ورشکستگی دامداران میراث یارانه های احمدی نژاد

اقتصاد ایرانی: افزایش قیمت مواد لبنی طی چند سال اخیر به یکی از پردامنه ترین مسائل اقتصاد ایران تبدیل شده است. تولیدکنندگان مواد لبنی طی این مدت ها بارها درخواست افزایش قیمت تولیدات خود را مطرح کرده اند و تقریبا در تمامی موارد نیز موفق شده اند موافقت دستگاه های مربوط را دریافت کنند.

به گزارش خبرآنلاین، این روند تا جایی ادامه پیدا کرد که در تازه ترین دور از دریافت مجوز برای افزایش قیمت، این خود تولیدکنندگان بودند که از این کار منصرف شدند چرا که در صورت افزایش مجدد قیمت ها، اندک سهم خود را نیز از سبد خرید جامعه از دست می دادند.

تولید کنندگان مواد لبنی هر بار که با انتقاد در مورد افزایش قیمت ها مواجه می شوند، انگشت ها را به سمت دامداران نشانه می روند و تأکید می کنند در شرایطی که شیرخام را گران تر می خرند، نباید توقع داشت قیمت محصولاتشان ثابت بماند.

از سوی دیگر دامداران نیز می گویند: «هر کیلوگرم شیر خام را با زیان ۳۰۰ تومان تولید می کنند از عدم اجرای مصوبه خرید شیر خام به نرخ ۱۴۴۰ تومان از سوی سازمان حمایت انتقاد کرد.

احمد مقدسی، رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی دامداران ایران در این باره می گوید: «قیمت تمام شده هر کیلوگرم شیرخام برای دامداران ۱۴۷۶ تومان است و دامداران به ازای هر کیلوگرم شیر تقریبا ۳۰۰ تومان متضرر می شوند».

هدفمندی یارانه ها؛ آغاز مشکل دامداران

ایران تا پیش از اجرای قانون هدفمندی یارانه ها در تامین مصرف شیر مورد نیاز خودکفا شده بود، ولی رویکردها و سیاست های اشتباه در اجرای این قانون، صنعت دامداری کشور را مانند بسیاری دیگر از بخش های مولد دچار مشکلات فراوانی کرد.

ایران پیش از اجرای قانون هدفمندی یارانه ها سالانه حدود ۹ میلیون تن شیر خام تولید می کرد که نیازهای داخلی را کاملا پوشش می داد اما با اجرای این قانون و افزایش قیمت نهاده های تولید از یک سو و فشار دولت برای ثابت ماندن قیمت ها از سوی دیگر، توان تولیدکنندگان شیر به شدت تحلیل رفت.

دولت دهم در زمان اجرای قانون هدفمندی یارانه ها، متعهد شده بود یارانه شیر را مستقیما به بخش تولید و دامداری بپردازد، اما این تعهد هیچگاه آنگونه که گفته شده بود، عملی نشد و گرانی شدید علوفه، هزینه تولید شیر را به شدت بالا برد.

ادامه این روند باعث شد میانگین تراز مالی شرکت های تولید شیر و مواد لبنی ایران ۲۵.۱ درصد منفی شود. این تراز مالی برای صنعتی مانند صنعت شیر که ۹۵ درصد سرمایه گذاری ها در آن توسط بخش خصوصی انجام گرفته به شدت نگران کننده است.

پیش از این قرار بود دولت ۴۰ میلیارد تومان اعتبار برای حمایت از تولیدات دامداران کشور بپردازد ولی تا کنون هیچ گزارشی از پرداخت این مبلغ ارائه نشده است.

در چنین شرایطی گزارش هایی مانند گزارش تعطیلی ۳۰ درصد دامداری های کشور به علت افزایش قیمت ارز، تهیه علوفه ونهاده های دامی نمی تواند چندان بیراه و بدبینانه باشد.

شیرهای بی مشتری

نتیجه این مشکلات یک قربانی بزرگ دارد و آن هم سلامت مردم است؛ طبق تازه ترین برآورد وزارت بهداشت سرانه مصرف شیر در ایران کمتر از یک چهارم کشورهای توسعه یافته است.

مصرف سرانه شیر و فرآورده های لبنی در ایران در خوش بینانه ترین برآوردها ۸۵ کیلو در سال بیشتر نیست. این میزان در کشورهای پیشرفته تا ۵۰۰ کیلو می رسد و برخی منابع، متوسط جهانی را حدود ۳۰۰ کیلوگرم اعلام کرده اند.

آمارها نشان می دهد با افزایش قیمت شیر، میزان مصرف آن در ایران کاهش یافته است.

حسین چمنی مشاور انجمن صنایع شیر ایران پیش از این گفته بود با اشاره به این که سرانه مصرف شیر در ایران ۱۴ تا ۲۰ درصد کاهش یافته است.

کاوه زرگران، رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و صنایع غذایی اتاق بازرگانی تهران می گوید در حال حاضر برای بخشی از شیر تولید شده در ایران بازاری وجود ندارد و در صورت افزایش قیمت شیر، بازارهای محدود صادراتی نیز از دست می رود.

گاوهای شیری در راه کشتارگاه

عدم چاره اندیشی برای حل مشکل صنعت دامداری علاوه بر اینکه مشکلات فراوانی برای سلامتی مردم بوجود می آورد، امنیت غذایی کشور را نیز با تهدید روبرو می کند.

سیروس روستا رئیس هیئت مدیره اتحادیه دامداران ایران در این باره گفت: «با وجود سرمایه گذاری های بالا در صنعت دامداری و وجود گاوهای شیری اصیل در کشور، به علت عدم حمایت از تولید، آزاد شدن قیمت خوراک دام و علوفه و همچنین کنترل قیمت محصولات، دامداری های کشور رو به ورشکستگی نهاده اند.»

به گفته سیروس روستا، قیمت علوفه و خوراک دام چنان بالا رفته که دامداران دیگر گاوهای شیرده خود را تنها با خوراک ضروری نگه می دارند و در اندیشه تولید شیر نیستند، زیرا این کار برای آن ها سودی ندارد. اگر برای این مشکل چاره اندیشی نشود، بزودی گاوهای اصیل ایرانی که روی آن ها اصلاح ژنتیکی هم شده است، گله به گله روانه کشتارگاه شوند.