بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : چهارشنبه 27 آبان 1394      14:6

تاثیر الحاق ایران به سازمان جهانی تجارت

اقتصاد ایرانی: الحاق ایران به سازمان جهانی تجارت موضوعی است که سال هاست مورد توجه دولتمردان بوده است. با وجودی که بیشتر کشورهای منطقه تا به حال یا به عضویت این سازمان درآمده اند، یا اینکه به زودی شرایط لازم برای الحاق به آن را پیدا می کنند، ایران جزو بزرگ ترین اقتصادهایی است که هنوز عـضو این سازمان نیست. ایران در سال ۱۹۹۶ درخواست عضویت در این سازمان را کرد، اما امریکا مانع عضویت ایران شد.
به گزارش تعادل، ایران به پیگـیری درخواست خود ادامه داد و در سال ۲۰۰۵، امریکا به دلیل تمایلش به تداوم گفت وگوهای هسته یی با ایران اجازه داد، فـرآیند کار ایران برای عضویت در سازمان جهانی تجارت پیش برود. اکنون که گفت وگوهای هسته یی ایران با جامعه جهانی به نتیجه رسیده است، ایران برای پیوستن به سازمان جهانی تجارت پس از لغو تحریم ها برنامه ریزی می کند. از آنجا که سازمان تجارت جهانی، سازمانی اقتصادی و سیاسی است و پروتکل های سیاسی در آن تاثیرگذار است، از این رو برای ورود به این سازمان، ایران نیاز دارد روابط سیاسی خود را با دنیا بهبود بخشد.
این در حالی است که الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی، موافقان و مخالفان سرسختی دارد، از نظر مخالفان، با الحاق ایران به  WTO، با سیل واردات مواجه خواهیم شد، تولیدات از بین خواهند رفت و ایران تبدیل به صادرکننده مواد خام و واردکننده کالاهای مصرفی خواهد شد. از سوی دیگر الحاق به سازمان  WTO تاثیرات بسیاری روی اقتصاد ایران خواهد داشت؛ از جمله اینکه از یک سری قوانین و مقرراتی که جنبه بین المللی دارد و نیز از یک سری از ترجیحاتی که بین کشورها وجود دارد، استفاده می کنیم که برای اعضای غیرعضو وجود ندارد. در حال حاضر کشورهایی که عضو سازمان تجارت جهانی هستند، موظفند که یک سری مقررات را رعایت کنند. در نتیجه ما نیز که با آنها قرارداد می بندیم، به صورت غیرمستقیم مشمول این مقررات می شویم. ایران نیز به تبع با توجه به اینکه با کشورهای عضو WTO کار می کند، از قوانین سازمان تجارت جهانی پیروی خواهد کرد، ولی نکته اینجاست که از مزایای آن بهره یی نمی برد.
بر این اساس باید تلاش کرد که بعد از رفع تحریم ها، حتما به سازمان تجارت جهانی بپیوندیم. ایران چند سال پیش به عنوان عضو ناظر پذیرفته شده بود، اما بعد از آن وقتی تحریم ها پیش آمد، به مشکل برخوردیم. اساس قوانین سازمان تجارت جهانی این است که باید کالایی تولید شود که دارای مزیت باشد و کالای بدون مزیت را به دیگر اعضا واگذار کنیم. بنابراین با پیوستن به سازمان تجارت جهانی، مجبور به تولید کالای رقابتی هستیم، چون اگر این کار را نکنیم، کسانی که تولیدات مطلوب دارند، دیگر به ما اجازه تولید نخواهند داد. یکی دیگر از مشکلات صنایع ما این است که نیاز به یک بازه زمانی دارند، تا بتوانند براساس زمانی که وجود دارد، خودشان را با صنایع دنیا تطبیق دهند. بر این اساس، برای آنها باید فکری کرد.
البته در این بین عضویت در این سازمان مستلزم تغییرات بزرگی است، زیرا ایران باید تعرفه های خود را کاهش دهد و اقتصاد خود را بازسازی کند.
در این بین نیز دولت یازدهم بارها گفته است که پیوستن به سازمان جهانی تجارت اولویت اول ماست، زیرا دولت می خواهد برای ارتقای استانداردهای زندگی و سطح اشتغال، اقتصاد خود را متنوع کند.
از این منظر پیوستن به سازمان جهانی تجارت به ایران کمک می کند تا از طریق کاهش تعرفه بسیاری از کالاهایی که اجازه صادرات آنها را می دهد، مانند منسوجات و تولیدات کارخانه یی، قدرت رقابت آنها در بازارهای جهانی را بالا ببرد و اقتصاد خود را متنوع کند.
علاوه بر این، پیوستن به WTO توسعه بخش های مختلف اقتصاد ایران را تسهیل می کند و می تواند سرمایه گذاری بین المللی در بخش انرژی ایران را تقویت کرده و به نوسازی آن کمک کند. از سوی دیگر توسعه تجارت می تواند با ایجاد اشتغال، به تقویت طبقه متوسط در ایران کمک کند و عضویت ایران در دیگر معاهده های تجاری را تسهیل کرده و منافع اقتصادی بیشتری عاید این کشور کند. البته در حالی که عضویت در سازمان جهانی تجارت می تواند برای ایران منافع اقتصادی زیادی داشته باشد، این انتقال و گذر برای ایران ساده نیست.
علاوه بر اینکه کار بازسازی اقتصادی به طور بالقوه کار پرمشقتی است، ایران می تواند پس از پیوستن به این سازمان، هر زمان مورد شکایت واقع شود. در حالی که بسیاری از کشورها حتی سال ها پس از پیوستن به سازمان جهانی تجارت شکایتی نمی شود، برخی بلافاصله بعد از پیوستن شکایت می شود. این امر می تواند برای ایران مشکل ساز باشد، چون برای حل این موضوع منابع زیادی در اختیار ندارد.
به این ترتیب عضویت ایران در WTO پیامدهای احتمالی زیر را هم درپی خواهد داشت. پیامدهای منفی احتمالی پیوستن به سازمان تجارت جهانی در کوتاه مدت منجر به افزایش احتمالی واردات کشور می شود که با توجه به کمبود منابع ارزی ایران، می تواند بر اقتصاد کشور اثر منفی گذارد. از سوی دیگر با توجه به اینکه بخش اعظم صادرات کشور ما را نفت و برخی کالاهای کشاورزی سنتی با بهره وری پایین تشکیل می دهد، لذا احتمال اینکه در کوتاه مدت تراز تجاری منفی شود، زیاد است. همچنین از سوی دیگر با توجه به آثار احتمالی از قبیل افزایش واردات از یکسو و محدود بودن صادرات غیرنفتی از سوی دیگر و در نتیجه منفی شدن تراز تجاری کشور، تراز پرداخت های کشور نیز احتمالا در کوتاه مدت منفی خواهد شد. البته موارد یاد شده به معنای نفی ورود ایران به  WTO نیست، بلکه باید با زمینه سازی مناسب و اطلاعات کافی و بسترسازهای مطمئن آماده ورود به WTO شد؛ چراکه پیوستن به  WTO برای ایران منافعی خواهد داشت که از این منافع نباید گذشت. البته پیوستن به سازمان تجارت جهانی پیامدهای مثبت در میان مدت و بلندمدت نیز دارد که شامل؛ امکان جذب بیشتر سرمایه گذاری خارجی به شکل مستقیم یا غیرمستقیم، افزایش دسترسی شرکت های ایرانی به تسهیلات مالی و اعتباری موسسات مالی بین المللی، فراهم شدن زمینه خرید تجهیزات و تکنولوژی پیشرفته و فناوری های روز و رفع موانع در مورد بازاریابی برای محصولاتی همچون پسته، فرش و... که جزو اقلام صادراتی کشور ماست.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir