مشکلات فناوری ترامپ

اقتصاد ایرانی: وقتی اوباما در سال ۲۰۰۸ برای نخستین بار به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد، بخش فناوری آمریکا جشن گرفت. آقای اوباما که استفاده هوشمندانه ای از اینترنت در جریان رقابت انتخاباتی داشت، یک دستور کار فناوری دقیق را به کاخ سفید به ارمغان آورد. وی حمایت قاطع شخصیت های مهم این صنعت مثل اریک اشمیت، مدیر عامل گوگل، و کریس هیوز یکی از بنیانگذاران فیس بوک را به دست آورد و قول داد تا مسئول ارشد فناوری کشور را انتخاب کند.

رابطه سیلیکون والی با دونالد ترامپ یک رابطه کمتر گرم است. ترامپ که گفته است از رایانه شخصی استفاده نمی کند، در برابر غول های بزرگی مثل آمازون و اپل ایستاده است، وی قول داده است تا برنامه ویزای اچ یک بی کشور را قطع کند، یک منبع کارکنان ماهر برای این بخش را. او از موسسه ملی بهداشت بزرگترین آژانس تامین مالی علوم آمریکا انتقاد کرده و انتظار می رود که بودجه تحقیقات ناسا را نیز قطع کند. بیش از ۱۰۰ بنیانگذار فناوری و سرمایه گذار نامه سرگشاده ای را در ماه جولای امضا کرده و در آن ترامپ را به عنوان یک فاجعه برای نوآوری محکوم کردند.

رابطه نامناسب ترامپ با صنعت فناوری نشانگر افزایش اختلاف بین حزب جمهوریخواه و پیشرفته ترین صنعت آمریکا است. در مناطقی که از نامزدهای دموکرات بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ حمایت کرده اند، اشتغال در صنایع فناوری پیشرفته بیش از ۳۵ درصد رشد داشته است. در مناطقی که جمهوریخواهان نفوذ بیشتری دارند، اشتغال در این بخش ۳۷ درصد کاهش داشته است. امروز اشتغال در این بخش در شهرهایی که به هیلاری کلینتون رای داده اند ۳ برابر بیشتر از مناطقی است که به ترامپ رای داده اند.

توزیع نابرابر استعداد فناوری را می توان با رشد اشتغال در مناطق لیبرال مثل سانفرانسیسکو و سیاتل توضیح داد. البته تغییر الگوهای رای دهی در مناطقی که قبلا محافظه کار بودند مثل هوستون، دالاس، و ویرجینیا بخش عمده این تغییر را تشکیل می دهد. در ۲۰۰۰ میلادی ۳۶ منطقه از ۱۰۰ منطقه با بیشترین تعداد نیروی کار در صنعت فناوری به حزب جمهوریخواه رای دادند. تا ۲۰۱۶ این رقم تنها به ۱۹ منطقه کاهش یافت. اگر طرح های ترامپ اجرا شود این رقم احتمالا با افت بیشتری روبرو می شود.

منبع: اکونومیست