرافیایی متمرکز نیست. بانک های کوچک آمریکایی در حال حاضر از پلت فرم های اعطای وام برای تنوع بخشیدن به سرمایه گذاری خود استفاده می کنند. بانک ها، بدهی ها کوتاه مدت مانند سپرده ها را گرفته و آنها را به دارایی های بلندمدت مانند وام مسکن تبدیل می کنند. شرکت های فناوری مالی وام دهنده مانند Lending Club، Prosper و Zopa وام گیرندگان و پس اندازکنندگان را بطور مستقیم بهم مرتبط می کند. بانک ها مقادیر سنگینی استقراض می کنند تا منابع مالی وام های خود را تأمین کنند؛ اما پلت فرم های جدید این کار انجام نمی شود. درعوض، وام دهنده پول را بصورت کامل تا موعد آخرین قسط در اختیار وام گیرنده قرار می دهد و خطر عدم تسویه حساب از بین می رود.
اگر پلت فرم های فناوری مالی به منابع اصلی سرمایه برای خانوارها و شرکت ها تبدیل می شدند، صنعت ایجاد شده به چیزی شبیه بانکداری امن (جدا از فعالیت های واسطه گری مالی) تبدیل می شدند. بانک های سنتی تنها سپرده ها را نگهداری می کنند، درحالیکه پلت فرم های فناوری مالی متناسب قرض گیرندگان و پس اندازکنندگان هستند. اما نوکیسه ها بانک ها را مجبور خواهند کرد تا حاشیه (خطر) کمتری اتخاذ کنند. وام دهندگان مرسوم، هزینه های بیشتری برای ارائه خدمات دریافت خواهند کرد که تازه واردان نمی توانند براحتی آن را تکرار کنند. تأثیر بزرگتر انقلاب فناوری مالی، وادار کردن مسئولان برای کاهش هزینه ها و ارتقاء کیفیت خدمات است.

منبع: اکونومیست


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir