بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : جمعه 4 اسفند 1391      14:24

سلطان پسته ایران کیست؟

برادران عسکراولادی، حالا یکی از خبرسازترین برادران ایران هستند. یکی در عرصه سیاست و یکی در عرصه اقتصاد. «حبیب‌اله» چند وقتی می‌شود که تیتر اول خبرهای سیاسی و روزنامه‌های مختلف است و «اسداله» هم با کسب و کارش، روی بورس خبرهای اقتصادی.

آن هم به واسطه «طلای سبز»ی که خندان است. اما قیمتش، خنده را از روی لب خیلی ها محو کرده. «اسداله عسکراولادی مسلمان» را خیلی ها «سلطان پسته ایران» می دانند.
تاجر 78 ساله ایرانی، زاده چهارراه سیروس تهران است. او از برجسته ترین بازرگانان ایرانی، معروف ترین صادرکننده خشکبار ایران،عضو اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در تمام دوران پس از انقلاب و رئیس اتاق بازرگانی و صنایع ایران و چین است. عسگراولادی دارای مدرک کارشناسی رشته اقتصاد و ادبیات دانشگاه تهران است و از سال 1337 کار تجارت با کشورهای چین، استرالیا، ژاپن و چند کشور اروپایی و آمریکایی را شروع کرده و تاکنون ادامه داده است. وی که یکی از هشت نفر عضو هیات موسس اتاق بازرگانی ایران در سال های بعد از انقلاب اسلامی محسوب می شود و تاکنون در هر هفت دوره هیات نمایندگان اتاق های بازرگانی حضور داشته است.
عدد میلیارد را بلد نیستم
خیلی ها عسکراولادی را یکی از ثروتمندترین افراد ایران می دانند. ماهنامه "فوربس" هم میزان سرمایه او را حدود ۴۰۰ میلیون دلار برآورد می کند. صادرات پسته، زیره، میگو، میوه جات خشک و خاویار و واردات شکر و لوازم خانگی مهمترین فعالیت اقتصادی اوست. با این حال عسگراولادی خود را بازرگان کوچکی می داند که در زمینه صادرات فعالیت کوچکی دارد و حتی شمارش میلیارد را بلد نیست: «بنده هیچ وقت سرمایه دار نبودم، نه در قبل از انقلاب و نه در بعد از انقلاب. بنده بازرگان کوچکی هستم که در زمینه صادرات فعالیت کوچکی دارم.»
وی معتقد است: «هنر صادرات این است که با جلب اعتماد مردم می توان کالا را خرید و صادر کرد. اگر خوب عمل کنید، آبروی شما سرمایه است وگرنه بنده سرمایه دار نیستم و نبودم... متاسفانه وانمود می شود که میلیاردر هستم. بنده اصلاً عدد میلیارد را بلد نیستم. در گفتار بلدم اما در محاسبه هیچ وقت با میلیارد سر و کار نداشته ام. بنده هیچ چیزی ندارم. بنده تنها یک خانه، یک انبار و یک دفتر دارم. البته در شرایط امروز هر فردی که یک خانه داشته باشد رقم بالایی می شود. اما در کل بنده هیچ پس اندازی ندارم. بنده فقط یک واحد تولیدی در قم دارم که تنها 15 درصد آن مال بنده است و 85 درصد آن مال دیگران است.»

تجارت 54 ساله
او در زندگینامه خودنوشت خود، ورودش به اقتصاد و اتاق بازرگانی را این طور شرح می دهد: «سال 1334 تصمیم گرفتم تاجر شوم. به اتاق بازرگانی رفتم که کارت بازرگانی بگیرم، اما سنم اقتضا نمی کرد. چون حداقل باید 24 ساله می بودم. نایب رئیس اتاق وقت طبق قانون می توانست مرا امتحان کند. مرحوم عبداله توسلی مرا پیش او فرستاده بود. یادم نمی رود 20 سوال از من کرد درباره ارز کشورها، حمل جنس و غیره. من به تمام سوالات جواب دادم و آن نایب رئیس به معرف زنگ زد و گفت: این باید جای من بنشیند. 25 سال بعد جای او نشستم. 2 سال بعد با قسط و تخفیف حجره ای به مبلغ 4 هزار تومان خریدم و رشته خشکبار را انتخاب کردم و هنوز بعد از 54 سال در همین رشته هستم. »
شبی که پسته گران شد
سلطان پسته ایران درباره ورودش به بازار صادرات پسته هم این طور می گوید: «در سال 1347 به صادرات دو قلم دیگر خشکبار شامل پسته و کشمش رو آوردم. پسته کار بزرگی بود و پول سنگینی می خواست. من پول نداشتم اما چون در بازار آبرو داشتم و خوش حساب بودم به من نسیه می دادند و هنر من این بود که یک ماهه آن جنس را به خارج می فروختم و پولش را می گرفتم. این هنر خوش حسابی من عامل موفقیت من در بازار پسته بود.»
عسگراولادی البته یک خاطره جالب هم از گرانی پسته دارد: «یک بار لس آنجلس بودم، نیمه شب و خواب آلود تاجری از آلمان به من زنگ زد و 200 تن پسته خرید. خواب آلود بودم و فروختم. صبح بیدار شدم و دیدم قیمت پسته 50 هزار دلار فرق کرده است. اما نمی توانستم پسته فروخته شده را ندهم. صبح به آلمان پرواز کردم و به دفترش رفتم و گفتم من به تو پسته فروختم و حالا می خواهم پسته بخرم. 100 هزاردلار به او دادم و قرارداد تلفنی را کنسل کردم. یک هفته بعدش را در هامبورگ ماندم. دوباره سراغش رفتم و گفتم حالا آن پسته را باز می فروشم و او با 200هزار دلار تفاوت همان بار پسته را از من خرید و علاوه بر این که ضررم را جبران کردم 100 هزار دلار هم سود کردم! این خوش قولی اصل تجارت است. براحتی می توانستم بگویم خواب بودم، فروختم. خب! قرارداد و امضایی که نداریم.»
بر اساس گزارش مهر، سلطان پسته ایران درباره گرانی اخیر و بی سابقه پسته ایران هم نظر جالبی دارد. او در برنامه تویزیونی «پایش» این هفته، دلیل گرانی پسته را این طور توضیح داد: «گرانی و کمبود پسته در بازار به خاطر صادرات نیست بلکه به خاطر گران شدن پسته از مبدا باغ و توسط باغداران است ضمن اینکه پسته در سال های گذشته قیمت ثابتی داشت و الان مانند همه چیز که گران شده، پسته هم گران شده است. انبارهایی که کشف کرده اند و می گویند در آن پسته وجود داشته متعلق به باغداران بوده و صادرکننده انباری برای احتکار و نیازی به این کارها ندارد.»


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir