موناکو؛ رویایی دور برای لوکس‌نشینی

اقتصاد ایرانی: مسکن از ضروری ترین کالاها در سبد خرید هر خانوار به حساب می آید. قیمت مسکن در سایر کشورهای جهان، نوسان های بسیاری دارد. در بعضی شهرها، هزینه تهیه مسکن به قدری بالاست که هر شهروندی به راحتی نمی تواند با درآمد خود مسکن مناسبی تهیه کند. اگر افرادی در این میان در فکر تهیه مسکن لوکس و ایده آل برای خود هستند، به نظر می رسد یا باید از خواسته خود صرف نظر کنند یا در شهرهای دیگری دنبال خرید مسکن لوکس باشند. آخرین گزارش های به دست آمده نشان می دهد در صورتی که شهروندان یک میلیون دلار درآمد داشته باشند در کدام شهرها و در چه متراژی می توانند خانه یی تهیه کنند. 

به گزارش تعادل، طبق این گزارش با درآمدی معادل یک میلیون دلار، کسانی که تصمیم خرید خانه در موناکو را داشته باشند، می توانند فقط صاحب خانه یی در حدود ۱۷ مترمربع شوند. موناکو ازجمله مناطق شاهزاده نشینی است که قیمت خرید و اجاره مسکن در آن بسیار بالاست. در واقع موناکو برای کسانی که به دنبال زندگی لوکس هستند، بهترین گزینه است.
آن طور که در ادامه این گزارش آمده هنگ کنگ در سال های متوالی در صدر گران ترین شهرهای جهان در هزینه های مسکن بود. علاوه بر بالا بودن هزینه های خرید مسکن در این شهر، شهروندان هنگ کنگی با افزایش بی رویه اجاره بهای خانه نیز مواجه هستند.
آن طور که در بسیاری از گزارش ها آمده، به نظر می رسد فعالیت شرکت های بین المللی، تقاضا را برای خرید و اجاره مسکن در هنگ کنگ بالا برده است. افرادی که قصد خانه دار شدن دارند، بهتر است در هنگ کنگ سرمایه گذاری نکنند، چراکه با درآمدی معادل یک میلیون دلار، تنها می توانند صاحب خانه یی ۲۰ متری شوند. با همین مبلغ در نیویورک هم می توانند خانه یی ۲۶ متری تهیه کنند. علاوه بر بالا بودن قیمت خرید مسکن در نیویورک، این شهر به عنوان دومین شهر گران دنیا در اجاره بهای مسکن معرفی شده است.
پس از رای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، ارزش مسکن در لندن برای نخستین بار از سال ۲۰۰۹ تاکنون سقوط کرد. همچنین خرید و اجاره مسکن در ۶ ماهه دوم سال ۲۰۱۶ در حدود ۶ درصد افت داشته و در سال ۲۰۱۷ نیز تغییر محسوسی نداشته است. پیش بینی ها نیز از افت ۱۵ درصدی قیمت مسکن لندن در مقایسه با سال ۲۰۱۴ خبر می دهند. با این حال همچنان لندن در میان شهرهای گران قیمت در اجاره مسکن به شمار می رود. در این شهر با درآمدی یک میلیون دلاری، شهروندان تنها می توانند خانه یی ۳۰ متری تهیه کنند.
سرمایه گذاری با همین مبلغ، در شهرهایی مانند ژنو و سنگاپور، افراد را می تواند صاحب خانه هایی کمتر از ۴۵ متر کند. آن طور که در ادامه این گزارش آمده، ظاهرا خرید مسکن با هزینه یک میلیون دلاری در شهرهایی مانند پاریس، سیدنی و لس آنجلس منطقی تر باشد؛ چراکه در شهری مانند پاریس می توان با این مبلغ صاحب خانه یی ۵۵ متری شد و این متراژ در سیدنی به ۵۹ متر و در لس آنجلس به حدود ۶۱ متر افزایش می یابد.
با توجه به قیمت خرید مسکن در شهرهای مختلف، بهتر است افراد با هزینه یک میلیون دلاری، از تصمیم خرید مسکن در شهرهای نام برده شده، منصرف شوند و به شهرهایی مانند استانبول، ملبورن و دوبی فکر کنند. در این شهرها، با مبلغی معادل یک میلیون دلار، به راحتی می شود صاحب خانه یی با متراژی بالاتر از ۱۰۰ متر شد. هرچند که در شهرهایی مانند دوبی و ملبورن، هزینه اجاره بهای مسکن بسیار بالاست.
سائوپائولو و کیپ تاون نیز از دیگر شهرهایی هستند که به راحتی افراد را با درآمدی معادل یک میلیون دلار، صاحب خانه یی بزرگ می کند. با این مبلغ در سائوپائولو می توان خانه یی در حدود ۱۷۶ متر و در کیپ تاون، پرجمعیت ترین شهر آفریقایی، یک واحد ۲۰۹ متری تهیه کرد. با توجه به این گزارش به نظر می رسد، علاوه بر کم شدن متراژ خانه ها، توانایی صاحب خانه شدن در سراسر دنیا نیز کاهش یافته است. پس از بحران اقتصادی در جهان و گران تر شدن تسهیلات دریافت مسکن، صاحب خانه شدن در قرن بیست ویکم رفته رفته به رویایی دوردست تبدیل شده است.