بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : سه شنبه 16 آبان 1396      11:57

دلار ۴ هزار تومانی می‌ماند؟

ماندن قیمت دلار برای دومین ماه پیاپی در کانال چهارهزارتومان؛ این پیام را به اقتصاد می دهد که این رقم ماندنی خواهد بود؛هم نوسان دلار در بازار جهانی این اجازه را نمی دهد که دولت بیش از این نرخ دلار را کنترل کند و هم راهکارهای علم اقتصاد چنین توصیه ای را نمی کند.

اقتصاد ایرانی: افزایش نرخ ارز که این روزها موضوع داغ اقتصاد ایران است، اتفاق تازه ای نیست. اقتصاددانان معتقدند وقتی قیمت ارز توسط بانک مرکزی کنترل می شود، بازار انحصاری شده و این بازار انحصاری همیشه به دنبال روزنه ای است که خلایی پیدا کند و نافرمانی کند.

از سه دهه گذشته، ارزهای چند نرخی در اقتصاد ایران تجربه شده و در مقطعی ارز تک نرخی هم شده است. اما ارز تابع بازار است. نمی توان برای همیشه آن را کنترل کرد. در سالهای گذشته،دولتی هم وجود داشته که دلار هزار تومانی را به چهارهزارتومان می رساند. هرچند سیاست های دولت یازدهم، بازار ارز را تا حدودی کنترل کرد، اما نرخ ارز در چهارسال گذشته مثل آتش زیرخاکستر هر از چند گاهی میل به افزایش داشته است.

از آنجا که ارز رسمی ایران دلار است و مبادلات تجاری ایران بر مبنای دلار تعیین می شود، هرگونه تغییر دلار در بازارهای جهانی هم بر نرخ ارز داخلی ایران تاثیر می گذارد. طی یکسال گذشته، فدرال رزرو سه بار اقدام به افزایش نرخ بهره کرده است. این افزایش نرخ بهره قیمت دلار را در بازار جهانی نسبت به سایر ارزها تقویت کرده است.

به گزارش خبرآنلاین، بررسی ها نشان می دهد در سال 93 بهای دلار بین 3 هزار و 400 تا 3 هزار و 550 تومان در نوسان بوده است. در سال 94 دلار حد فاصل ۳هزار و ۱۵۰ تومان تا ۳ هزار و ۶۰۰ تومان قیمت گذاری شد. در اواخر دولت یازدهم نیز دلار در کانال ۳ هزار و ۷۰۰ تومان الی ۳ هزار و ۸۰۰ تومان رسید.

این نوسان قیمتی برای دلار، در چهارسال گذشته با توجه به تقاضای داخلی چندان بالا نبوده؛ اما از ابتدای سال جاری دلار تحت تاثیر بازار جهانی رو به افزایش گذاشته و تزریق های بانک مرکزی برای کنترل قیمت تاکنون جواب نداده است. به طوری که در ماه های نخست دولت دوازدهم، دلار به بیش از ۴ هزار تومان رسیده و در این حدود قیمتی باقی مانده است.

صادرکننده ها این افزایش را به برای صادرات به فال نیک می گیرند و به شدت به دولت توصیه می کنند که اجازه دهد قیمت ارز به قیمت واقعی برسد. در مقابل برخی کارشناسان هم معتقدند افزایش قیمت ارز موجب بالارفتن قیمت کالاهای وارداتی شده که در بازار داخلی منجر به افزایش تورم می شود.

با این حال کارشناسان افزایش قیمت ارز را به چند دلیل می دانند.

یک دلیل افزایش نرخ ارز در ماه گذشته، به دنبال اظهارات ترامپ درباره توافق «برجام»، صورت گرفت که سبب شد، نرخ ارز با روندی افزایشی رو به رو شود.

اتفاق دیگر، تصمیم بانک مرکزی برای کنترل نرخ سود بانکی در حوالی 15 درصد بود. بررسی ها نشان می دهد در مقاطعی که نرخ سود بانکی کاهش یافته، گروهی برای سود بیشتر دارایی خود را به سمت ارز و طلا سرازیر می کنند، بنابراین به لحاظ اقتصادی در مواقعی که کنترل نرخ ارز صورت گیرد و همسو با آن کاهش سایر بازارها نیز صورت می گیرد، نقدینگی به سمت طلا و ارز حرکت می کند و این ریشه اقتصادی دارد.

مدیریت نرخ ارز در اقتصاد ایران همواره یکی از چالش ها و دغدغه های عمده سیاست گذاران و مدیران اقتصادی کشور بوده و در همه دوره ها در محافل دانشگاهی و سیاست گذاری اقتصاد ایران، مباحث چالش برانگیزی حول نحوه تعیین نرخ ارز در جریان بوده است. تغییر نرخ ارز، مجموعه ای از تغییرات متفاوت و حتی متضاد را در بخش خارجی و داخلی اقتصاد به همراه دارد که برآیند آن می تواند عملکرد اقتصاد کشور را تحت تاثیر مثبت یا منفی قرار دهد.

بورس ارز آخرین راهکار

نوسان نرخ ارز البته نگرانی هایی هم اخیرا ایجاد کرده است. در چهارسال گذشته یکی از مهمترین برنامه های اقتصادی دولت کنترل نرخ تورم بوده است. نرخ تورم بعد از سه دهه سال گذشته برای اولین بار تک نرخی شد. دستاوردی که کارشناسان توصیه می کنند که دولت نسبت به حفظ آن تلاش بیشتری باید کرد.

با ورود دلار به کانال ۴ هزار تومان، حالا کارشناسان ابراز نگرانی می کنند. اسداله عسگراولادی، رییس اتاق بازرگانی ایران-چین با تاکید بر اینکه دلار نباید در حال حاضر ۴ هزار تومان می شد، گفت: «در حال حاضر دلار بالای ۴ هزار تومان است؛ این در حالی است که نباید دلار بالای ۴ هزار تومان می شد. دلار باید بین ۳ هزار و ۸۰۰ تومان الی ۳ هزار و ۹۰۰ تومان قرار می گرفت. اما چون دولت نتوانست بدهی های خود را پرداخت کند، ناچار شد.»

حیدر مستخدمین حسینی، کارشناس اقتصادی درباره نوسانات نرخ ارز در ماه های اخیر نیز گفت: «نرخ ارز تنها تکیه گاه دولت برای ایجاد درآمد است. تنها مفری که برای دولت می ماند و می تواند، کسری بودجه جاری خود را از این محل تعدیل کند، ارز است. به همین ترتیب، نرخ ارز آگاهانه توسط بانک مرکزی و دولت افزایش پیدا کرده است».

پویا جبل عاملی، پژوهشگر بانک مرکزی می گوید: «هرچقدر بازار ارز را تعمیق داده و مشتقات ارزی را بیشتر کنیم، نوسانات کاذب بازار ارز کاهش یافته و قابل مدیریت می شود؛ این اتفاق نسبت به اینکه یک بازار نقدی با فعالان انگشت شمار داشته باشیم قابل قیاس نیست. بنابراین با راه اندازی بورس ارز علاوه بر تعمیق بازار و کاهش نوسانات قیمت، دست بانک مرکزی برای مدیریت بازار آن هم با روشی کارآمد و در مکانیسم عرضه و تقاضا بیشتر می شود.»

محمدمهدی بهکیش، اقتصاددان نیز یادداشتی نوشت: «توجه نمی کنیم که افزایش نرخ ارز برای جبران کاستی ها از یک طرف موجب افزایش قیمت واردات می شود که خود باعث افزایش قیمت تمام شده کالا و خدمات می شود و از طرف دیگر و شاید مهمتر از آن، تاثیر تغییر نرخ ارز بر انتظارات تورمی است که آن هم به دلیل فقدان هدف گذاری سیاست های ارزی در بانک مرکزی به وجود آمده است.»

او می گوید: «رویه کنترل نرخ ارز قابل ادامه نیست و کشور را به دوری باطل از افزایش نرخ ارز، افزایش تورم و تکرار آن مواجه می سازد که جز تخریب بیشتر ساختارها نتیجه دیگری ندارد. راه حل اساسی از یک طرف اقدام شجاعانه دولت در تصحیح ساختارهای اقتصادی است که البته امری میان مدت است و از طرف دیگر توجه به استقلال بانک مرکزی و سیاست گذاری ارزی است.»

حسین سلاح ورزی، نایب رییس اتاق بازرگانی ایران نیز معتقد است: «به نظرم پایین نگه داشتن قیمت ارز به صورت دستوری و مصنوعی یک سیاست شکست خورده است؛ این فنر یک زمانی در می رود و بعد اثرات خیلی مخرب تری خواهد داشت. بنده معتقدم که دولت باید وعده یکسان سازی نرخ ارز را که خیلی وقت پیش مطرح کرد، را اجرایی کند. یکسان سازی نرخ ارز در بلند مدت اثرات مثبتی در اقتصاد خواهد گذاشت و صادرات را تقویت می کند و در نهایت قیمت ها به تعادل می رسد. در عین حال که تاثیراین سیاست در نظام اقتصادی و بازار دیده خواهد شد»


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir