آقای نهاوندیان! لطفا به دولت روی خوش نشان ندهید
علی پاکزاد: خطاب من به شماست، جناب آقای دکتر نهاوندیان، رئیس محترم اتاق بازرگانی ایران، شما به عنوان نماینده بخش خصوصی نباید اشتباه کرده بخش خصوصی را به ساختار دولتی آلوده کنید.
قصد من از این جملات نه تخطئه دولت است و نه مخالفت با رای مردم. قصد من دور کردن اقتصاد از سیاست است، سیاستی که نمادش دولت است و اقتصادی که نشانش بخش خصوصی و تعاونی که هر یک جایگاهی و شآنی و وظیفه ای در اقتصاد ملی بر عهده دارند.
جناب نهاوندیان نباید فراموش کنید، دولت نهم و دهم اگر چه در حق بخش خصوصی عملکردی مناسب نداشت، اما تقابل میان دولت و بخش خصوصی سبب خیر شد، در کدام دوره از فعالیت نهادی به نام اتاق بازرگانی این نهاد به جایگاه خود یعنی پارلمان بخش خصوصی نزدیک تر از امروز بوده است.
این استقلال نسبی بخش خصوصی از بدنه دولت اگر چه مایه گرفته از نگرانیهای فراوان از عملکرد دولت بود ولی همین نگرانی باعث تقویت نهادهای بخش خصوصی شد، در کدام دوره به یاد دارید بخش خصوصی تا این حد به دور از آلوده شدن به رانت و یارانه دولتی فعالیت کرده باشد.
اگر چه تغییر دولت باعث گشایش فضای اقتصاد و نزدیکی دولت به بخش خصوصی خواهد شد ولی شما به عنوان نماینده بخش خصوصی وظیفه دارید از استقلال بخش خصوصی در مقابل تفکر دولتی دفاع کنید. تقابلی که به تقویت نهاد بخش خصوصی می انجامد حتی اگر در نگاه اول به نفع فعالین بخش خصوصی نباشد.
البته منظور از تفکر بخش خصوصی نه اندیشه های سود جویانه فردی صرف و تفکر دولتی نه به عنوان نگرش صرف توزیع درآمدی است، بلکه حفظ تعارض میان تفکر آزمون خطایی حاکم بر مدیریت دولتی با تفکر هزینه و فایده ای است که ضامن بقای بخش خصوصی در فضایی بدون آلودگی به رانتهای نفتی است.
دولتهای نفتی ایران برای انجام هرآنچه که درست میدانند بارها آزمون و خطا می کنند و هزینه آن از محل ثروتهای ملی پرداخته می کنند(کاری به درست وغلط آن ندارم). اما بخش خصوصی بنا بر اصل حفظ بقا آنهم مبتنی بر منابع محدود باید از آزمون و خطاهای پر هزینه دوری کند و به همین دلیل است که این تفکر به کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری می انجامد، اما وای به روزی که بخش خصوصی به آغوش دولت باز گردد و دوباره آلوده به رانتهای نفتی شود، آن می شود که دیدیم. هدفمندی یارانه ها با همه بدی هایش یک نکته را به خوبی نشان داد: "بخش خصوصی که در فضای رانتی زیسته، تا چه حدی با بهره وری بیگانه است".
جناب نهاوندیان شما خود در جایگاه یک عالم به علم اقتصاد، می دانید آنچه نگرش بی تنازع دولتی بر سر اقتصاد آورده ، حاکمیت فضایی بدون بهره وری است. بخش خصوصی باید بدون آلوده شدن به فضای سیاسی دولتی به عنوان یک دوست مشوق ولی مستقل از دولت عمل کند.
باز شدن در سازمانهای دولتی به روی بخش خصوصی می تواند منجر به آلودگی و اعتیاد دوباره بخش خصوصی به رانتهای دولتی شود و شخص شما هستید که می توانید مانع این عقبگرد شوید اگر شآن جایگاهی که درآن قرار گرفته اید، حفظ کنید.
جناب نهاوندیان لطفا شأن میز ریاست پارلمان بخش خصوصی را با هیچ میز دولتی معاوضه نکرده و با روی خوش نشان ندادن به دعوت دولتی ها همان مشی را در پیش بگیرید که در این چند ساله داشته اید: "مشاوری مشوق اما مستقل از دولت"
