بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : دوشنبه 14 دى 1394      10:16

بحران در کمین اقتصاد ایران

رکود دیگر حتی امان نمی‌دهد که واحدهای صنفی تصمیم به بهسازی و نوسازی بگیرند، خود را مکانیزه کنندوکسب و کارشان را توسعه دهند، پس به ناچار از کسب و کارهای خود به شغل‌های پررونق‌تر کوچ کرده‌اند.

اقتصاد ایرانی: رکود هر روز شدیدتر می شود و سایه خود را بر کسب و کارهای بیشتری گسترش می دهد. بزرگ و کوچک هم نمی شناسد؛ گویی جاده ای را برای خود ترسیم کرده که هر آنچه بر سر راهش وجود دارد را درو کند. کسب و کارهای کوچک البته زودتر آسیب می بینند و برخی هایشان هم تاکنون، راه ورشکستگی را پیش گرفته یا به نقطه بحرانی رسیده اند. این روزها رکود کلمه ای است که حتی مردم کوچه و بازار هم آن را به خوبی لمس کرده اند. از جیب های خالی شان گرفته تا کاهش قدرت خریدشان و بار شدن تورم بر حقوق و دستمزدشان.

به گزارش مهر، ابتدای امسال بود که حسن روحانی، رئیس جمهور از برنامه های اقتصادی دولتش گفت و حتی در حالت خوشبینانه ای که یا برنامه نویسانش وعده داده بودند و یا به منظور امیدآفرینی در دل کارآفرینان و صنعتگران، صاحبان مشاغل و صنوف برنامه ها بر مبنایش تنظیم شده بود، سال را به نام «شکوفایی اقتصادی» نامگذاری کرد. اگر این را موشکافانه بررسی کنیم، دولت برنامه جدی هم برای خروج از رکود تا به حال ارایه نداده است، حتی دیگر خبری از بسته ای که سال گذشته برای خروج از رکود در همایشی بزرگ با حضور تمامی تئوریسن های اقتصادی دولت یازدهم رونمایی شد، هم نیست.

حال اما کسب و کارهای کوچک این را به خوبی با پوست و استخوان خود درک کرده اند. کافی است گشت و گذاری میان واحدهای صنفی فعال در کوچه و پس کوچه های شهر، خیابان های اصلی و فرعی داشته باشیم تا ببینیم که رکود چه بر سر واحدهای صنفی و مغازه داران آورده است. قفسه بسیاری از مغازه ها دیگر پر از اجناس جور و واجور نیست؛ تنها یک صندلی است که بر روی آن مغازه داران صبح خود را شام می کنند تا بلکه فقط بگویند که نان آور هستند.

گزارش میدانی هم، این را به خوبی روایت می کند. حتی در برخی خیابان های اصلی شهر هم که روزی رونق مغازه ها و کسب و کارهای صنفی را می توانستیم مشاهده کنیم، این روزها واگذاری مالکیت و سرقفلی را بیش از هر زمان دیگری می توان دید؛ بنگاه های معاملات ملکی هم کمتر بر روی فایل واحدهای اداری و تجاری و مغازه ها کار می کنند؛ شاید آنها هم به خوبی می دانند که رکود کمتر کسی را به سمت ایجاد کسب و کار جدید می کند

شاید به خاطر همین باشد که هر از چند ماهی، چهره خیابان ها تغییر می کند و یک مغازه از یک رسته شغلی به رسته دیگری، مدام در حال حرکت است. یک روز پارچه فروش می شود و روز دیگر، گل فروش. امروز مواد لبنی می فروشد و فردا بستنی فروشی راه می اندازد. این حال و روز این روزهای مشاغل خرد و کوچک و یا همان واحدهای صنفی است که روزهایی، اقتصاد ایران بر سر یک انگشت آنها می چرخید. بازاریان کافی بود یک سبیل خود را گرو بگذارند تا کسب و کاری راه بیفتد، ازدواجی شکل گیرد و در نهایت، خانواده ای صاحب کسب و کار شوند. اکنون اما، بازاریان را به چک های برگشتی می شناسند. رکود حتی اعتماد صنفی شان را هم گرفته است.

اکنون دیگر، کسب و کارها از مغازه ها و پاساژها، به دستفروشی های کنار خیابانی، کوچ کرده اند. هر کسی که به نوعی توانایی اداره مغازه و واحد تجاری را ندارد، بساطش را گوشه پیاده رو می گستراند و به دور از چشم ماموران مالیاتی، کسب روزی می کند. برخی نیز مجوز خود را باطل کرده و به سمت شغل های دیگر رو آورده اند. آنگونه که علی فاضلی، رئیس اتاق اصناف ایران می گوید، حتی طلافروشان هم به دلیل رکود به میوه فروشی و ورود به کسب و کار تره باری رو آورده اند.

وی می افزاید: باید شرایط را به گونه ای پیش برد که مجدد کسب و کارها رونق گیرد، چراکه اصناف و واحدهای صنفی بار مالی برای اشتغالزایی برای دولت ندارند و تنها با بهبود اندک فضای کسب و کار می توان شغل های خوبی ایجاد کرد. تنها کافی است عزم لازم برای این کار وجود داشته باشد.

فاضلی می گوید: البته در کنار رکود، واردات بی رویه کالا هم، ضربه سنگینی بر پیکره اقتصادی کشور وارد کرده است و کسی هم نمی تواند کتمان کند. منابع ارزی کشور را برای واردات کالاهای غیرضروری به باد دادند و به همه بنگاه ها ضربه زدند. کار درست این است که می گویند در پساتحریم، اولین سیاستی که اعمال می شود این است که ما مسئول واردات کالاهای غیرمفید نباشیم.

وی می افزاید: اگر سرمایه گذار می خواهد به ایران بیاید، برای سرمایه گذاری بیاید نه صرفا برای فروش کالا. سؤال این است که آیا این تفکر را در دهه اخیر هم شاهد بودیم، همه اذعان می کنند چنین اتفاقی نیفتاده است و متاسفانه اصناف هم ضربه سنگینی خوردند. این همه واردات باعث تعطیلی بنگاه های تولیدی کوچک شد.

به هرحال دولت باید هر چه سریعتر، کنترل تورم را با این حساسیت، رها کرده و به سمت رونق پیش رود؛ رونق بدون منابع مالی که شاید پیش نیازش، برداشتن قوانین و مقررات زائد و کاهش بروکراسی های اداری باشد. کسب و کارهای خرد و کوچک را با یک فضای تامین مالی مناسب، به سمت اشتغالزایی سوق دهد و از این همه تغییر رنگارنگ تابلوی مغازه ها به صورت روز به روز و هفته به هفته، جلوگیری کند.

اواسط امسال 4 وزیر اقتصاد، صنعت، کار و دفاع در نامه ای به رئیس جمهور ضمن هشدار نسبت به تبدیل رکود به بحران در آینده، خواستار اتخاذ تدابیر فوری اقتصادی شده بودند ولی در این مدت تدابیر منسجم و هماهنگ که بتواند اقتصاد کشور را از رکود نجات دهد، اتخاذ نشده است.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir