چه تعداد از فرودگاه‌های کشور زیان‌ده هستند؟
اقتصاد ایرانی: در پیوست شماره یک لایحه بودجه سال 1395 برای برنامه توسعه حمل ونقل هوایی 8 طرح با اعتباری معادل 646.8 میلیارد ریال پیش بینی شده که این اعتبار نسبت به اعتبار پیش بینی شده در سال 1394 معادل 42 درصد کاهش یافته است.
به گزارش خبرآنلاین، مرکز پژوهش های مجلس در این خصوص، طی گزارشی درباره بودجه بخش حمل ونقل اشاره کرده است که طرح های پیش بینی شده در برنامه توسعه حمل ونقل هوایی عموما از طرح های در دست اجرا از سال های گذشته است و طرح جدیدی در لایحه بودجه سال 1395 برای این برنامه پیش بینی نشده است. البته در رابطه با برنامه توسعه حمل ونقل هوایی لازم است یادآوری شود که عمده اعتبارات مورد نیاز توسعه حمل ونقل هوایی کشور از محل درآمد سازمان هواپیمایی کشوری تامین می شود؛ درآمدی که به جای واریز به حساب دولت در خزانه داری کل به حساب اختصاصی این سازمان نزد خزانه داری کل واریز و هزینه ها از محل این درآمد تامین اعتبار می شود. بنابراین طرح های برنامه توسعه حمل ونقل هوایی در پیوست شماره یک لایحه بودجه سال 1395 نمی تواند تصویر جامعی از برنامه توسعه حمل ونقل هوایی کشور ارائه دهد.
براساس این تحلیل، در بررسی برنامه توسعه حمل ونقل هوایی در لایحه بودجه ملاحظه می شود طرح های این برنامه در سال 1395 در مجموع در رابطه با مشارکت در احداث فرودگاه های رامسر و ولیعصر، خرید هواپیمای آزمایش استاندارد پرواز، مشارکت و تکمیل فرودگاه بین المللی امام، تعمیر و تجهیز فرودگاه بین المللی شیراز و تامین تجهیزات و ماشین آلات و کمک های فنی و اعتباری حمل ونقل هوایی به منظور افزایش ظرفیت ناوگان مسافری هوایی کشور است.
در رابطه با طرح های احداث فرودگاه لازم به یادآوری است از طرفی هم اکنون از 54 فرودگاه در دست بهره برداری کشور تنها سه فرودگاه درآمد - هزینه می کند و بقیه فرودگاه ها زیان ده هستند؛ ضمن این که هزینه نگهداری این فرودگاه ها نیز به این زیان افزوده می شود.
از طرف دیگر، همچنین ظرفیت ایجاد شده در این فرودگاه های در دست بهره برداری معادل اعزام و پذیرش حدود 65 میلیون نفر مسافر است که عملا در حال حاضر در پروازهای داخلی و بین المللی بیش از 25 میلیون نفر مسافر در این فرودگاه ها جابه جا نمی شوند.
مرکز پژوهش های مجلس متذکر شده است؛ با وجود زیان دهی فرودگاه های در دست بهره برداری و وجود اضافه ظرفیت در فرودگاه های کشور، تامین اعتبار برای احداث فرودگاه های جدید آن هم مشارکتی که امکان بازگشت سرمایه در آنها زیر سوال است، چه معنایی می تواند داشته باشد؟ بهتر نیست به جای احداث فرودگاه های جدید، نگهداری فرودگاه های موجود یعنی حفظ ظرفیت ایجاد شده و تامین تجهیزات ناوبری با فناوری های روز را در دستور کار قرار دهیم و با افزایش سطح خدمات در فرودگاه های کشور، درآمدزایی را افزایش دهیم.
