بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : دوشنبه 8 شهريور 1395      11:51

قحطی نفت در ونزوئلا

اقتصاد ایرانی: معضلات اقتصادی ونزوئلا تا جایی بالا گرفته است که آخرین اطلاعات نشان می دهد پالایشگاه های این کشور نیز به دلیل عدم اجرای به موقع تعهدات خود، در واردات نفت با مشکل مواجه شده اند. کاهش تولیدات داخلی و مختل شدن خرید خارجی نفت معضل جدیدی است که بزرگ ترین دارنده ذخایر نفتی جهان با آن مواجه است. در این شرایط بحران زده، اپوزیسیون دولت مادورو برای حضور در خیابان ها در روز پنج شنبه فراخوان داده است. بنابراین تلاش برای برگزاری رفراندوم در مورد ابقای دولت پوپولیست فعلی با قدرت بیشتری پیگیری می شود.

به گزارش دنیای اقتصاد، بحران در اقتصاد ونزوئلا سرانجام گریبان تنها تکیه گاه اقتصاد متزلزل این کشور را نیز گرفت. بر این اساس تولید نفت در نزوئلا که در ماه ژوئن سال جاری میلادی به کمترین سطح در ۱۳ سال گذشته رسیده بود، با مشکلات بیشتری برای ادامه راه مواجه شده است. در حال حاضر شرکت ملی نفت ونزوئلا با مشکل پرداخت به موقع بدهی های خود روبه رو شده است و پالایشگاه های این کشور نمی توانند مواد خام و فرآورده های نفتی مورد نیاز امسال خود را تامین کنند. در واقع این اتفاق به معنای کاهش توان تولید و صادرات نفت از سوی بزرگ ترین دارنده منابع نفتی جهان است چراکه صنعت نفت ونزوئلا برای تجاری سازی نفت سنگین خود، به پول و خرید برخی محصولات نفتی برای رقیق کردن نفت تولیدی خود نیاز دارد. حال ونزوئلا که در پی سیاست های پوپولیستی رئیس جمهوری سابق این کشور اقتصاد خود را از دست داده است، در شرایطی به پول نقد برای خرید برخی فرآورده های نفتی برای تداوم صادرات نفت خام خود نیاز دارد که تعمیر و نگهداری تاسیسات نفتی این کشور نیز بخش دیگری از هزینه های صنعت نفت این کشور را برای افزایش تولید تشکیل می دهد. براساس گزارش های موجود بی توجهی به سرمایه گذاری و توسعه صنعت نفت این کشور در سال های اوج قیمت نفت و صرف درآمدهای نفتی در جهت سیاست های عوام فریبانه، شرایط امروز اقتصاد و صنعت نفت این کشور را به جایی کشانده است که از اعتبار کافی برای انجام مراودات تجاری در بازار نفت برخوردار نیست.

ونزوئلا در مرداب نفتی

به گزارش رویترز، کاهش قیمت نفت که بزرگ ترین بحران اقتصادی دهه جاری محسوب می شود، بزرگ ترین شرکت نفتی ونزوئلا را با مشکل خرید محصولات رقیق کننده مورد نیاز خود مواجه کرده است. بر اساس داده های موجود، مقدار واردات نفت مورد نیاز این شرکت در هفت ماه نخست امسال ۲۱ درصد کاهش داشته و به ۱۵۴هزار بشکه در روز رسیده است. این درحالی است که این کشور از کاهش شدید تولید نفت که در ۱۳ سال اخیر بی سابقه است، رنج می برد.

در این میان، شرکت های بین المللی نفتی که اغلب ریسک گریز هستند، از تحویل محموله های نفتی به شرکت نفت ونزوئلا خودداری می کنند. این درحالی است که خریداران در تجارت نفت به طور معمول ۳۰ تا ۶۰ روز برای پرداخت هزینه خرید های خود فرصت دارند. تعداد دیگری از شرکت های تامین کننده محصولات نفتی با توجه به اینکه شرکت ونزوئلایی بر اساس قراردادهای سوآپ، شروع به مبادله نفت به جای پرداخت پول خود کرده است، به طور کامل تجارت خود را با این شرکت قطع کرده اند. بر اساس گفته یک منبع مطلع داخلی که نخواسته هویتش فاش شود، شرکت های نفتی ونزوئلا هیچ حق انتخابی برای خرید مواد موردنیاز خود ندارند و تنها قادرند که از دو مکانیزم برای خرید استفاده کنند: پیش پرداخت مبلغ قرارداد یا استفاده از قرارداد سوآپ.

از طرفی دیگر تعدادی از کارکنان این شرکت و اعضای اتحادیه محلی در مصاحبه با رویترز اعلام کردند که عواملی همچون افزایش سرقت ها از تجهیزات این شرکت، تاخیر در انجام برخی تعمیرات و دستمزدهای پایین کارگران ممکن است به تولیدات این شرکت ضربه وارد کند.

درگذشته پالایشگاه های شرکت ملی نفت ونزوئلا توانایی تامین تمامی فرآورده های سوختی نیازهای داخلی را داشتند. نیاز به واردات این شرکت از سال ۲۰۱۲، زمانی که بزرگ ترین مجموعه پالایشی این شرکت دچار انفجار مهیبی شد، به وجود آمد. از آن زمان، تولید فرآورده های نفتی این شرکت با مشکل جدی روبه رو شده است.

به رغم داشتن بزرگ ترین ذخایر نفتی دنیا، تولید نفت خام این کشور در سال ۲۰۱۵ کاهش یافت. اما شرکت های این کشور خرید نفت خود، نظیر نفت سبک و بنزین سنگین (نفتا) را که برای کم کردن غلظت نفت سنگین و صادراتی کردن آن به کار می روند، افزایش دادند. اما در سال ۲۰۱۶، در اثر روبه رو شدن شرکت ملی نفت ونزوئلا با مشکل کمبود نقدینگی و افزایش ریسک اوراق بدهی، واردات نفت آن با بحران روبه رو شده است. این شرکت که به طور معمول اطلاعاتی در مورد مقدار نفت وارداتی خود ارائه نمی کند، از پاسخ دادن به پرسش های خریداران خود پیرامون این موضوع طفره می رود اما بر اساس گفته خود شرکت ملی نفت ونزوئلا، امسال واردات نفت آن از شرکت های مختلفی صورت گرفته است که در این میان شرکت های لوک اویل، ریلاینس و روسنفت پذیرفته اند که در قالب سوآپ، محصولات فرآوری شده خود را در ازای دریافت نفت خام در اختیار این شرکت قرار دهند.

همچنین دو نفتکش شرکت نفتی بریتیش پترولیوم، که حامل حدود ۱.۵ میلیون بشکه نفت سبک آمریکا هستند، بیش از دو ماه است که حوالی بندرگاه شرکت ملی نفت ونزوئلا در جزیره کاراسائو لنگر انداخته اند و منتظرند پرداخت نقدی صورت گیرد تا بار خود را تخلیه کنند. مشکلات پرداخت مبادلاتی که به آنها اشاره شد، باعث شدند تا واردات بنزین سنگین (نفتا) شرکت ملی نفت ونزوئلا که به منظور رقیق کردن نفت این شرکت به کار می رود حدود ۳۴ درصد کاهش یابد. کاهش فرآورده های مورد نیاز که شرکت برای تولید نفت قابل صادرات به آنها نیاز دارد، حدود ۵ درصد از صادرات این کشور را کاهش داده و سطح صادرات نفت را به ۱.۴۲ میلیون بشکه در روز رسانده است.

بر اساس اعلام منابع داخلی و به نقل از نمایندگان اتحادیه، مرکز پالایش شرکت ملی نفت ونزوئلا تا پایان ماه ژوئن، حدود نصف ظرفیت خود یعنی ۹۵۵ هزار بشکه در روز فعالیت داشته است. بنابراین بیشتر محصولات وارداتی این کشور در سال جاری، محصولاتی هستند که با هدف رفع مشکل پالایش محصولات تولیدی، خریداری شده اند. تنها محصولی که در سال جاری واردات آن با افزایش روبه رو بوده، گاز مایع (LPG) است. شرکت ملی نفت ونزوئلا، ۳۸ محموله گاز مایع را از شرکت چینی خریداری کرده است.

بر اساس گفته مدیرعامل پیشین شرکت ملی نفت ونزوئلا، در حال حاضر هیچ پولی برای این شرکت باقی نمانده است. در نتیجه برای اینکه این شرکت از این مخمصه خلاص شود، باید بیش از دهه های گذشته در بخش تولید و اکتشافات این شرکت سرمایه گذاری صورت گیرد، که با توجه به قیمت فعلی نفت و نااطمینانی هایی که در برابر اقتصاد ونزوئلا و شرکت ملی نفت آن قرار دارد، این اتفاق بعید به نظر می رسد. این اظهار در حالی مطرح می شود که با تشدید شرایط نامساعد در صنعت نفت ونزوئلا، طرح شکست خورده «فریز تولید» بار دیگر از سوی رئیس جمهوری این کشور مطرح شده است. به نظر می رسد مقام های ونزوئلا با بستن چشمان خود بر روی واقعیت هایی نظیر رقابت های سنگین میان اعضای اوپک برای به دست آوردن سهم بیشتر در بازار و با اصرار بر ایده های قدیمی، شرایط اقتصاد این کشور را وخیم تر از قبل کرده و چه بسا مرزهایی بیشتر برای تامین مواد غذایی و دارو در بزرگ ترین دارنده ذخایر نفتی جهان، رو به خارج گشوده شود.

به گزارش خبرگزاری رویترز، رئیس جمهوری ونزوئلا پس از مذاکره با محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران که به ونزوئلا سفر کرده بود، در کاراکاس گفته است: «ونزوئلا و ایران خواستار اجماع بر سر روش هایی برای تثبیت بازارهای نفت و تقویت اوپک هستند.» نیکلاس مادورو در این زمینه تاکید کرده است: «کشور متبوعش به تلاش خود برای ایجاد زمینه های مشترک و اجماع جدید در مورد تثبیت بازارهای نفت ادامه می دهد.»

وی اضافه کرد: وزیران نفت و خارجه ونزوئلا در هفته های آینده اطلاعیه هایی در این زمینه صادر می کنند، اما در مورد جزئیات این اقدامات توضیحی نداد. مادورو در حالی بر تثبیت بازار اصرار دارد که با توجه به اظهارات وزیر نفت عربستان سعودی در رابطه با «عدم دخالت در روند فعلی بازار نفت» مشخص نیست طرح تثبیت تولید و تقویت بازار نفت در نشست آینده اوپک در الجزایر به کجا برسد. با این حال باید دید شرایط اضطراری حاکم در ونزوئلا که در ماه اخیر باعث شد تا دو بار مرزهای این کشور برای خرید مواد غذایی و دارو به روی مرزهای کلمبیا باز شود، صنعت نفت این کشور را به کجا خواهد رساند و آیا همکاری اثرگذاری با پیشنهادهای نفتی این کشور در فضای بین المللی صورت خواهد گرفت یا خیر؟ این سوال در شرایطی مطرح است که پاسخ آن با نگاهی به گذشته، به آسانی به دست می آید، زیرا ونزوئلا از زمان سقوط قیمت نفت در سال ۲۰۱۴ به دنبال جلب حمایت کشورهای اوپک و غیر اوپک برای بالا بردن قیمت ها از راه محدودسازی تولید بوده است، تلاشی که در نهایت با توجه به شرایط حاکم در بازار و اصرار بر سیاست های چاوزی در ونزوئلا، بی نتیجه باقی مانده است.


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir