آیا ترامپ قادر است جلوی افزایش کسری بودجه آمریکا را بگیرد؟

اقتصاد ایرانی: اینجا یک شگفتی بزرگ است. به نظر می رسد اگر مالیات را کاهش دهید و پول بیشتری خرج شود، کسری بودجه نیز بیشتر می شود. بر خلاف حس مشترک این پیشنهاد، دولت ترامپ سعی کرده است تا وانمود کند که این مساله برای آنها متفاوت بوده است: آنها شاید با کاهش مالیات ها موجب شادی همه شده باشند ولی نه با هزینه کردن. کاهش مالیات موجب رشد اقتصادی بسیار زیادی می شود که نه تنها برای خودشان هزینه می کنند بلکه موجب افزایش عظیم هزینه های دولتی نیز می شود. اکنون با این حال دفتر بودجه و مدیریت کاخ سفید اذعان کرده است که این داستان درست نبوده است.

بر اساس اعلام دفتر مدیریت و بودجه کاخ سفید، کسری بودجه فدرال در سال ۲۰۱۹ میلادی به بیش از هزار میلیارد دلار خواهد رسید، حدود ۱۰۱ میلیارد دلار بیشتر از رقمی که قبلا پیش بینی می شد. این بدان معناست که کسری بودجه یک سال زودتر از آنچه که دفتر بودجه کنگره آمریکا پیش بینی کرده، به رقم یک تریلیون دلاری خواهد رسید.

طرح کاهش مالیات دولت ترامپ گرچه ناقص است ولی کارهای مهمی انجام داده است، از جمله به رقابتی تر شدن کسب و کارهای آمریکایی در سراسر جهان کمک زیادی کرده است، هزینه شرکت های آمریکایی را کاهش داده و نوآوری را تحریک کرده است. علاوه بر این به افراد و کسب و کارها اجازه می دهد تا پول خود را فراتر از آنچیزی که تصور می کنند یک عامل مثبت در نظر بگیرند.

با این حال کسانی که استدلال می کنند که کاهش مالیات ها باید "پرداخت برای خودشان" باشند همواره منحنی لافر را بد درک کرده اند. کاهش مالیات ها می تواند موجب رشد اقتصادی بیشتر شود که بدان معناست که این گونه کاهش مالیات ها به ندرت منجر به از دست دادن درآمد دلار برای دلار می شود.

با توجه به کاهش نرخ مشارکت نیروی کار و افت رشد جمعیت، دولت ترامپ اساسا فرض کرده است که اقتصاد آمریکا رونق بهره وری را تجربه می کند که فراتر از زمان پس از جنگ است. ولی چنین چیزی اتفاق نیفتاده است. برآورد شده است که کاهش مالیات دولت ترامپ موجب کاهش ۲۳۰ میلیارد دلاری درآمدهای دولت فدرال شده است و این طرح در طول ده سال موجب کاهش ۲.۳ تریلیون دلاری درآمدها خواهد شد.

این اقدام زمانی خوب خواهد بود که همزمان هزینه های فدرال نیز کاهش پیدا کند. همان طور که میلتون فریدمن اشاره می کند، هزینه واقعی دولت در بدهی یا مالیات ها پیدا نمی شود، بلکه در هزینه ها یافت می شود. مالیات و استقراض تنها راهکارهای جایگزین برای پرداخت هزینه هاست. یک دولت کم هزینه تر و کوچکتر برای همه بهتر است و موجب رشد اقتصادی بیشتر خواهد شد و نیاز به مالیات کمتری برای پرداخت خواهد بود.

با این حال، دونالد ترامپ در مسیر هزینه کردن بیشتر نسبت به اوباما است. هزینه های فدرال در سال های نخست ریاست جمهوری ترامپ ۷.۵ درصد افزایش داشته است یا معادل ۳۰۰ میلیارد دلار. شاید محافظه کاران این رشد ۸ درصدی در هزینه های دفاعی را تحسین کنند ولی با این حال افزایش هزینه ها ظاهرا ارتباطی با هیچ یک از طرح های راهبردی یا تهدیدات خارجی ندارد.ولی جمهوریخواهان با این افزایش ۷ درصدی هزینه های داخلی به دنبال چه چیزی هستند؟

شاید برخی تصور کنند که این یک نوع جنون مالی از سوی دموکرات های کنگره است. حزب دموکرات قبلا نیز از طرح "بهداشت برای همه"، کالج دانشگاهی برای همه و فرصت های شغلی برای همه و این اواخر طرح "مسکن برای همه" حمایت کرده اند.

کامالا هریس سناتور آمریکایی که احتمالا نامزد ریاست جمهوری ۲۰۲۰ خواهد بود، خواستار میلیاردها دلار یارانه اجاره ای فدرال شده است تا اهالی کالیفرنیا که با تبعات منفی قوانین منطقه بندی غیرمسئولانه روبرو شده اند، از این منابع مالی استفاده کنند. شاید شعار انتخاباتی ۲۰۲۰ آنها این باشد "همه چیز برای همه". جمهوریخواهان متفاوت هستند. همان طور که جاستین آماش سناتور جمهوریخواه توئیت کرد: بدتر این است که هیچ نشانه ای وجود ندارد که دولت ترامپ یا جمهوریخواهان کنگره آن را دریافت کرده باشند. دولت ترامپ همواره به پیش بینی های رشد اقتصادی تکیه می کند که به طور قابل توجهی بالاتر از ارقامی است که دفتر بودجه کنگره یا تحلیلگران مستقل اعلام کرده اند. دولت همچنین این هشدارها را نادیده می گیرد که جنگ تجاری که دارد آن را دنبال می کند می تواند موجب کاهش صدها میلیارد دلاری تولید ناخالص داخلی آمریکا در سال شود. دولت در نظر نگرفته است که افزایش بدهی نیز به خودی خود موجب کاهش رشد اقتصادی می شود. دولت همچنین به طور غیر مسئولانه ای به هزینه کردن ادامه می دهد. به عنوان مثال رئیس جمهور اخیرا پیشنهاد ایجاد صندوقی را داده است تا زیان و ضرر کشاورزان ناشی از سیاست های تجاری رئیس جمهور را جبران کند. طرفداران رئیس جمهور دوست دارند که این گونه نشان دهند که او اقدامات متفاوت تری را نسبت به روسای جمهور قبلی انجام داده است. بدون شک، متاسفانه وقتی نوبت به هزینه های گزاف و بی مسئولیتی مالی می رسد، ترامپ به اندازه روسای جمهور قبلی، متعارف و معمولی است.

منبع: اندیشکده کیتو