بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : شنبه 26 دى 1394      9:37

جای پای عمیق فقر بر پیکر کلانشهرها

اقتصاد ایرانی: رئیس مرکز پژوهش های مجلس خط فقر در ایران را دو میلیون و ۳۰۰ هزار تومان اعلام کرده است، رقمی که حسین راغفر معتقد است در برخی شهرهای کشور صحت دارد، ولی در برخی کلان شهرها صادق نیست.

به گزارش ایسنا، منابع رسمی در ایران معمولا علاقه چندانی برای انتشار عدد خط فقر ندارند. برخی کارشناسان معتقدند این موضوع به این دلیل رخ می دهد که معمولا انتشار رقم واقعی خط فقر در ایران، نشان می دهد که بخش بزرگی از جمعیت کشور، گاهی تا یک سوم جمعیت در زیر خط فقر قرار گرفته اند در نتیجه تمایلی برای انتشار رقم آن وجود ندارد.

همچنین برخی کارشناسان معتقدند که انتشار رقم خط فقر منعکس کننده رقمی از حداقل هزینه لازم برای تامین سبد هزینه خانوار است که در صورت انتشار رقم واقعی، دولت مجبور است حداقل دستمزد کارگران را که هر سال بر مبنای دو شاخص «تورم» و تامین حداقل مبلغ مورد نیاز «سبد هزینه خانوار» تعیین می کند به شکل قابل توجهی افزایش دهد.

با این همه گاهی خط فقر در ایران توسط برخی کارشناسان و مراکز پژوهشی تخمین زده می شود که به واسطه آن می توان، به برآیندی کلی از وضعیت اقتصادی دهک های اقتصادی دست یافت.

چندی پیش کاظم جلالی، رئیس مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، خط فقر در ایران را دو میلیون و ۳۰۰ هزار تومان عنوان کرد که این میزان یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان معادل کمتر از یک سوم، حداقل دستمزد کارگران سال ۱۳۹۴، در ایران است.

البته در همین رقم نیز ابهاماتی وجود دارد، چرا که چندی پیش برخی کارشناسان اقتصادی خط فقر در ایران را معادل دو میلیون و ۷۰۰ هزار تومان عنوان کرده بودند.

در این راستا، حسین راغفر اقتصاددان در گفت وگو با ایسنا، در پاسخ به این سوال که چقدر رقم دو میلیون و ۳۰۰ هزار تومانی که برای خط فقر در ایران، در نظر گرفته شده است، با واقعیت همخوان است، اظهار کرد: این رقم می تواند قابل قبول باشد چون میانگین خط فقر در کشور را منعکس می کند، ولی باید در نظر داشته باشید میان شهرهای کشور ما تفاوت در میزان خط فقر فاحش است. در کلان شهرها این رقم خیلی بیشتر است و در استان های دیگر می تواند کمتر باشد.

او بیان کرد: محاسبات ما نشان می دهد که در تهران این میزان، برای یک خانواده پنج نفره، سه میلیون و ۳۰۰ هزار تومان است، ولی در بسیاری از شهرهای کشور، خط فقر از این میزان کمتر است.

این اقتصاددان درباره تاثیر هدفمندی یارانه ها بر خط فقر، گفت: موضوع هدفمندی یارانه ها نه تنها کمکی بر طرف شدن فقر نکرد، بلکه آسیب زا هم بود. چون بخشی از منابع مالی کشور صرف پرداخت یارانه های نقدی شد. در واقع به جای اینکه منابع کشور صرف فرصت های مناسب برای سرمایه گذاری شود و به بهبود وضعیت اقتصادی کشور کمک کند، به مصرف دامن زد بدون اینکه ظرفیت های تولیدی افزایش یابد.

او همچنین گفت: یکی از عوامل تورم که کشور در سال های گذشته تجربه کرد همین تزریق نقدینگی های ناشی از برنامه هدفمندی یارانه ها در کشور بود که به مشکلات اقتصادی و طبیعتا فقر در ایران دامن زد

راغفر توضییح داد: متاسفانه در این برنامه منابع کشور به جای غلطی رفت در حالی که می توانست به خلق ثروت بیانجامد. همچنانکه در سال اول هدفمندی یارانه ها، بیش از ۴۲ هزار میلیارد تومان صرف این برنامه شد. این مبلغ با احتساب قیمت ارز همان موقع ۳۰ میلیارد دلار ارزش داشت که این مبلغ برای آن زمان منبع بسیار بزرگی بود و ما می توانسیم آن را در جهت سرمایه گذاری های درآمدزا مصرف کنیم.

این اقتصاددان که پژوهش های بسیاری را پیرامون موضوع فقر انجام داده است، بیان کرد: مثلا این منبع می توانست برای سرمایه گذاری های نفتی مشترک با کشورهای حاشیه خلیج فارس بکار رود و درآمدهای بسیاری را برای کشور به ارمغان آورد، متاسفانه ما از این ظرفیت استفاده نکردیم و با اتلاف منابع و انحراف آن ها، بسیاری از فرصت های خود را از دست دادیم و در همین زمان کشورهای حاشیه خلیج فارس توانستند بسیاری از منابع بین مرزی را غارت کنند.

او ادامه داد: علاوه بر این، آثار زیست محیطی هدفمندی یارانه ها هم بسیار هولناک بود. محیط زیست برخی مناطق کشور با توجه به افزایش قیمت حامل های انرژی در مناطق محروم کشور آسیب دید. مثلا بسیاری از خانوار محروم؛ تصمیم گرفتند که از چوب برای گرم کردن محیط استفاده کنند و از بین رفتن چوب و سوزاندن آن، اسیب جدی به محیط زیست برخی مناطق کشور وارد کرد.

راغفر همچنین گفت: از سوی دیگر هدفمندی یارانه ها و توزیع پول نقدی میان مردم، توقعاتی را در جامعه شکل داد که تبعات خود را به دنبال خواهد داشت. اینکه مردم از دولت انتظار داشته باشند بدون اینکه کاری انجام بدهند، کمک نقدی بگیرند برای فرهنگ کار در کشور مضر است. اکنون پرداخت یارانه ها در بسیاری از مناطق محروم و شهرهای کوچک مشکلات جدی را برای اشتغال ایجاد کرده است و در موارد بسیاری نیروی کار با توجه به تعداد اعضای خانوار خود رغبتی برای کار کردن ندارد.

وی در خصوص فرآیند حذف افراد از مشمولین دریافت یارانه ها، ادامه داد: به نظر من فرآیند حذف باید متوجه کسانی باشد که استحقاق دریافت ندارند و این بخش، جمعیت قابل توجهی را تشکیل می دهند.

او افزود: بر مبنای پژوهش هایی که ما در این زمینه انجام دادیم به این نتیجه رسیدیم که حداکثر ۴۰ درصد جمعیتی که یارانه دریافت می کنند، استحقاق دارند. به نظر من حذف ۶۰ درصد دیگر از این جمعیت امکان پذیر است و تعللی که صورت گرفته است اتلاف منابع بسیار بزرگی از کشور را به دنبال داشت.

این استاد دانشگاه اضافه کرد: البته با توجه به آسیبی که گروه های پائین درآمدی در کشور ما دیده اند، نباید انتظار داشته باشیم که همه افراد جامعه از گرفتن یارانه ها حذف شوند و باید بخشی از این افراد که به نظر ما بین ۳۰ تا ۴۰ درصد هستند، همچنان یارانه بگیرند، ولی دولت باید برای حذف مابقی جمعیت از یارانه ها سریع تر اقدام کند.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir