آمریکا و چین بلند ترین صداهای اجلاس گروه بیست

اقتصاد ایرانی: اجلاس گروه بیست در هامبورگ برگزار شد ولی اجلاس سال جاری حواشی زیادتری نسبت به قبل داشت و دلیل آن وجود رهبری جنجال برانگیز به نام دونالد ترامپ و اعتراضات مردمی در خارج از محل اجلاس است. مخالفت ترامپ با پیمان پاریس باعث شد تا بسیاری از رسانه ها از اجلاس۱+۱۹ صحبت کنند به این معنا که در زمینه مسایل زیست محیطی و افزایش دمای زمین دونالد ترامپ با دیگر کشورها همکاری نخواهد کرد. از طرف دیگر در این اجلاس در مورد سیر بازسازی اقتصادی دنیا مطلبی بیان نشد و حتی دیدگاه های مطرح شده از طرف اقتصاددانان در مورد احتمال وقوع رکودی دیگر در اقتصاد دنیا در هیچ جایی از اجلاس بیان نشد و راه حلی برای این مشکل احتمالی هم پیشنهاد نشد. بازه زمانی که در مورد احتمال وقوع رکودی دوباره در اقتصاد دنیا اعلام می شود سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ میلادی است ولی در این اجلاس در مورد این احتمال و راهکارهایی که باید استفاده شود صحبتی نشد. گاردین در این مورد نوشت: رهبران دنیا در مورد مسایلی صحبت می کنند که قدرت کنترل آن را دارند ولی زمانی که از بحرانی جهانی صحبت می شود و قدرت آنها در کنترل این بحران کم می شود، دیگر سخنی از آن در اجلاس بیان نمی شود.

اولین اجلاس گروه بیست در سال ۱۹۹۹

ایده ایجاد گروه بیست در سال ۱۹۹۹ میلادی به تصویب رسید و دلیل آن شنیده شدن صدای اقتصادهای در حال گذاری مانند چین و هند بود که با سرعت بالایی رشد می کردند و سهم اقتصادشان در اقتصاد دنیا در حال افزایش بود ولی در گروه هفت جایی نداشتند. جالب این جاست که به نظر می رسد هم اکنون سهم این اقتصادهای در حال گذار از اقتصاد دنیا بیش از اقتصادهای صنعتی باشد و دیگر نمی توان از آنها به عنوان صدای زیرین اجلاس نام برد بلکه صد ای این کشورها صدایی است که در تمامی عرصه های اقتصادی شنیده می شود و در تصمیمات جهانی هم نقش مهمی دارد.

پیام اصلی اجلاس گروه بیست

اما سوال این است که جلسه بیست کشور صنعتی دنیا در هامبورگ چه پیامی برای دنیا داشت؟ به ما گفته شده است کشورهای گروه بیست به وجود اقتصادی باز در دنیا متعهد هستند و اقتصاد بازار آزاد را کلید رشد اقتصادی دنیا می دانند ولی آنچه در عمل مشاهده می کنیم کشورهایی هستند که به بهانه حفظ صنعت داخلی خود موانع زیادی در مسیر تجارت ایجاد می کنند و جریان آزاد کالاها و خدمات را در دنیا مختل می کنند. در واقع مخالفت با تجارت ازاد و جهانی سازی در سالهای اخیر از طرف بخش بزرگی از سیاستمداران دنیا مشاهده شده است. سیاستمداران چپ گرا بر این باور هستند که اقتصاد آزاد به ضرر فقرا است و باعث می شود تا شرایط زندگی انها بدتر از قبل شود ولی سیاست مداران راست گرا بر این باور هستند که کشورهایی از قبیل چین و هند که از نظر اقتصادهای از کشورهای صنعتی عقب تر هستند با وارد شدن در بازار جهانی و عرضه محصولاتی ارزان قیمت به مصرف کنندگان، بازار کشورهای صنعتی را نا متعادل می کنند. در واقع این کشورها با ایجاد واحدهای صنعتی زمینه را برای ایجاد اشتغال مردم کشور خود فراهم می کنند و محصولاتشان را با قیمتی بسیار پایین به مصرف کنندگان کشورهای صنعتی عرضه می کنند که این روند  بسیار اسیب رسان است.

صدای اول دنیا کیست؟

اجلاس گروه بیست در هامبورگ به ما نشان داد که قدرت اقتصادی دنیا در کجاست و چه کشوری در مدیریت مناسبات اقتصادی و سیاسی دنیا حرف اول را می زند. این اجلاس در هامبورگ برگزار شد که دومین شهر ثروتمند المان بعد از مونیخ است. آلمان موفق ترین اقتصاد اروپایی است که بالاترین مازاد تجاری را دارد ولی وقتی روند گفت وگوها ومناظرات را در اجلاس گروه بیست دنبال می کنیم به این نکته می رسیم که آلمان صدای برتر در اجلاس نیست و کشوری نیست که در مدیریت اقتصادی و سیاسی دنیا نقشی تعیین کننده داشته باشد. در این اجلاس مشخص شد که این آمریکا و چین هستند که در مدیریت اقتصادی و سیاسی دنیا نقشی تعیین کننده دارند ومی توانند تصمیمات اقتصادی خود را به دنیا تحمیل کنند.

بنابراین می توان مهمترین مذاکره ای که در این اجلاس اتفاق افتاد را مناظره ای دانست که بین رهبران امریکا و چین بود. رهبر کشوری که سالهاست در میان اقتصادهای توسعه یافته و صنعتی جای گرفته است و رهبر کشوری که به سرعت در حال گذر از یک اقتصاد در حال توسعه و تبدیل شدن به یک اقتصاد صنعتی است. البته مذاکره صورت گرفته بین دونالد ترامپ رییس جمهوری امریکا و ولادیمیر پوتین رییس جمهوری روسیه هم اهمیت زیادی داشت. هم از این جهت که روسیه اقتصادی در حال توسعه و بسیار بزرگ است و هم از این جهت که این کشور از زمان اغاز دوره رقابت های انتخاباتی دونالد ترامپ در آمریکا همواره به عنوان کشوری که در عرصه سیاسی آمریکا مداخله می کرد معرفی شده بود و باعث شد تا سطح روابط دو کشور به پایین ترین سطح ممکن برسد.

به هر حال اجلاس گروه بیست در هامبورگ یکی از مهمترین جلسات دنیا است زیرا کشورهایی در این اجلاس حضور دارند که بخش اعظم اقتصاد دنیا را تشکیل می دهند و معاهداتی که در این اجلاس امضا می شود در سطح جهانی تاثیر گذار است.