اعتراف اوپک به جان‌سختی رقیب آمریکایی
اقتصاد ایرانی: اوپک به تازگی انتظارات خود نسبت به صنعت شیل آمریکای شمالی را تغییر داده و رشد قوی عرضه تولیدکنندگان این منطقه تا اوایل دهه ۲۰۲۰ را پیش بینی کرده است.
به گزارش ایسنا، بازبینی برآوردهای اوپک در گزارش دورنمای نفت جهان این سازمان آمده و نشان دهنده اذعان اوپک به شکست در نابودی شیل آمریکا از طریق سرازیر کردن عرضه فراوان به بازار است.
سال گذشته در چنین مقطعی همچنان اندکی امید برای اوپک وجود داشت. در نسخه سال ۲۰۱۶ دورنمای نفت جهان، اوپک پیش بینی کرده بود که تولید شیل آمریکای شمالی از ۴.۹ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۵ به ۴.۱ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۷ کاهش خواهد یافت که این کاهش به دلیل اشباع عرضه خواهد بود و سپس در سال ۲۰۲۱ به ۴.۸ میلیون بشکه در روز بهبود پیدا می کند. قیمت های پایین، روند رشد شیل را متوقف خواهد کرد و به یکی از داستان های رشد چشمگیری که دنیای نفت تاکنون مشاهده کرده بود، پایان می دهد.
اما با گذشت یک سال، اوپک تصدیق می کند که واقعیت متفاوتی در جریان است. دورنمای نفت جهان سال ۲۰۱۷ پیش بینی می کند که تولید شیل آمریکای شمالی از ۵.۱ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۷ به ۷.۵ میلیون بشکه در روز تا سال ۲.۲۱ و ۸.۷ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۲۵ افزایش پیدا می کند. آمار پیش بینی شده برای سال ۲۰۲۱، ۵۶ درصد بالاتر از پیش بینی سال گذشته است.
اغراق در تغییر برآوردها دشوار است. میزان برآورد اوپک از رشد تولید شیل آمریکا، تغییر حدود ۳ میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۲۱ را نشان می دهد و این تغییر چشمگیر، نحوه رویکرد اوپک در برابر بازار نفت را کاملا تغییر می دهد. این مفهوم که شیل آمریکا با قیمت های پایین به زانو درنمی آید، احتمالا از تفکر اوپک در موافقت با محدودیت تولید در سال گذشته حمایت کرد و البته به شکل دیگری نیز می تواند تعبیر شود: کاهش تولید اوپک، بهبود قوی تر شیل آمریکا را هموار کرد.
و همان طور که گدفلای، تحلیلگر بلومبرگ اشاره می کند، شیل قوی تر و مقاوم تر احتمالا به معنای آن است که اوپک بایستی عرضه خود را اندکی بالاتر ببرد. اوپک پیش بینی می کند که در سال ۲۰۲۲، ۳۳.۵ میلیون بشکه در روز نفت عرضه خواهد کرد که اندکی بالاتر از تولید سال ۲۰۱۶ خواهد بود. این سازمان انتظار دارد نفت شیل آمریکا پس از سال ۲۰۲۵ ضعیف شده و اوپک را دوباره در موضع برتر قرار دهد. تا سال ۲۰۳۰ شیل آمریکا وارد دوره افول می شود و دنیا را به عرضه اوپک وابسته تر می سازد.
اگرچه در حقیقت پرسش هایی درباره قدرت شیل آمریکا به ویژه با برخی از مشکلات تولید که اخیرا وجود داشته، مطرح شده است اما نتیجه گیری بلندمدت از سوی اوپک همچنان یک دورنمای خوشبینانه است و بر مبنای این باور است که تقاضا در همین مدت افزایش پیدا خواهد کرد. اوپک انتظار دارد تقاضای جهانی به میزان ۱۵.۸ میلیون بشکه در روز رشد کرده و به ۱۱۱.۱ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۴۰ برسد.
در حالیکه انتظار می رود تقاضا از سوی کشورهای سازمان توسعه و همکاری اقتصادی به میزان ۸.۹ میلیون بشکه در روز کاهش پیدا کند، این میزان کاهش با رشد قوی مصرف از سوی کشورهای در حال توسعه به میزان حدود ۲۴ میلیون بشکه در روز، جبران خواهد شد.
پیش بینی های بلندمدت در بسیاری جهات ممکن است تغییرات زیادی پیدا کند در حالی که برای بسیاری از افراد، دورنمای کوتاه مدت اهمیت بیشتری دارد. از این نظر پیش بینی اوپک که نفت شیل آمریکا همچنان رشد تولید قابل توجهی خواهد داشت، قطعی نیست. شمار دکل های حفاری آمریکای شمالی در سه ماه گذشته کاهش داشته و بسیاری از شرکت های شیل عملکرد ضعیفی داشته اند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، در شرایطی که عمده صنعت شیل همچنان غیرسودآور است، سرمایه گذاران خواستار به سازی کامل استراتژی بوده و بر اهمیت سود نسبت به رشد تقاضا تاکید می کند. از سوی دیگر تولید نفت آمریکا در آمار اخیری که از سوی اداره اطلاعات انرژی این کشور منتشر شده، افزایش یافته و ۹.۶۲ میلیون بشکه در روز برآورد شده است. با این همه پرسش هایی پیرامون صحت و درستی این گزارش های هفتگی وجود دارد. در مجموع به نظر می رسد که اکنون اوپک بیش از سال گذشته متقاعد شده که برای یک آینده قابل پیش بینی باید با شیل آمریکا مبارزه کند.
