نیم قرن تحریم اقتصادی کوبا در یک نگاه

اقتصاد ایرانی: دولت اوباما در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۴، تصمیم برای لغو تحریم ها علیه کوبا و عادی سازی روابط دیپلماتیک بین دو کشور را اعلام کرد. این تصمیم طی اجلاس قاره آمریکا که آوریل ۲۰۱۵ در پاناما برگزار شد، و با دیدار باراک اوباما و رائول کاسترو، روسای جمهور دو کشور عملی شد. این دیدار نخستین ملاقات رسمی سران دو کشور محسوب می شود.

لینا پدرازا رودریگوز، وزیر اقتصاد کوبا ماه مه در نشست آمریکای لاتین مجمع جهانی اقتصاد در مکزیک، از بهبود روابط دو کشور خبر داده بود.

در تاریخ ۲۰ ژوئیه، روابط دیپلماتیک میان آمریکا و کوبا پس از ۵۴ سال با بازگشایی سفارتخانه های دو کشور از سرگرفته شد. با این حال، موانع بسیاری در مسیر عادی سازی روابط کامل میان دو کشور وجود دارند که باید برطرف شوند. صادرات، واردات و سرمایه گذاری بیشتر در سراسر تنگه فلوریدا نیازمند لغو تحریم های تجاری از سوی کنگره آمریکا است. تفاوت های موجود میان دو دولت نشان می دهد که هنوز مسیر طولانی برای جبران دهه ها بی اعتمادی در پیش است.

باتوجه به دوره جدید همکاری میان آمریکا و کوبا، جدول زمانی لحظات کلیدی در تحریم ها برضد کوبا را مرور می کنیم:

۱۹۶۰- پس از به قدرت رسیدن فیدل کاسترو در سال ۱۹۵۹ و موج ملی شدن صنایع و معادن مورد استفاده آمریکایی ها در کوبا، آیزنهاور رئیس جمهور وقت آمریکا تمامی روابط تجاری بین این کشور و کوبا را قطع و دارایی های کوبا در آمریکا را مصادره کرد. تمامی روابط دیپلماتیک دو کشور نیز قطع شدند.

۱۹۶۲- دولت جان اف کندی تحریم اقتصادی کامل تری را برضد کوبا اعمال و محدودیت هایی در سفر و تجارت با این کشور ایجاد کرد که ضربه بزرگی به اقتصاد کوبا با وابستگی شدید به ایالات متحده وارد کرد. براساس برآوردهای دولت کوبا، این اقدامات درطول پنج دهه گذشته منجر به از دست دادن ۱.۱۲۶ تریلیون دلار شده است.

۱۹۶۶- رئیس جمهور لیندون جانسون اجازه ورود شهروندان کوبایی متقاضی اقامت و تابعیت آمریکا را صادر کرد.

۱۹۸۰- دولت کوبا اجازه مهاجرت شهروندان این کشور به آمریکا را صادر کرد. از مهاجرت دسته جمعی ۱۲۵ هزار کوبایی (بین آوریل تا اکتبر ۱۹۸۰) با عنوان Mariel boatlift یاد می شود.

۱۹۹۶- قانون هلمز- برتون (Helms-Burton Act) محدودیت های بیشتری را برای کوبا ایجاد کرد و مجازات های سنگین تری را برای شرکت های خارجی در تجارت با این کشور در نظر گرفت. برداشته شدن تحریم ها منوط به کنار رفتن برادران کاسترو از قدرت و برخی شروط دیگر عنوان شده بود.

۱۹۹۸- دولت بیل کلینتون، کنترل محموله های بشردوستانه، دارو و موادغذایی به کوبا را کاهش داد.

۲۰۰۳- فیدل کاسترو ریاست جمهوری کوبا را به برادرش رائول واگذار کرد.

۲۰۰۹- دولت اوباما، محدودیت های سفر شهروندان کوبایی- آمریکایی برای اهداف آموزشی و مذهبی را برداشته و اجازه ارسال پول (از آمریکا) برای ساکنان کوبا را صادر کرد. شرکت های مخابراتی آمریکا نیز اجازه فعالیت در کوبا را پیدا کردند. 

۲۰۱۴- پس از اینکه کوبا به وعده خود مبنی بر آزاد کردن ۵۳ زندانی سیاسی عمل کرد، دولت اوباما از تصمیم این کشور برای کاهش تحریم ها بر ضد کوبا خبر داد. دو کشور در زمینه عادی سازی روابط دیپلماتیک به توافق رسیدند. میزان انتقال وجه توسط شهروندان کوبایی- آمریکایی به کوبا از ۲ هزار دلار به ۸ هزار دلار افزایش یافت و اجازه استفاده از کارت اعتباری و نقدی صادر شده در آمریکا، در کوبا مجاز اعلام شد.

۲۰۱۵- رائول کاسترو و باراک اوباما، روسای جمهور کوبا و آمریکا در پاناما با یکدیگر دیدار کردند. این نخستین دیدار بین روسای جمهور دو کشور از سال ۱۹۵۶ محسوب می شد. در ماه مه، آمریکا نام کوبا را از فهرست کشورهای حامی تروریسم حذف کرد که به کاهش تحریم های اقتصادی و دسترسی کوبا به خدمات بانکداری در آمریکا کمک خواهد کرد.

منبع: مجمع جهانی اقتصاد