پیش بینی رونق صنعت شیل آمریکا

اقتصاد ایرانی: درحالیکه پیش بینی ها حاکی از آینده روشن پیش روی صنعت شیل آمریکا است، بسیاری از شرکت های دیگر با آینده تاریکی روبرو هستند.

قیمت نفت خام آمریکا از اواسط سال ۲۰۱۴ کاهش یافته و از ۱۰۰ دلار به ۴۳ دلار ( اکنون درحدود ۵۷ دلار) کاهش یافت. قربانی این سقوط قیمت ها، شرکت های فعال در حوزه نفت شیل مانند Goodrich Petroleum هستند که قیمت سهام آنها با کاهش مواجه شده، بدهی آنها شش برابر ارزش بازار سهام بوده و سکوی حفاری درحال فعالیتی ندارند.

در آغاز سال ۲۰۱۵ به نظر می رسید که شرکت های بیشتری به سرنوشت Goodrich دچار خواهند شد. زمانیکه اوپک به رهبری عربستان سعودی تصمیم گرفت میزان تولید نفت را حفظ کند، امید داشت که قیمت های پایین تر منجر به آسیب دیدن شرکت های نفت شیل آمریکا شود. شرکت های نفت شیل انقلابی در صنعت انرژی ایجاد کرده و با استفاده از فناوری موسوم به ایجاد شکستگی در صخره ها با تزریق آب، ماسه و مواد شیمیایی (fracking)، موفق به استخراج نفت و گاز شده اند که سهم آمریکا از بازار جهانی تولید نفت را از ۸ درصد در یک دهه قبل به ۱۳ درصد کنونی افزایش داده است. اکنون شش ماه پس از رکود قیمت نفت تنها 5 شرکت از صدها شرکت فعال در حوزه شیل ورشکست شده اند.  

تولید نفت آمریکا اندکی افزایش یافته و در ماه ژوئن به ۹.۶ میلیون بشکه در روز رسیده است. تولید گاز شیل بعنوان بخش دیگری از انقلاب انرژی آمریکا نیز با رونق مواجه شده است. شرکت های شیل با افتخار از شکست عربستان در ضربه زدن به کسب و کار (شیل) در تگزاس سخن می گویند.

قبل از شیل، صنعت نفت آمریکا متکی به پروژه های بسیار عظیم و پر هزینه بود که در مدت ۲۰ سال و با صرف هزینه ۵۰ میلیارد دلاری به ثمر می نشست؛ اما در مقابل، نفت شیل با بودجه ۱۰ میلیون دلاری، ظرف چند ماه به مرحله تولید و بهره برداری می رسد. از ماه دسامبر گذشته، شرکت های شیل هزینه های خود را بین ۲۰ تا ۲۵ درصد کاهش دادند.

تولیدکنندگان شیل درخصوص سکوهای حفاری، گزینش انتخابی داشتند و تمرکز آنها بر روی بهترین گزینه ها و استفاده از روش های مهندسی مناسب بود. درنتیجه تعداد سکوهای حفاری فعال در آمریکا از آغاز سال جاری میلادی به نصف کاهش یافت.

این دوره کم خرجی در شهر میدلند ایالت تگزاس در حوزه نفتی پرمین بعنوان یکی از شش حوزه بزرگ نفت شیل دیده می شود. حدود ۲۰ تا ۳۰ هزار کارگر موقت، این شهر را تکر کرده اند و تجهیزات بدون استفاده به حراج گذاشته شده اند. اما هنوز سکوهای حفاری زیادی در این شهر مشغول فعالیت هستند.

پاسخ خیره کننده صنعت شیل به قیمت های پایین – ریاضت اقتصادی در ترکیب با افزایش تولید – وال استریت را شیفته خود کرده است، به شکلی که همچنان به تأمین سرمایه مورد نیاز شرکت های شیل ادامه می دهد.

اکونومیست وضعیت ۶۲ شرکت بزرگ فعال در حوزه اکتشاف و تولید (E&P) در آمریکا را که بخش اعظم تولید آنها مربوط به نفت و گاز شیل است، مورد ارزیابی قرار داد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که آسیب پذیرتر از چیزی هستند که توسط روسای این شرکت ها عنوان می شود. سه نگرانی اصلی شامل: رونق دادن به نتایج اعلام شده در سه ماهه نخست ۲۰۱۵، سرمایه قرضی بالا و بازده صنعت در سرمایه است.

میزان بدهی شرکت های E&P در سه ماه نخست سال جاری افزایش یافته و به ۲۳۵ میلیارد دلار رسیده است که منعکس کننده هزینه های سنگین این شرکت ها است. از مجموع ۶۲ شرکت مورد بررسی، ۲۹ شرکت در مجموع ۸۴ میلیارد دلار بدهی دارند.

با وجود این نگرانی ها، این امید وجود دارد که هزینه های تولید با کاهش بیشتری مواجه شده یا قیمت نفت افزایش پیدا کند. همچنین سرمایه گذاران انتظار دارند که شرکت های حفاری عملکرد بهتری در شناسایی حوزه های سرمایه گذاری جدید سودآور داشته باشند. اغلب شرکت های شیل از گزینش انتخابی برای کسب بازدهی سالانه ۲۵ درصدی یا فعالیت بر روی چاه های جدید با قیمت نفت ۶۰ دلار در هر بشکه سخن می گویند.

صنعت نفت بر روی قیمت های بالاتر شرط بندی کرده است که این مسأله می تواند ناشی از بهبود اقتصادی قویتر در آمریکا تا بی ثباتی در خاورمیانه باشد. بازار معاملات آتی تنها بهبود اندکی را پیش بینی می کند. قیمت نفت وست تگزاس اینترمدیت (WTI) از ۴۳ دلار در ماه مارس به ۵۷ دلار کنونی افزایش یافته و انتظار می رود که تا سال ۲۰۱۹ به ۶۶ دلار در هر بشکه افزایش پیدا کند.

باوجود بحث بر سر اقتصاد قوی شیل در آمریکا، ظرفیت تولید در مناطق دیگر، بویژه در پروژه هایی با هزینه های بالای تولید مانند قطب شمال و ماسه های نفتی کانادا در حال کاهش است. نیمی از مجموع کاهش سرمایه گذاری جهانی توسط شرکت های فعال در بخش انرژی در سال ۲۰۱۶، مربوط به شرکت های شیل است.

صنعت شیل قصد ماندن دارد؛ این صنعت روحیه کارآفرینی و مهارت خود را در مهندسی مالی و زمین شناسی نشان داده است و سرمایه گذاری های جدید با نتایج بهتری نسبت به گذشته همراه خواهند بود؛ اما تمامی شرکت های شیل (از این شرایط) نجات نخواهند یافت. اگر قیمت های نفت بزودی افزایش پیدا نکند، عمر این شرکت ها زودتر از ظرفیت چاه هایشان به اتمام خواهد رسید.

منبع: اکونومیست