بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : جمعه 20 شهريور 1394      12:54

تجارت خارجی ایران و اتریش

به‌رغم سابقه روابط ۱۶۰ ساله و قدرت اقتصادی دو کشور، مشاهده می‌شود که تجارت بین دو کشور از ابعاد و اندازه درخور برخوردار نیست. هرچند میزان کنونی به‌سادگی می‌تواند تا دو برابر افزایش یابد، اما فرصت‌ها و پتانسیل‌های تجاری بین دو کشور به‌مراتب بیش از این است.

اقتصاد ایرانی: اتریش کشوری کهن سال در قلب قاره اروپا با جمعیتی در حدود یک دهم و مساحت یک بیستم ایران است که از شاخص توسعه نیروی انسانی بالایی برخوردار بوده و میزان تولید ناخالص ملی اسمی آن کم وبیش در حدود ایران می باشد. صادرات جهانی اتریش بالغ بر ۱۷۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۴ میلادی گردید که ۴۳ درصد آن شامل کالاهای صنعتی واسطه ای بوده و ۲۹ درصد آن انواع کالاهای سرمایه ای را در بر می- گیرد. صادرات این کشور به شدت به سمت قاره اروپا متمرکز بوده، به صورتی که ۹۰ درصد آن به قاره اروپا (۲۹ درصد به آلمان)، ۶ درصد به آمریکا و کمتر از ۵ درصد آن به دیگر کشورها صورت گرفته و در این میان، ایران ۵۲ مین واردکننده (۰.۱۶ درصد از کل) محسوب می شود. قبل از تحریم های نفتی و بانکی، ایران با ۴۰۰ میلیون دلار واردات، پنجمین کشور واردکننده از اتریش در منطقه پس از ترکیه (۱.۷ میلیارد دلار)، عربستان سعودی (۷۴۰ میلیون دلار) و امارات (۷۲۰ میلیون دلار) در سال ۲۰۰۱ میلادی به شمار می رفت. صادرات اتریش به ایران با ۳ برابر رشد نسبت به سال ۲۰۰۰ میلادی به اوج تاریخی خود به میزان نیم میلیارد دلار در سال ۲۰۰۵ بالغ شد و تا پیش از وقوع تحریم ها مابین ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون دلار در نوسان بود که پس از بروز آن ها تقریباً نصف گردید. از سوی دیگر، صادرات غیرنفتی ایران به اتریش تا قبل از تحریم ها بین ۲۰ تا ۵۰ میلیون دلار بود که در اولین سال پس از تحریم ها به ۱۴۴ میلیون دلار افزایش یافت و در دو سال گذشته به حدود ۲۰ میلیون دلار تنزل پیدا کرد. درمجموع دهه هشتاد، صادرات اتریش به ایران، ۱۳ برابر صادرات غیرنفتی ایران به این کشور بوده است. سهم اتریش از کل واردات ایران از ۱.۳ درصد در ابتدای دهه هشتاد به ۰.۵ درصد در سال گذشته کاهش داشته و در همین دوره، سهم ایران از کل صادرات این کشور از ۰.۴ درصد به ۰.۲ درصد تنزل یافته است. روند کاهش سهم اتریش 2 از واردات ایران همسو با اتحادیه اروپا بوده، به صورتی که سهم این کشور از کل صادرات اتحادیه اروپا به ایران در حول وحوش ۳ درصد در پانزده سال گذشته حرکت کرده و سهم کشورهای آسیایی در حال افزایش بوده است. درحالی که در سال ۲۰۰۱ میلادی (متناظر با ۱۳۸۰) نسبت صادرات چین به ایران به صادرات اتریش به ایران ۴ برابر بود در سال گذشته این نسبت به ۹۰ برابر رسید.

 

به رغم سابقه روابط ۱۶۰ ساله و قدرت اقتصادی دو کشور، مشاهده می شود که تجارت بین دو کشور از ابعاد و اندازه درخور برخوردار نیست. هرچند میزان کنونی به سادگی می تواند تا دو برابر افزایش یابد، اما فرصت ها و پتانسیل های تجاری بین دو کشور به مراتب بیش از این است. نظر به این که بیش از ۷۰ درصد صادرات اتریش شامل کالاهای سرمایه- ای و واسطه ای صنعتی (باکیفیت، تکنولوژی و بهای بالا) بوده و سهم کالاهای مصرفی فقط ۱۲ درصد است، لذا افزایش صادرات این کشور به ایران، برخلاف کالاهای غیر اصلی (تقلبی) کیفیت پایین، ارزان- قیمت، بنجل و مصرفی از کشورهای در حال توسعه آسیایی با کارگر ارزان و اعمال شرایط دامپینگ، تهدیدی برای تولید داخلی محسوب نمی شود. حجم پایین واردات کالاهای غیرنفتی اتریش از ایران نیز می تواند افزایش قابل ملاحظه ای داشته باشد. در هر صورت افزایش حجم مبادلات تجاری بین دو کشور نیازمند عزم و تالش طرفین بوده و در این راستا اقدامات متنوعی می- تواند در دستور کار قرار گیرد که به پارهای از آن ها اجمالاً به شرح ذیل اشاره می شود. الف- عقد قرارداد تجارت ترجیحی دوجانبه و تسهیل سازی تجاری (که می تواند در آینده به عنوان مبنایی با کل اتحادیه اروپا قرار گیرد) ب- اعطاء اعتبارهای صادراتی ج- فعالیت مشترک شرکت های ایرانی و اتریشی در زمینه های تجاری و صنعتی د- سرمایه گذاری مشترک با شرکت های اتریشی

* احسان سلطانی، روزنامه جهان صنعت


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir