فرار سرمایه از چین چگونه است؟

اقتصاد ایرانی: نقش ماکائو بعنوان یک راه غیرقانونی انتقال پول از چین، دور از چشمان کنجکاو دولت مسأله جدیدی نیست. در ماه های اخیر، خروج سرمایه از چین بدلیل نگرانی از وضعیت اقتصاد این کشور، روند رو به رشدی داشت. در طول تابستان، پس از سقوط بازار سهام و اجازه تضعیف یوان از سوی دولت، خروج سرمایه افزایش یافت. اطلاعات رسمی نشان می دهد که ماه اوت (مرداد ماه) بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار سرمایه از چین خارج شده است که یک رکورد محسوب می شود.

دولت در مواجهه با این شرایط اقدام به مقابله با بانک های زیرزمینی کرده است که پول را از طریق مرزها خارج و انجام معاملات در خشکی و دریا را هماهنگ می کنند. پلیس با حمله به برخی مناطق در ماکائو، ۱۷ نفر را به جرم پولشویی دستگیر کرد. به نظر می رسد این اقدام تاحدودی اوضاع را آرام کرده باشد؛ بطوریکه تلاش (صوری) خبرنگاران برای انتقال یک میلیون یوآن (۱۵۷ هزار دلار) از چین –  سه برابر مبلغ مجاز برای خروج از چین در یک سال –  ناکام ماند.

با این حال پیشنهاداتی برای تبدیل این رقم به دلار هنگ کنگ با هزینه ۳ درصد وجود داشت. به گفته دلالان، از این روش برای تسهیل نقل و انتقالات بزرگ استفاده می شود. کوچک کردن (رقم های درشت) به واحدهای کوچکتر مانع از جلب توجه مأموران می شود.

ماکائو با قمارخانه ها و فروشگاه طلا و جواهر پر زرق و برق، بهترین گزینه برای خروج پول نقد از چین است. اما راه های دگیری برای انجام نقل و انتقالات بزرگتر وجود دارد؛ اضافه پرداخت برای صادرات، خرید خدمات مشاوره ای جعلی، جعل معاملات با شرکت های خارجی از جمله فعالیت های رایج محسوب می شوند. در بازار آنلاین تائوبائو (Taobao) امکان یافتن افرادی برای انجام معاملات ارزی در مناطق مرزی وجود دارد.

سوال مهم این است که این جریان خروج پول چه میزان می تواند برای اقتصاد کشور خطرناک باشد؟ در هشت ماه نخست سال جاری، چین مازاد تجاری ۳۶۵ میلیارد دلاری را ثبت کرده است.

کاهش ذخایر ارزی چین سندی است که نشان می دهد، پول های بیشتری از طریق کانال های دیگر در حال خروج از این کشور هستند. برخی گزارش ها از خروج ۶۰۰ میلیارد دلار خبر می دهند. البته تقویت دلار، از طریق تنزل ارزش سایر واحدهای پولی، منجر به اغراق در کاهش ذخایر ارزی چین شده است.

علاوه براین، آنچه تحت عنوان خروج سرمایه ثبت شده است، تنها شامل خروج مخفیانه از طریق ماکائو نمی شود. بسیاری از شرکت ها درآمد خارجی خود را در حساب های بانکی چینی خود نگه می دارند و عجله ای برای تبدیل آن به یوآن ندارند. پیش بینی می شود که خروج سرمایه واقعی چین کمتر از نیمی از حجم ضمنی و کمتر از درآمد تجاری است.

با این اوصاف، خروج سرمایه مقامات را نگران کرده است و طی هفته های اخیر چندان به دفاع از یوآن نمی پردازند. خطر واقعی زمانی است که میلیون ها خانواده دچار تردید شده و تصمیم به خروج پول هایشان از کشور بگیرند که ماکائو در این زمینه باعث نگرانی است. باوجود بانک های زیرزمینی، افراد کمی خطر استفاده از آنها را می پذیرند. چین باید بتواند راهی برای مقابله با خروج سرمایه از این کشور بیابد.

منبع: اکونومیست