آیا اسنپ و تپسی خطری برای راننده‌ها است؟
اقتصاد ایرانی: حامد قدوسی در کانال تلگرام خود چنین نوشته است: طبق اخبار امروز ظاهرا «راننده های آژانس ها» جلوی مجلس تجمع کرده و خواستار ممنوعیت اپ های مسافریابی شده اند. کلیت قصه و لابی کردن برای محدود کردن مدل کسب و کار جدید ماجرای آشنایی است. ولی ترکیب تجمع کنندگان کمی عجیب است. بلی «صاحبان آژانس ها» و واسطه های سنتی حق دارند از ظهور اسنپ و تپ۳۰ نگران باشند و باید به فکر بازسازی مدل کسب و کار یا فعالیت های جدید باشند.
ولی «راننده های آژانس» اتفاقا باید (حداقل در میان مدت و بلندمدت) از این روند خوشحال باشند و عجیب است که معترض این وضعیت شده اند. اپلیکیشن های اینترنتی - مثل بقیه بسترهای اقتصاد اشتراکی - که قرار نیست خودشان مسافر جابه جا کند و نهایتا باید به همان راننده های موجود رو بیاورد.
به گزارش خبرآنلاین، در این بین به چند دلیل اوضاع برای راننده ها بهتر می شود:
۱) با درگرفتن رقابت بین اپلیکیشن ها کمیسیونی که راننده به آژانس سنتی پرداخت می کند، کم تر می شود و پول بیش تری در جیب راننده می ماند.
۲) راننده آژانس نیاز ندارد مسیر برگشت را خالی برگردد یا در خیابان دنبال مسافر برگردد و در نتیجه ضریب اشغال خودرو تقریبا دو برابر می شود. ضمن این که از بابت آلودگی هوا و ترافیک هم به نفع شهر است.
۳) چون بازار کاراتر می شود و تابع تقاضای حمل و نقل به سمت راست می رود (یعنی بازار حمل و نقل بزرگ تر می شود) تقاضای بیشتری هم به سمت راننده ها می آید.
۴) اسنپ و تپسی هنوز سیاست قیمت گذاری لحظه ای منسجمی ندارند و بیشتر پاداش موردی به رانندگان پرداخت می کند، ولی اگر این نوع سیاست ها را هم اعمال کنند تعرفه رانندگان متناسب با ترافیک و وضعیت رانندگی تغییر می کند.
۵) و هنوز جای زیادی هست که خدمات ارزش افزوده (مثل تحویل بسته، سرویس مدرسه، خرید و...) هم به این قضیه اضافه شده و درآمدهای جدیدی برای رانندگان خلق کند.
در کشورهای دیگر البته کسانی که ارقام نجومی (در حد چند صد هزار و گاه میلیون دلار) برای امتیاز تاکسی پرداخت کرده اند - جای دور نرویم همین استانبول کشور همسایه- حق دارند که اعتراض کنند که این پول را بابت «انحصار» مسافرکشی در شهر یا فرودگاه پرداخت کرده اند و حالا این انحصارشان خدشه دار شده است. بر این اساس هم دعوای حقوقی سنگینی بین شرکت هایی مثل اوبر و تاکسیران ها در جریان است. البته اوبر از جنبه حقوقی ادعا می کند که آن امتیاز میلیون دلاری مربوط به انحصار سوار کردن افراد از کنار خیابان (Hailing) است و رانندگان اوبر این کار را نمی کنند.
در ایران ما بر خلاف اکثریت این کشورها تاکسی های نارنجی (که چند مسافر گذری سوار می کنند) و آژانس ها (که مسافر انحصاری سوار می کنند) با هم رقابت نمی کنند و در نتیجه ضربه چندانی به کسانی که حق امتیاز تاکسی را پرداخت کرده اند وارد نمی شود و این نگرانی جدی نیست. ضمن این که حق امتیاز تاکسی هم به نسبت کشورهای مشابه آن قدر گران نیست.
