آیا آموزش می‌تواند بر بی عدالتی غلبه کند؟

اقتصاد ایرانی: مجمع جهانی اقتصاد امسال شرکت کنندگان را به چالش می کشد تا انقلاب صنعتی چهارم را در نظر گرفته و آن را ارزیابی کنند، عصر پیشرفت های سریع و گسترده که موجب ایجاد اختلال در صنایع شده و آینده را به نحوی تغییر خواهد داد که هیچ یک از ما نمی توانیم آن را پیش بینی کنیم. با این حال، چیزی که قابل پیش بینی است، این است که بی عدالتی و نابرابری سایه گسترده ای بر پیشرفت های بشری خواهد داشت، مگر آنکه بخواهیم اقدامی انجام دهیم.

آموزش عالی چه نقشی می تواند در این زمینه ایفا کند که اطمینان دهد افراد بیشتری می توانند از مزایای دورانی که در پیش رو است، استفاده کنند؟ دانش یک سرمایه قدرتمند است و خواهد بود و تحریک و فعالیت بزرگ اقتصادی تا حد زیادی به دسترسی به آموزش کیفی بستگی خواهد داشت.

دانشگاه ها فرصت را گسترش می دهند  و جوانان را برای تعامل معنادار با کار خود و با جهان اماده می کند. دانشجویان روش تفکر و نگرش به مسائل مختلف را فرامی گیرند، روش هایی که شامل کاملا برای آنها غریب باشد و یاد می گیرند تا زندگی خود را در یک چارچوب گسترده تر تطبیق دهند. آنها عادات ذهنی خود را طوری توسعه می دهند که قابلیت انعطاف و مقاومت داشته باشد و با مزیت های اقتصادی فارغ التحصیل می شوند که در طول زندگی با آنها همراه خواهد بود.

ولی مقابله و حل و فصل نابرابری و بی عدالتی نیاز به چیزی فراتر از آموزش دارد. اشاعه نسبتا زیاد فرصت های آموزشی آنلاین دانشگاه ها قادر ساخته است تا به مردم در سراسر جهان دسترسی داشته باشند، آن هم به روش هایی که شاید چند سال قبل اصلا تصور آن را هم نمی کردند. حدود 6 میلیون دانشجو در بیش از 650 رشته که توسط "ئی دی ایکس" فراهم شده، ثبت نام کرده اند. (پلت فرمی که به صورت مشترک توسط هاروارد و ام آی تی ایجاد شده است.) این تنها بخش کوچکی از فرصت های ایجاد شده برای افراد مختلف است تا به آموزش های انلاین بپیوندند. این تلاش ها تاثیر زیادی در اشتراک گذاشتن علم و دانش فراتر از دانشگاه های ما داشته است. آنها رویکردهای جدید را آزمایش و تشویق می کنند و اطلاعات بی سابقه ای را ایجاد می کنند تا موثرترین روش های آموزش و یادگیری را نشان دهد.

دانشگاه ها همچنین انجام دهندگان تحقیقاتی هستند که درک عمیق تری را نسبت به مکانیسم هایی ایجاد می کند که موجب تداوم فرصت فقر شده و روش هایی را ارائه می دهد که آنها در فقر گرفتار شده اند.

بورس های مرتبط با نابرابری فوق العاده متنوع است. این نابرابری هایی را که ابعاد مختلف زندگی مردم را از قبل از کودکستان تا دوران پیری و بازنشستگی لمس می کند، به خوبی نشان می دهد. چگونه شرایط تولد یک فرد بر تحرک اقتصادی وی تاثیر می گذارد؟ چه چیزی باعث تفاوت در پیشرفت تحصیلی یا امید به زندگی می شود؟ چه کسی زندانی شده و چه کسی قدرتمند است؟ پاسخ به این سئوالات پیچیده در میان اقتصاد، آموزش، دولت، قانون، فلسفه، سلامت و بهداشت عمومی، و سیاست عمومی نهفته است و دانشگاه ها مکان مناسبی برای بررسی کارشناسانه پاسخ های این سئوالات هستند.

آموزش عالی و دانشی که تولید و پیشرفت می کند، می تواند تاثیر فوق العاده ای داشته باشد، نه تنها بر چیزی که می دانیم بلکه بر کاری که انجام می دهیم. به عنوان مثال در آمریکا، ارتباط و تطبیق بهترین تمرینات در بین ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی، می تواند به بهبود نتایج برای همه بیماران کمک کند. بازنگری متفکرانه در صدور حکم و بازنگری مجدد در تعامل جامعه و جلوگیری از جرم می تواند سیستم قضایی کشور را از داخل تغییر دهد. توسعه آموزش با کیفیت بالا می تواند شکاف ها را کاهش دهد کار مهمی که توسط آزمایشگاه نوآوری دانشگاه هاروارد انجام شده است.

تلاش های دیگری نیز در سراسر جهان انجام شده ولی در میانه راه قرار دارد. پروژه هایی برای تشویق آموزش در آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین در حال تشویق برای خضور بهتر و عملکرد بهتر در میان دانشجویان است. محققان وابسته به موسسه ایدز هاروارد در بوتسوانا به این نتیجه رسیده اند که آموزش متوسطه به کاهش ابتلا به اچ آی وی به خصوص در بین دختران کمک زیادی کرده است.

انقلاب ها چه صنعتی یا غیر آن، روش های تفکر انسان ها درباره خود و جایگاه خود در جهان را به طور اساسی تغییر می دهد و در نظر گرفتن کامل نابرابری لزوما تاثیر زیادی بر درک انسانها از مفهوم زندگی خواهد داشت. چه چیزی عادلانه است؟ چگونه باید با دیگری رفتار کرد؟ چرا باید برای دستیابی به یک حس خوب مشترک تلاش کنیم؟ در اینجا علوم انسانی نقش ویژه ای دارند. در انسان شناسی و تاریخ به عنوان مثال، ما فرامی گیریم که جوامع در طول زمان، از یکدیگر متفاوت بوده اند و جهان نیز متفاوت بوده و متغیر خواهد بود. تازه ترین تحقیق انجام شده توسط دانشکده کسب و کار هاروارد نشان می دهد که رفاه مشترک، یک مشخصه و ویژگی هر اقتصاد واقعی رقابتی است. فرصت و رفاه مشترک مشخصه هر جامعه عادلانه واقعی است. دانشگاه ها سهم مهمی برای دستیابی به این هدف از طریق دانشجویانی دارند که آنها را آموزش می دهند، علمی که تولید می کنند، و کار و مشارکتی که حمایت می کنند. خارج شدن از سایه نابرابری ضروری است البته اگر امیدوار به وقوع انقلاب صنعتی چهارم باشیم و پتانسیل این لحظه قابل توجه در تاریخ خود را درک کنیم.

منبع: مجمع جهانی اقتصاد