بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : يکشنبه 4 تير 1396      11:24

شرکت‌ها از انقلاب صنعتی چهارم منتفع می‌شوند ولی کشورها چطور؟

انقلاب صنعتی چهارم می تواند یک مزیت رقابتی برای شرکت هایی ایجاد کند که مدل های کسب و کار خلاقانه و نوآورانه ای را با استفاده از فناوری های پیشرفته، ایجاد کرده اند. اما انقلاب صنعتی چگونه می تواند موجب افزایش قدرت رقابت در اقتصادهای ملی شود.

اقتصاد ایرانی: در حال حاضر می توانیم ببینیم که انقلاب صنعتی چهارم می تواند یک مزیت رقابتی برای شرکت هایی ایجاد کند که مدل های کسب و کار خلاقانه و نوآورانه ای را با استفاده از فناوری های پیشرفته، ایجاد کرده اند. ولی وقتی نوبت به اقتصادهای ملی می رسد، انقلاب صنعتی چهارم چگونه می تواند موجب افزایش قدرت رقابت شود؟

با استفاده از نوآوری به عنوان یک پروکسی برای دستیابی به فناوری دیجیتال در اقتصادهای توسعه یافته، رقابت پذیری کشورهای برتر با نوآوری به طور فزاینده ای افزایش می یابد. برای مثال، تقریبا همه ۱۰ کشور اعلام شده در شاخص جهانی رقابت پذیری از سوی مجمع جهانی اقتصاد، کشورهایی هستند که رتبه های برتری در شاخص نوآوری جهانی دارند که از سوی "اینسید" و سازمان جهانی مالکیت معنوی اعلام شده است.

این مساله موجب شگفتی نیست که کشورهایی مثل بریتانیا و سنگاپور که در ده رتبه برتر هر دو فهرست قرار دارند، اقتصادهای ملی هستند که شاخص های بالایی را در رقابت پذیری و نوآوری کسب کرده اند. این شامل عواملی مثل زیرساخت های قوی، آمادگی فناوری بالا، و نیروی کار آموزش دیده و ماهر است، این عوامل تاثیر زیادی بر افزایش قدرت رقابت و ارتقای سطح نوآوری دارد.

این الگو برای مقایسه کشورهایی که اقتصادهای کم درآمد یا نوظهور ارزیابی می شوند نیز کاربرد دارد. این کشورها غالبا رتبه های پایین تری در زیرساخت ها، آمادگی فناوری و آموزش دارند. بنابراین رتبه نوآوری و رقابت پذیری این کشورها به شدت پایین است.

ولی زمانی که به شواهد بی نظیر نوآوری نگاه می کنید، تصویر شفافیت کمی دارد. به عبارت دیگر، برخی از شرکت های واقعا موفق و بسیار رقابتی وجود دارند که از فناوری های پیشرفته استفاده می کنند ولی در کشورهایی هستند که فاصله زیادی با عملکرد رقابت ملی دارند.

شکاف دیجیتالی رو به رشد

کشورهای در حال توسعه مثل کنیا، آرژانتین و برزیل شرکت هایی دارند که از الگوهای کسب و کار خلاقانه و نوآورانه که توسط فناوری های پیشرفته ارائه شده، بهره می برند. کنیا میزبان اصلی برای نفوذ "ام پسا" است که بخش هایی مثل بانکداری و خرده فروشی در آفریقا را با استفاده از فناوری موبایل و دیجیتال، کاملا متحول کرده است. ولی کنیا هنوز کشوری است که شاهد کاهش رتبه رقابت پذیری در دو سال گذشته بوده است. همین طور آرژانتین مرکز بسیاری از پیشرفت های فناوری در آمریکای لاتین است. ولی رتبه رقابت پذیری این کشور نیز از ۹۴ در سال ۲۰۱۳ به ۱۰۴ در سال ۲۰۱۷ رسیده است. برزیل بزرگترین تولیدکننده جت های منطقه ای در جهان است و یکی از ۵ تولیدکننده برتر جهان در این زمینه فناوری پیشرفته به شمار می رود. ولی رتبه رقابت پذیری برزیل نیز از ۴۸ در سال ۲۰۱۳ به ۸۱ در سال ۲۰۱۷ رسیده است.

حتی در اقتصادهای بالغ تر نیز شرکت های نوآور و خلاق لزوما نشانگر یک اقتصاد رقابتی در سطح ملی نیستند. کره جنوبی جایی که سامسونگ یک رهبر در زمینه نوآوری به شمار می رود، طی سال های اخیر جایگاه خود در فهرست رتبه بندی رقابت را از دست داده است و از رتبه ۱۹ در سال ۲۰۱۳ به رتبه ۲۶ در سال ۲۰۱۷ رسیده است. چین که میزبان ۶ شرکت برتر از ۵۰ شرکت پیشرو در زمینه نواوری و خلاقیت در جهان است، هنوز برای قرارگرفتن در بین ۲۵ کشور برتر جهان در زمینه رقابت پذیری با چالش ها و مشکلات زیادی روبرو است.

به نظر می رسد یک عامل مهم دیگر وجود دارد که بر قدرت رقابتی همه این اقتصادها تاثیر می گذارد آن هم بر خلاف دستاوردهای شگرف در زمینه نوآوری: فضای کسب و کار. از سیاست های بازار کار و اشتغال و تورم گرفته تا سیاست های مالیاتی و فساد اقتصادی، اینها عواملی هستند که ساز و کار اقتصادهای ملی را به شدت دشوار می کنند.

برای چین و کره جنوبی، سیاست های اشتغال و بازار کار و بروکراسی ناکارآمد عوامل اصلی هستند که فضای کسب و کار را با چالش های جدی روبرو کرده است. برای برزیل و کنیا، آمارهای فساد موجب تشدید بی ثباتی اقتصادی و سیاسی شده است. بی ثباتی نرخ ارز موجب تشدید نگرانی و نااطمینانی در آرژانتین و چین شده است. در بین این کشورها تنها کنیا در بین ده کشور برتر بانک جهانی در شاخص آسان بودن انجام کسب و کار در سال ۲۰۱۷ دیده می شود. هیچ یک دیگر از این کشورها در بین ۵۰ کشور برتر در این شاخص نیستند. این مساله به چه معناست؟ این قطعا به ما می کوید که برخی شرکت های شگفت انگیز و عجیب در این کشورها وجود دارند که علی رغم دردسرهایی که اقتصادهای ملی با آن روبرو هستند، همچنان رقابتی و نوآور هستند. گرچه این مساله مهمی است ولی یک مدل پایدار به شمار نمی رود. به طور کلی، شرکت های نوآور و خلاق رقابت را ترویج می دهند و رقابت نیز الگوهای کسب و کارهای جدید را گسترش می دهد.

منبع: مجمع جهانی اقتصاد


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir