چشم انداز قیمت طلا در سال ٢٠١٦

اقتصاد ایرانی: چند سال است که از سقوط طلا می گذرد و همانند پیری فرتوت توان بلند شدن ندارد. چند سال است که طلا مرغوبیت خود را به عنوان یک کالای ذخیره کردنی از دست داده است و ارزهای پرقدرت به دلیل ثبات نسبی در بازار جهانی و مخصوصا در بازارهای مالی جهانی جای این فلز رنگین را گرفته است. تقریبا دو سالی است که هیچ کس در بازارهای مالی جهان تردیدی به خود راه نمی دهد که طلا را با دلار امریکا در بسکت دارایی های خود عوض کند. هم اکنون بحث های زیادی می شود که سال ٢٠١٦ سال خیز مجدد طلا است .

به گزارش خبرآنلاین، تحلیل ها نشان می دهد که طلا در دو سال آینده به دوران طلایی خود پا می گذارد. و به همین دلیل مجددا تمایل به خرید دلار در بازارهای جهانی ادعا می شود که رو به افزایش است. به نظر می رسد که بیشتر کسانی که پیش بینی می کنند دلار در سال ٢٠١٦ خیز برمی دارد موسسات مالی و اشخاصی هستند که موجودی طلای زیادی در اختیار دارند. اگر واقع بینانه نگاه کنیم هیچ تحول مثبتی برای بالا بردن قیمت طلا در سال ٢٠١٦ دیده نمی شود و برعکس بعضی تحلیل ها که معتقد به جهش قیمت دلار در سال ٢٠١٦ و ٢٠١٧ هستند، اعتقاد برای بالا رفتن قیمت طلا به نظر بسیار ضعیف است .

اگر به محرکهای قیمت طلا در سال ٢٠١٦ نگاه کنیم، همه ضعیف هستند. یکی از این محرکها قیمت پایین دلار امریکا است. دلار امریکا با پشتوانه اقتصاد رو به جلو و قوی امریکا و احتمال حداقل دو بار افزایش نرخ بهره در سال ٢٠١٦ ، هیچ گونه احتمال بالایی برای کاهش ندارد. دلار امریکا در بدترین حالت خود همچنان قوی باقی خواهد ماند و ممکن است در سال ٢٠١٦ تنها یک اصلاح قیمتی داشته باشد. بنابراین ضعف دلار امریکا برای تقویت قیمت طلا در سال آینده میلادی محتمل نیست .

دوم طی سالهای ٢٠٠٩ به بعد محرک قیمت دلار در بازار جهانی سیاست های انبساطی کشورهای مختلف از جمله امریکا بوده است. دلیل بالا رفتن تقاضا برای طلا ناشی از این پیش بینی است که با گسترش پایه پولی و به تبع آن حجم پول در گردش تورم شکل می گیرد و تقاضا برای طلا به شدت افزایش می یابد. شکست سیاستهای بسط پولی در بعضی از کشورها برای بالا بردن تورم به شکست منجر شده است. در اروپا و ژاپن علیرغم سیاست های انبساط پولی تورم نه تنها افزایش نیافته بلکه یک مقداری رو به کاهش است و خطر کاهش قیمت ها deflation همچنان اقتصاد این کشورها را تهدید می کند. در کشورهای دیگر نیز وضعیت به همین شکل است. در نتیجه قدرت سیاست های انبساط پولی و مطلوبیت سیاستی آن به مرور زمان کاهش داشته است و در نتیجه به عنوان یک محرک برای بالا رفتن قیمت طلا نمی تواند عمل کند.

سوم به دلیل تقاضا رو به کاهش برای نفت و افزایش تولید و مازاد عرضه و مهمتر از همه گران بودن دلار قیمت مواد اولیه در سطح جهان رو به کاهش بوده است و چون قیمت بالای دلار در سال ٢٠١٦ پیش بینی می شود در نتیجه چشم انداز روشنی برای قیمت مواد اولیه در سال ٢٠١٦ پیش بینی نمی شود. این شرایط بیشتر خطر کاهش قیمت ها deflation را برای کشورهای جهان دارد تا خطر افزایش قیمت ها را inflation .در نتیجه وقتی افزایش قیمت ها محتمل نباشد تقاضایی برای طلا به منظور پوشش ریسک افزایش قیمت ها وجود نخواهد داشت .

چهارم تنها جایی که طلا می تواند در سال ٢٠١٦ توجه را به خودش جلب کند تحولات رادیکال سیاسی در جهان است. این مساله نه روندی دارد و نه قابل پیش بینی است. ولی اگر چنین اتفاقی هم بیفتد تنها می تواند یک شوک به قیمت ها وارد کند و نمی تواند یک روند صعودی برای قیمت طلا ایجاد کند. افزایش تقاضا برای طلا در سال ٢٠١٦ توسط کشورهای آسیایی محتمل است. ولی این تقاضا عمدتا از طرف بانکهای مرکزی و مردم در آسیا احتمالا به وجود خواهد آمد و تقاضایی واقعی است. حجم این تقاضا در مقایسه با تقاضای سرمایه گذاری و سوداگرانه بسیار کم است و نمی تواند روند طلا را تغییر دهد.

در نتیجه، پیش بینی می شود که در سال ٢٠١٦ قیمت طلا چندان دلچسب نباشد و از روند پر قدرت صعودی برخوردار نشود. در صورتی که به خاطر افزایش نرخ بهره در امریکا احتمال سقوط ده دلار دیگر برای نفت باشد. طلا خط مقاومت روانی را (١٠٠٠ دلار برای هر اونس) خواهد شکست و ضربه عمده و تاریخی به این کالا وارد خواهد شد. در غیر این صورت و اگر این اتفاق نیفتد، قیمت طلا در سال آینده قدرت بالا رفتن و رسیدن به بخشی از تجربه موفق تاریخی خود را نخواهد داشت .