مخمصه آمریکایی
اقتصاد ایرانی: رای دهندگان آمریکایی در نوامبر گذشته که از واشنگتن و بن بست سیاسی در آن به شدت ناراضی بودند در انتخابات تصمیم گرفتند دقیقا همان توزیع قدرت را حفظ کنند - و باراک اوباما را برای بار دوم به کاخ سفید بازگردانند و مجلس سنا را به دموکرات ها بدهند و مجلس نمایندگان را به جمهوریخواهان.
پس از آنکه دست کم تکلیف رای دهندگان مشخص شد، سریعا توجهات معطوف شد که قانونگذاران کشور چگونه به بحران فوری آمریکا یعنی بحران پرتگاه مالی می پردازند - و جلو افزایش مالیات در آخر سال و کاهش هزینه های دولتی را که بر اساس قوانین قبلی باید به اجرا گذاشته شود، می گیرند.
در حالی که آمریکا آهسته اما پیوسته در حال خارج شدن از اعماق بحران مالی است، هیچ کس عملا نمی خواهد با یک بسته ریاضتی بزرگ اقتصاد را مجددا به رکورد بازگرداند و برای همین هیچ کس احتمال نمی داد که دو طرف این بازی خطرناک (یعنی کاخ سفید و مجلس نمایندگان) بخواهند تا آخر بازی را ادامه دهند و کشور را دچار فاجعه کنند.
اما آنچه در پشت پرتگاه نمایان است شکافی عمیق است که آمریکا را با چالش بسیار بزرگتری مواجه کرده است - یعنی بازسازی اقتصاد، جامعه و دولت کشور که برای آمریکا به منظور ایفای نقش موثر در قرن بیست و یکم ضروری است.
تمرکز در واشنگتن اینک بر روی مالیات و کاهش هزینه هاست؛ اما تمرکز باید روی اصلاحات و سرمایه گذاری باشد. آمریکا به تغییر جدی در سیاست های مالی، تامین اجتماعی، زیرساخت ها، مهاجرت و آموزش و تغییر سیاست در حوزه های دیگر نیاز دارد. اما واشنگتن به سبب اختلافات اساسی و ناتوانی از حرکت، رسیدگی به این مشکلات را فقط به آینده موکول کرده است و این نیز فقط مشکل را بدتر و هزینه حل آن را سنگین تر کرده است.
مطالعات نشان می دهد که اختلافات سیاسی در واشنگتن از زمان جنگ داخلی آمریکا تاکنون به این بدی نبوده است. آمریکا - با داشتن بزرگترین اقتصاد، ذخیره ارزی جهانی و نقش رهبری غالب در نهادهای بین المللی - دو سه سال گذشته دو بار تا آستانه خودکشی پیش رفته است. اقتصاد آمریکا همچنان بی نهایت پویایی دارد. اما این سوال باقی است که آیا نظام سیاسی آمریکا قادر به ایجاد تغییرات است که موفقیت مستمر این کشور را در دنیایی تضمین کند که رقابت جهانی در آن افزایش یافته و تغییرات بزرگی از لحاظ فن آوری در آن رخ داده است. به عبارت دیگر، آیا مخمصه کنونی واقعا بحران دموکراسی است؟
