فرهنگ کسب‌وکار در ترکمنستان

اقتصاد ایرانی: ترکمنستان در آسیای میانه واقع شده و در جنوب با ایران مرز مشترک دارد. این کشور در سال ۱۹۹۱ از شوروی سابق مستقل شد. گرچه شماری از اصلاحات در ترکمنستان انجام شده، اما به نظر می رسد سرعت این امور کند بوده است. اکثر مردم آن ترکمن هستند؛ اما اقلیت قابل توجهی روس و ازبک نیز در این کشور زندگی می کنند. زبانی که ترکمن ها با آن سخن می گویند از گویش های زبان ترکی نشات گرفته است. اهمیت این کشور کوچک بر حسب جمعیت، هم از نظر تجاری و هم سیاسی در این حقیقت نهفته است که ترکمنستان چهارمین ذخیره گاز جهان را داراست.

اقتصاد

به گزارش دنیای اقتصاد، بیشتر مردم ترکمنستان به کشاورزی و دامپروری مشغول هستند. ترکمنستان در فهرست کشورهای بزرگ تولیدکننده گاز طبیعی و نفت در شوروی سابق محسوب می شود که بیشتر ذخایر نفتی آن در غرب و در گستره دریای خزر پراکنده شده است. به طور کلی صنایع ترکمنستان گاز طبیعی، نفت، محصولات نفتی و پارچه را شامل می شود. کالاهای صادراتی آن گاز، نفت خام، پارچه و پنبه است. کالاهای وارداتی نیز ماشین آلات و تجهیزات، مواد شیمیایی و مواد غذایی هستند. شرکای تجاری اصلی آن نیز ترکیه، روسیه، چین، امارات متحده عربی، ایتالیا، آلمان، ایران، قزاقستان و اوکراین به شمار می روند. در سال ۲۰۱۵ تولید ناخالص داخلی ترکمنستان ۵۴ میلیارد دلار و رشد سالانه GDP تقریبا ۶.۵ درصد بوده است. ترکمنستان با دارا بودن چهارمین ذخایر گاز در جهان (۲.۶۶ میلیارد مترمکعب) و ذخایر عظیم نفت، فرصت های کسب وکار برای ارائه دهندگان خدمات نفتی و گازی به علاوه شرکت های خدماتی مانند واسطه های حمل ونقل کالا و شرکت های لجستیکی را افزایش می دهد.

این کشور بیش از پیش سعی در حداکثرسازی منابع مورد نیاز برای پالایش و پردازش کارخانه ها، شبکه های خط لوله و دیگر تسهیلات کرده است. کوشش های مهندسی و ساخت و ساز به علاوه خدمات ارتباطی با برنامه هایی برای بهبود حمل و نقل، ارتباطات و زیرساخت های اجتماعی کشور در حال افزایش است. اقتصاد ترکمنستان با نفوذ و مالکیت دولتی توصیف می شود. اما در سال های اخیر چندین اصلاحات اقتصادی وجود داشته است و تیم های صندوق بین المللی پول (IMF) به طور منظم از ترکمنستان دیدار کرده اند. بانک اروپایی بازسازی و توسعه (EBRD) استارت آپ های کوچک و متوسط بیشتری را در بخش خصوصی تشویق می کند. در سال ۲۰۱۲ رئیس جمهوری این کشور به بانک های ملی برای ارائه وام ها به بنگاه های کوچک و متوسط برای پروژه های سرمایه گذاری مرتبط با تولید کالاها، ارائه کارها و خدمات و برای تکمیل سرمایه عملیاتی اختیاراتی داده است (با نرخ سالانه ۵ درصد برای بیش از ۱۰ سال). تصمیم اخیر این کشور برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی (WTO) اقدام مهمی به شمار می رود. گرچه اکنون اقتصاد ترکمنستان همچنان به طور گسترده تحت نظارت دولت است. صنایع خصوصی همچنان توسعه نیافته اند و سرمایه گذاران خارجی به دلیل فقدان شفافیت از سرمایه گذاری در پروژه های محلی می هراسند.

کسب وکار

محیط کلی کسب وکار در ترکمنستان همچنان پر چالش است. به دلیل اینکه اطلاعات کسب وکار در ترکمنستان به سختی قابل دستیابی است، «شاخص سهولت انجام کسب وکار» این کشور در پژوهش اخیر بانک جهانی بیان نشده است. بنابراین توصیه می شود از طریق یک شریک محلی برای مدیریت چالش های بوروکراتیک وارد عمل شوید. چالش های اصلی در انجام کسب وکار در ترکمنستان دشواری دستیابی به ویزا، بخش بانکداری توسعه نیافته و فقدان نهادهای مالی، فساد گسترده، فقدان شفافیت، محیط کسب وکار غیرقابل پیش بینی با کنترل شدید دولت، فقدان حقوق مالکیت در زمین و نیروی کاری ضعیف است.ترکمنستان عضوی از سازمان جهانی کار (ILO) است و ۹ قرارداد آن را شامل دو معاهده بین المللی در مورد کار کودکان تصویب کرده است. دولت کار کودکان را محکوم می کند و متعهد شده است تا اقدامات جدی برای جلوگیری از آن اتخاذ کند.

مالیات

هیچ تعرفه کلی در اکثر واردات وجود ندارد؛ اما سیستم مالیات غیرمستقیم برای واردات وجود دارد. سرمایه گذاران خارجی با چند مانع تنظیمی و بوروکراتیک روبه رو هستند. ارز خارجی و همه نقل و انتقالات بین المللی نیاز به تصویب دولت دارد. سیستم مالی به شدت تحت کنترل دولت است و وام ها به طور نمونه به بنگاه های دولتی داده می شود. بالاترین نرخ مالیات بر درآمد هر فرد ۱۰ درصد است. بالاترین نرخ مالیات شرکتی ۸ درصد است. دیگر مالیات ها شامل مالیات بر ارزش افزوده و مالیات بر دارایی است. بار مالیاتی برابر ۲۱ درصد تولید داخلی است. مخارج دولت تقریبا ۱۵ درصد تولید داخلی و بدهی دولت نیز معادل ۲۱ درصد GDP است.

فعالیت های بین المللی کسب وکار

بخش بانکی در ترکمنستان به شدت محدود است و تسهیلات بانکی به طور کلی توسعه نیافته است. اما این کشور چند قدم برای پذیرش مقررات و سیستم های بین المللی برداشته است. به عنوان مثال معرفی تسهیلات مسترکارت و ویزا کارت که باید تا سال ۲۰۱۷ به طور کامل انجام شود.

روابط با ایران

ایران نخستین کشوری بود که استقلال ترکمنستان را به رسمیت شناخت. حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ کامیون روزانه بین ایران و ترکمنستان در چهار نقطه مرزی در رفت و آمد هستند: اینچه برون، باجگیران، لطف آباد و سرخس. این رقم در حال افزایش به ۴۰۰ کامیون است. ارزش فعلی معاملات سالانه تجاری بین تهران و عشق آباد حدود ۵ میلیارد دلار است.

ارتباطات

دسترسی به اینترنت با سرعت بالا در ترکمنستان محدود است که می تواند تنظیم مسائلی مانند قرار ملاقات ها را دشوار سازد. شرکت هایی که از خدمات رومینگ در ترکمنستان استفاده می کنند نیز ممکن است با مشکل مواجه شوند.