بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : سه شنبه 12 خرداد 1394      10:30

جبران کسری خوراک؛ اولویت اول صنعت پتروشیمی باشد

اقتصاد ایرانی: یک کارشناس تولید و بازار محصولات پتروشیمی گفت: معضل اصلی ما این است که در حال حاضر به دلیل کمبود ۵.۱۰ میلیون تنی خوراک مجتمع های تولیدی، صنعت پتروشیمی در ایران با حدود ۷۰ درصد ظرفیت خود در حال تولید است.

حمیدرضا حقیقت پژوه مدیرعامل شرکت رویان پلیمر آریا در این باره گفت: در تعیین مسیر و استراتژی توسعه باید به دو هشدار توجه داشت! نخست آنکه با تمرکز بر روش های اتان ریکاوری، ان جی ال و بکارگیری پالایشگاه ها برای تولید نفتا، ضمن تأمین کسری ۵.۱۰ میلیون تنی خوراک، ظرفیت تولید محصولات نهایی پتروشیمی به میزان ۵۰ میلیون تن افزایش پیدا خواهد کرد.

وی افزود: مرحله بعد باید زنجیره ارزش صنعت را تکمیل کنیم. در این بخش اولویت با مصرف ۴ میلیون تن گاز پروپان و بوتان موجود است. در ادامه هم باید تصمیم بگیریم که در برخی از محصولات _ نه تنها در منطقه بلکه در جهان _ لیدر شویم. لیدر شدن به ما قدرت قیمت گذاری و حتی توسعه بیشتر خواهد داد.

به گزارش انرژی خاورمیانه امروز (MEET)، حقیقت پژوه درهمین باره گفت: با مصرف ۵.۹ میلیون تن گاز اتان به عنوان خوراک، حدود ۵۰ میلیون تن محصولات پتروشیمی تولید می شود و افسوس اینکه در بخش محصولات گازی، چهار میلیون تن از ۵.۵ میلیون تنِ تولیدی، پروپان و بوتان است که به صورت خام به فروش می رسد.

صنعت پتروشیمی ما در یک دوره باشکوه توانست با مشقت و زحمت بسیار تا تولید محصولات ۱۰۰۰ دلاری پیش برود اما پس از آن دیگر این زنجیره رها شد و نتوانستیم محصولاتی با قیمت و ارزش ۲۰۰۰ دلار به بالا تولید کنیم.

"یکی از دلایل این اتفاق نگاه و سیاست گذاری سلیقه ای و مقطعی بوده است." حقیقت پژوه با ذکر این نکته افزود: به عنوان مثال در مورد تولید پروپیلن که مدیران صنعت پتروشیمی کشور اصرار دارند با روش MTP انجام شود، نکته قابل توجه این است که تولید این محصول با سه روش امکان پذیر است و هر یک از این روش ها مزیت و معایب خاص خود را دارد. بنابراین بهتر است مانند سایر کشورهای موفق در این زمینه، از سبدی از روش ها استفاده شود.

وقتی از روش MTP استفاده می کنیم، بخشی از متانول تولید شده در فرایند را به عنوان محصول نهایی کنار می گذاریم که این خودش یک مزیت است. وقتی از روش نفتا کراکر استفاده می کنیم، در شرایط کاهش قیمت نفت و به تبع آن کاهش قیمت نفتا، سود قابل توجهی نصیبمان خواهد شد. چرا که قیمت پروپیلن همچنان بالا خواهد بود. در روش PHB هم شرایط به همین ترتیب است؛ یعنی در برخی موارد شاهد کاهش شدید قیمت پروپان هستیم که در آن صورت تولید پروپیلن از پروپان بسیار سودآورتر خواهد بود.

حقیقت پژوه با تؤکید بر لزوم داشتن نقشه راه مشخص و برایند استراتژیک در صنعت پتروشی گفت: آمریکایی ها برای حل این مشکل هلدینگ های تخصصی قدرتمند پتروشیمی ایجاد کرده اند و این هلدینگ ها هستند که برای پاسخگویی به سهامداران خود، مجبور به رقابت با سایر تولیدکنندگان و چانه زنی با بخش حاکمیتی خود شدند. عربستانی ها فاوندهای بزرگ و تخصصی را تشکیل دادند. اروپایی ها هم در این زمینه ترجیح دادند تخصص محور باشند. به عبارت دیگر اینها مدل توسعه صنعت پتروشیمی در کشورهای موفق دنیا است؛ باید پرسید مدل توسعه صنعت پتروشیمی ۵۰ ساله ما چیست؟!


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir