بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : دوشنبه 31 تير 1392      18:57
گفت و گو با اسحاق جهانگیری در مورد انتخابات و حسن روحانی

مگر می‌توان هاشمی را ردصلاحیت کرد؟

راجع به آقای خاتمی گاهی اوقات تردید می‌کردم که ممکن است شورای نگهبان ایشان را ردصلاحیت بکند، اما درباره آقای هاشمی اصلا چنین فکری به ذهنم خطور نمی‌کرد. حدسم این بود که یک موج سازماندهی شده تخریبی علیه ایشان راه‌اندازی می‌کنند

اکبر منتجبی : مهندس اسحاق جهانگیری پیش از این یک بار با هفته نامه آسمان مصاحبه کرده و در آن مصاحبه خبر از آن داده بود که قرار است کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شود. اما در هفته ای که ثبت نام کاندیداها صورت می گرفت، او در وزارت کشور حاضر نشد. بعدتر نام او با آیت الله هاشمی رفسنجانی گره خورد و رئیس ستاد انتخاباتی ایشان شد و بعد از ردصلاحیت آقای هاشمی، از او خبری نبود تا اینکه پس از پیروزی دکتر حسن روحانی، در کنار او دیده شد و اکنون نامش به عنوان یکی از اعضای کابینه جدید مطرح است. نامش ابتدا برای معاونت اول دولت آینده مطرح شد و سپس گزینه وزارت کشوری او احتمال بیشتر به خود گرفت. اسحاق جهانگیری اکنون نه تنها برای وزارت کشور مطرح است، بلکه مشاور و دوست دیرین حسن روحانی نیز محسوب می شود. چه آنکه او جزو اولین نفراتی بود که حسن روحانی او را به یک صبحانه دعوت کرد و در جریان آن به جهانگیری خبر داد تصمیم به کاندیداتوری گرفته است. این مصاحبه درباره جهانگیری است که چرا کاندیدا نشد و این روزها در اطراف روحانی چه می گذرد.

***

آقای مهندس در مصاحبه قبلی که با شما داشتم خاطرم هست قرار بود کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شوید.خب، چه اتفاقی رخ داد که از کاندیداتوری پشیمان شدید؟ چون شما مطرح ترین کاندیدای حزب کارگزاران بودید:

اسحاق جهانگیری: موضوع انتخابات ریاست جمهوری یازدهم برای کشور و اصلاح طلبان مهم بود. به طور طبیعی با توجه به شرایطی که جریان اصلاحات بعد از انتخابات سال 88 پیدا کرده بود، تعداد افرادی که برای کاندیداتوری می توانست معرفی کند، محدود بودند. در واقع اصلاح طلبان نمی توانستند از تمام ظرفیت های خود استفاده کنند. طبیعتا دایره کسانی که هم می توانستند در انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا شوند و هم تایید حاکمیت را داشته باشند، بسیار محدود شده بود.

شما خودتان را یکی از این افراد می دانستید؟

بله. ما دنبال این بودیم که انتخابات به گونه ای برگزار شود که دغدغه های حاکمیت را از بین ببرد.

چه دغدغه هایی؟

وقایعی که در سال 88 اتفاق افتاد دیگر تکرار نشود و آن دغدغه ها را از بین ببرد.

یعنی حاکمیت این دغدغه ها را از بین ببرد؟

تصور من این بود. فکر می کردم حاکمیت این بار اگر بخواهد محدودیتی ایجاد کند، این محدودیت در حوزه تایید صلاحیت هاست. طبیعتا کسی که تایید می شود، دیگر نگران مراحل بعدی آن نخواهد بود. این البته تحلیل غالب جریان اصلاحات نیز بود. به همین خاطر سران جبهه اصلاحات تصمیم گرفتند در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کنند. بلافاصله آقای خاتمی جلساتی را در دفتر خود برگزار کرد و از آبان ماه سال گذشته این جلسات آغاز شد.

شورای مشورتی؟

بله. منتها ابتدا نامی نداشت. جمعی بودند که هر هفته در دفتر آقای خاتمی دور هم می نشستند و راهکارهای موجود را بررسی می کردند.بعدا شورای مشورتی نام گرفت. آقای عبدالله نوری نیز جلساتی را همزمان برگزار می کرد که تحت نام اتاق فکر فعال بود. در این جلسات نیز درباره انتخابات و نحوه فعالیت اصلاح طلبان در انتخابات صحبت و همفکری می شد. من با توجه به اینکه فکر می کردم احتمالا می توانم یکی از افرادی باشم که اصلاح طلبان درباره ام اجماع خواهند کرد.

بر چه مبنایی؟

با برخی از دوستانی که به من نزدیک تر بودند مشورت کردند. من هم این قید را گذاشتم درصورتی که ماموریتی به بنده بدهند، در انتخابات شرکت کنم.

نشانه هایی نیز از آنها دریافت کردید؟

خب. دوستان زیادی به بنده مراجعه می کردند و می خواستند که من فعالیتم را آغاز کنم.

چه زمانی؟

مشخصا بعد از عید فشارها بیشتر شد. من هم با همین پیش فرض به دیدار مقام معظم رهبری نیز رفتم و با ایشان ملاقات کردم.موضوع را نیز با ایشان مطرح کردم. ایشان نیز مطالب مثبت زیادی به بنده گفتند. لذا با توجه به آن فرمایشات من منعی برای حضور خود در صحنه انتخابات در هیچ سطحی نمی دیدم.

مذاکرات شما با ایشان قابل ذکر است؟

علاقه ای به گفتن آنها ندارم. زیرا جلسه ای خصوصی بود. عمدتا لطف و محبت بود برای اینکه بنده اگر بخواهم وارد انتخابات بشوم، از طرف ایشان تاییدیه ای کامل دارم.

وضعیت جناح اصلاح طلب چطور بود؟

بحث ها در محور اجماع کاندیداها بود. من البته خدمت رهبری نیز گفتم بنده در دو صورت در انتخابات حاضر می شوم اول آقایان هاشمی و خاتمی کاندیدا نشوند و دوم بین نیروهای اصلاح طلب اجماعی حاصل شود. اگر یکی از این آقایان کاندیدا می شدند بنده از شرکت در انتخابات انصراف می دادم.

خبر داشتید که آقای هاشمی می خواهد در انتخابات شرکت کند؟

حضور آقایان هاشمی و خاتمی هر دو در ابهام بود. دیدارهایی داشتند. تقاضاهایی نیز از هر دو نفر آنها صورت می گرفت. دوستان زیادی به من گفتند که نه آقای خاتمی می آید و نه آقای هاشمی. لذا فعالیت های خودت را آغاز کن. من اصرار داشتم که ابتدا باید اجماعی بین اصلاح طلبان شکل بگیرد سپس بنده کارم را آغاز کنم. خب در همان جلسات آقای خاتمی این بحث ها بود. تا قبل از ثبت نام، جلساتی برگزار می شد. کاندیداها نیز نمایندگانی را به این شورا معرفی کردند و آنها به این جلسات می آمدند و نظراتشان را می گفتند. در آن جمع عنوان شد که اصلاح طلبان سه یا چهار کاندیدای مطرح دارند. در همان ایام نیز از من خواستند که بروم و در انتخابات ثبت نام کنم. منتها بنده همه چیز را منوط به اجماع اصلاح طلبان کرده بودم. گفتم اگر می خواهید اجماع را به بعد از ثبت نام موکول کنید بنده حاضر نیستم در انتخابات شرکت کنم.

تزلزل نداشتید؟

در روز آخر ثبت نام خیلی از دوستان مرتب تاکید داشتند که بروم ثبت نام کنم.

مشخصا چه کسانی بودند؟

هم از طرف آقای خاتمی بودند و هم از طرف کارگزاران و هم دوستان دیگری از جبهه اصلاحات. تا ساعت های آخر این فشار وجود داشت ولی خوشبختانه در آن لحظات آخر که احتمال تسلیم شدن من می رفت، آقای هاشمی رفسنجانی به ستاد انتخابات کشور رفتند و ثبت نام کردند.

شما کجا بودید؟ در راه وزارت کشور؟

نه در همین دفتر بودم.

شما پیش تر خبر نداشتید که ایشان می خواهند ثبت نام کند؟

صبح همان روز شنیده بودم که به جمع بندی رسیده اند. ولی با این حال اصل بر این بود که ایشان در انتخابات شرکت نمی کند. من با ایشان ملاقات های خصوصی و دونفره داشتم و تقریبا به این نتیجه رسیده بودم که ایشان در انتخابات شرکت نمی کند.

چندبار ملاقات داشتید؟

خیلی!

درباره خودتان که می خواستید کاندیدا شوید؟

هم درباره خودم و هم درباره خود ایشان. می خواستم بدانم که در انتخابات شرکت می کند یا خیر.

ایشان نظرشان چه بود؟

خب ایشان نیز تاکید می کردند که شانس پیروزی با کسی است که اجماع اصلاح طلبان را داشته باشد. بدون اجماع هیچ شانسی را برای کسی قایل نبودند.

توصیه کردند شما ثبت نام کنید؟

ایشان نیز نظر بنده را تایید می کردند که ابتدا اصلاح طلبان اجماع کنند و بعد من ثبت نام کنم. لذا وقتی اجماع صورت نگرفت و بعد نیز آقای هاشمی کاندیدا شد، پیش فرض های دوگانه من محقق شد.

آقای هاشمی البته در دقایق آخر ثبت نام کردند.

بنده نیز فرضم بر این بود که اگر بخواهم شرکت کنم، در آخرین دقایق این کار را بکنم.

در آن زمان هم آقای عارف و هم آقای روحانی ثبت نام کرده بودند. درسته؟

بله.

با این وجود همچنان این وسوسه وجود داشت که ثبت نام کنید؟

نه. وسوسه ای نبود. من حتی اگر می دانستم که اصلاح طلبان راجع به این دونفر به جمع بندی و اجماع خواهند رسید، دیگر دغدغه ای نداشتم. من نظرم این بود که باید اجماع صورت بگیرد. این راه پیروزی بود.

گفتید خبر داشتید که آقای هاشمی به نتیجه رسیده است که ثبت نام کند. هنگام ثبت نام ایشان، مجمع تشخیص بودید؟

نه. در همین دفترم بودم که بعد به ستاد اصلی انتخاباتی آقای هاشمی تبدیل شد. می دانستم که روز ثبت نام آقای هاشمی تصمیم خودشان را برای شرکت گرفته اند و اکنون در تلاش است با دفتر مقام رهبری صحبت کند و در صورت عدم مخالفت ایشان، بروند و ثبت نام کنند.

صحبت کردند؟

حتما صحبت کردند که رفتند و ثبت نام کردند.

بعد از ثبت نام ایشان، بلافاصله شما رئیس ستاد انتخاباتی آقای هاشمی شدید.

بله. دو روز بعد از ثبت نام، من با ایشان ملاقات کردم. ایشان گفتند برای ریاست ستاد انتخابات آقای ناطق نوری و شما مطرح هستید. من آقای ناطق نوری را پیشنهاد کردم و گفتم ایشان خیلی از من مناسب تر و پیشکسوت من هستند. هر کاری نیز از دست من بر بیاید به ایشان کمک می کنم. بعد آقای هاشمی از کانالی با آقای ناطق صحبت کرده بودند. روز بعد مجددا به دیدار ایشان رفتم. آقای هاشمی گفتند شما ستاد را راه اندازی کنید و ریاستش را برعهده بگیرید.

آقای ناطق نوری قبول نکرده بودند؟

آقای ناطق گفته بودند که مناسب است که جهانگیری بیاید. من نیز به او کمک می کنم.

از چه روز کار را آغاز کردید؟

از سه شنبه مسوول ستاد شدم و تا روز اعلام ردصلاحیت ها کارها را پیش می بردیم.

تصور می کردید شورای نگهبان صلاحیت آقای هاشمی را احراز نکند؟

نه. من راجع به آقای خاتمی گاهی اوقات تردید می کردم که ممکن است شورای نگهبان ایشان را ردصلاحیت بکند، اما درباره آقای هاشمی اصلا چنین فکری به ذهنم خطور نمی کرد. حدسم این بود که یک موج سازماندهی شده تخریبی علیه ایشان راه اندازی می کنند و مانع از آن می شوند که ایشان رأی بیاورد. ولی هنگامی که ایشان ثبت نام کردند و ما در همین دفتر، ستاد را راه اندازی کردیم، با یک موجی از امید در کشور روبه رو شدیم. تمام کاندیداها از مدت ها قبل کار خود را آغاز کرده بودند. نیروها و ستادها را تشکیل داده بودند. ما هیچ فرصتی نداشتیم، اما به محض ثبت نام ایشان و تشکیل ستاد، ناگهان با انبوهی از نیروها و سرمایه اجتماعی که در تمام این سال ها، کنار نشسته بودند و از آنها استفاد نمی شد، روبه رو شدیم. هر کسی می رسید، بی هیچ منتی بخشی از کار را بر عهده می گرفت. همه حاضر بودند کار را پیش ببرند. به هرکس هرکاری پیشنهاد می شد، رد نمی کرد یا نمی گفت این در شأن من که قبلا وزیر بودم، نیست. می گفتند که می خواهیم کار را جلو ببریم. در گزارش هایی که به من می رسید چه از سیستان و بلوچستان و چه تهران هیچ تفاوتی دیده نمی شد. جایی نبود که کار پیش نرود. بلکه برعکس در روستاها و شهرهای کوچک موج قوی تر برای کمک به آقای هاشمی به وجود آمده بود.

نظرسنجی هم انجام داده بودید؟

ما به عنوان ستاد نظرسنجی نکردیم. ولی نظرسنجی هایی بود که بر مبنای آنها چنین تصمیمی گرفته شد.

احراز نشدن صلاحیت ایشان؟ شما از قبل خبر داشتید که شورای نگهبان می خواهد ایشان را رد کند؟

نه. شب قبل آقای ناطق نوری با من تماس گرفتند و گفتند که چنین تصمیمی گرفته شده است و دیگر لزومی ندارد کار کنیم. ایشان توصیه کرد ستاد را تعطیل بکنیم.

روز قبل از اعلام رسمی آقای ناطق نوری خبر داشت؟

بله. منتها شب به من گفتند. من در جواب ایشان گفتم الان ساعت 10 شب است. ستادها نیز کار اجرایی را هنوز شروع نکرده اند و ما فعلا افراد را برای ستادها انتخاب و سازماندهی می کنیم.الان هم کسی در ستاد نیست. خبر نیز رسمی اعلام نشده است.

از کانال دیگر هم پیگیری کردید؟

فردای آن روز خبر را پیگیری کردم، شایعاتی مطرح بود. اما رسمی نبود. به بچه ها گفتم توجهی به شایعات نکنید و کارها را انجام بدهید. تا غروب که خبر اعلام شد، موضع ما بی توجهی به این شایعات بود.ما بعید می دانستیم که چنین تصمیمی گرفته شود.

قبل از آن چطور؟ آیا فشاری مبنی بر این که شما ستاد را ترک کنید و همکاری نکنید وجود نداشت؟

درباره من نه. از هیچ جا. مجموعه حکومت می دانست که اینجا ستادی شکل گرفته که هم قانونمند است و هم رفتارش اخلاقی است. خیال آنها از این بابت راحت بود.

درباره آقای هاشمی چطور؟ آیا فشاری برای کناره گیری وجود داشت؟

من ایشان را که دیدم، گفتند که برخی از دوستان و مقامات فعلی (آقای جهانگیری اسم کسی را نمی برد) تماس گرفته یا به ملاقات ایشان آمده اند که اگر انصراف بدهید بهتر است.

آیا آنها حامل پیامی از شورای نگهبان بودند؟

نگفتند که پیام از شورای نگهبان است. در واقع روی دلسوزی بود. آقای هاشمی با آنها صحبت کرده و استدلال های خود را نیز بیان کرده بود که مردم به من امید بسته اند. آنها نیز بعد از صحبت های ایشان، قبول کرده بودند که به صلاح نیست ایشان انصراف بدهند و کناره گیری کنند.چون انصراف در واقع بی مهری به امید مردم بود.

آقای هاشمی نسبت به موج و امید ایجاد شده، آگاه بود؟

بله. خبر داشتند.

چطور؟ ایشان که به راحتی نمی توانند به میان مردم بیایند؟

این کار ما بود. در اخبار روزانه و دیدارهایی که داشتیم این موج و امید ایجاد شده را منتقل می کردیم.

به غیر از آن مقام و مسوولی که گفتید آیا کسی دیگر هم به دنبال انصراف آقای هاشمی بود؟

هیچ کس به دنبال انصراف نبود.آنها آمده بودند یا پیغامی برده بودند، یا خبری را منتقل کرده بودند تا نظر آقای هاشمی را درباره این موضوع جویا شوند. وقتی آقای هاشمی با آنها بحث کرده بود، آنها استدلال آقای هاشمی را پذیرفته بودند. برای هیچ کس حتی آنهایی که ردصلاحیت شدند، قابل قبول نبود هاشمی، که به گفته حضرت امام شناسنامه انقلاب است، ردصلاحیت شود.

بعد از فهمیدن نظر شورای نگهبان، برای تایید صلاحیت، با این شورا رایزنی نشد؟

اصلا.

چرا؟ آقای هاشمی موافق این عمل بود؟

نه. اینقدر این کار غیرطبیعی و بد بود که دلیلی برای رایزنی با شورای نگهبان دیده نمی شد. کسی درباره مدیریت آقای هاشمی، تردید ندارد. درباره رجل سیاسی مذهبی بودن ایشان نیز که چه موافق و چه مخالف بر آن نظر اجماع دارند.

گویا کهولت سن مطرح شده بود، درسته؟

آخر ما نفهمیدیم که این را از کجای قانون در آوردند. چون مجلس برای کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری محدودیت سنی گذاشت اما شورای نگهبان این نظر مجلس را رد کرد. اگر شورای نگهبان چنین ایده ای داشت که نباید، طرح مجلس را رد می کرد. شورای نگهبان به همان چیزی که رد کرد و خلاف شرع و قانون خوانده بود، استناد کرد. این هم از عجایب بود. تمام ویژگی هایی که یک رئیس جمهور خوب می توانست داشته باشد، آقای هاشمی داشت. مدیر بود، سابقه درخشان در قبل و بعد از انقلاب داشت و خیلی از خصوصیت های دیگر. به هرحال این تصمیم شورای نگهبان یک پشت پرده ای داشت.

تمام اعضای شورای نگهبان برای ردصلاحیت آقای هاشمی، در جلسه حاضر بودند؟

یکی از فقها شرکت نکرد.

آقای شاهرودی؟

بله. آقای رضوانی نیز که به رحمت خدا رفته بودند. 10 نفر بقیه در جلسه حاضر بودند.

نسبت آرا را می دانید؟ که مثلا 6 به 4 بود یا خیر؟

من عدد دقیق را نمی دانم. البته برخی از اعضای شورای نگهبان مفاد جلسه را به آقای هاشمی گفته اند.

بعد از ردصلاحیت شما افسرده شدید؟

خیلی ناراحت شدم. در تمام سال های پس از انقلاب سرد و گرمی های زیادی را چشیدیم. سختی های زیادی را دیدیم. هیچ خبری، به اندازه ردصلاحیت آقای هاشمی برای من تلخ نبود. اگر ایشان رأی نمی آورد ناراحت نمی شدم.

وقتی شنیدید کجا بودید؟

در ستاد. شوکه شدم. خیلی ناراحت شدم. باورم نمی شد. مگر می توان هاشمی را ردصلاحیت کرد؟

به فکر این نبودید که از طرف رهبری این مشکل را رفع کنید؟

رهبری گفته بودند که تصمیم ندارم در کار شورای نگهبان دخالت بکنم. طبیعی است که نباید انتظار داشت که ایشان خلاف گفته خودشان کاری بکنند. حتی تصمیم گرفته شد که از رهبری درخواستی نکنیم که ایشان در معذوریتی قرار بگیرند و بخواهند برخلاف سخن شان عمل کنند.

آقای هاشمی هیچ اقدامی نکرد؟

تاجایی که من خبر دارم ایشان هیچ اقدامی نکرد. وقتی نظر شورای نگهبان اعلام شد، من به دیدن آقای هاشمی رفتم. گفتم چکار باید بکنیم؟ ایشان به من گفتند اعتراضی نمی کنیم. من هم این نظر را اعلام کردم.

اما برخی از اشخاص درخواست هایی را مطرح کردند و برخی از مخالفان نیز جا انداختند که هاشمی از این طریق درصدد فشار آوردن است.

آنچه آن اشخاص اعلام کردند، تشخیص شان بود. ولی واقعا به هیچ کس گفته نشد که اعتراضی بکنید یا نامه ای بنویسید. اصلا. خود آقای هاشمی به من گفت هیچ اقدامی نکنید.

راضی بودند به این نتیجه؟

نمی توان از تعبیر راضی بودن استفاده کرد. آقای هاشمی گفتند یک اتفاقی رخ داده و آقایان براساس تشخیصی که داشتند، نظری را اعلام کردند. من نمی توانم کاری بکنم که منجر به تضعیف نظام جمهوری اسلامی شود.

شورای نگهبان معمولا 5 روزه اعلام نظر می کرد، این دوره 5 روز اضافه شد. آیا به علت ردصلاحیت آقای هاشمی و رایزنی های پیرامون آن بود که این مدت را افزایش داد؟

نمی دانم. خب کاندیداهای دیگری هم بودند. منتها بعد از اعلام ردصلاحیت آقای هاشمی نام آنها دیگر ذکر نشد و خبرشان هم مندرج نشد. همه آنها تحت الشعاع ردصلاحیت آقای هاشمی قرار گرفتند.

ستاد انتخابات را همان روز تعطیل کردید؟

آن روزی که شورای نگهبان نظر خود را اعلام کرد، ما ستادهای استانی خودمان را دعوت کرده بودیم. قرار بود جلسه ای با آقای هاشمی داشته باشیم. چون از روز بعد تبلیغات رسمی آغاز می شد. دستگاه امنیتی با من تماس گرفتند و گفتند شما خبر دارید که از شهرستان ها نیروها به سمت تهران می آیند. علت چیست؟ گفتم جای نگرانی نیست. من در جریان هست. قرار بود که جلسه ای را برای شروع به کار ستاد داشته باشیم که خب این جلسه اعلام پایان کار ستاد خواهد بود. آن جلسه برگزار شد و رفتیم خدمت آقای هاشمی. بیش از صد نفر از استان های مختلف آمده بودند. بنده گزارشی از شکل گیری ستاد ارائه کردم و بعد آقای هاشمی صحبت کردند و ختم ستاد را همان جا اعلام کردیم.

بعد از این، ستاد اسماً تعطیل شد یا رسماً؟

رسماً.

شخص شما کار انتخاباتی را تعطیل کردید؟

خب تا دو، سه روزی ما در شوک بودیم. بعد از آن مدت نشستیم و فکر کردیم که برای انتخابات چه باید بکنیم. دو سه ملاقات خصوصی با آقای هاشمی داشتم که چه باید بکنیم. هم زمان به جلسات دوستان اصلاح طلب که با آقای خاتمی برگزار می کردند می رفتم. اوایل برخی از دوستان هنوز در حال و هوای احساسات گرفتار بودند و می گفتند که تمام شد و دیگر نمی توان برای انتخابات کاری کرد. اما با صحبت های دیگران ظرف مدت یک هفته همه از این حال و هوا بیرون آمدند. همه به سمت اجماع بین آقایان دکتر روحانی و دکتر عارف رفتند. نهایتا شورای مشورتی به آقای روحانی رسید.

شما در این مدت کار ستادی نمی کردید؟

من برای آقای روحانی فعالیت می کردم.

خودتان خواستید یا آقای روحانی خواستند؟

خودم خواستم. آقای روحانی هنگامی که می خواستند کاندیدا شوند با افرادی مشورت کردند. یکی از آنها من بودم. در صبحانه ای که با ایشان خوردم، ایشان طرح موضوع کردند.

نگفتید که من خودم می خواهم کاندیدا شوم؟

اتفاقا ایشان از من سوال کردند که شما در چه صورتی کاندیدا خواهید شد، من گفتم اولا آقایان خاتمی و هاشمی نیایند و دوما بین اصلاح طلبان اجماعی صورت بگیرد.

شما در ستاد ایشان مشغول شدید؟

من از سال های قبل آقای روحانی را می شناختم. حتی اگر بین اصلاح طلبان اجماع صورت نمی گرفت، بین تمام کاندیداها من گرایش به آقای روحانی داشتم و ایشان را بر دیگران از هر نظر ترجیح می دادم.

ایشان را از چه زمانی می شناسید؟

من از مجلس دوم ایشان را می شناختم. در زمانی که ایشان عهده دار پرونده هسته ای شد، بنده نیز با ایشان کار می کردم.

در پرونده هسته ای همکار ایشان بودید؟

بله.

کدام قسمت؟

در بخش اقتصادی آن فعال بودم.وقتی با اروپا توافق کردند سه کمیته تشکیل بدهند، یکی از آنها کمیته اقتصادی بود. آقای روحانی به آقای خاتمی پیشنهادی دادند و من به عنوان مسوول بخش اقتصادی کمیته اقتصادی پرونده هسته ای انتخاب شدم و دیگر با ایشان کار می کردند.

در ستاد آقای روحانی چه سمتی داشتید؟

من مسوولیتی را در ستاد ایشان قبول نکردم. اما هر جا کاری لازم بود انجام می دادم. در فیلم دوم آقای روحانی نیز حاضر بودم. اگرچه بنده را به عنوان رئیس ستاد انتخاباتی هاشمی معرفی کردند. البته صدا و سیما بخش هایی از آن فیلم را ازجمله صحبت های بنده را پخش نکرد. دلیلش را نفهمیدم. در عین حال برای سخنرانی نیز به چند شهر رفتم و کارهای دیگری که لازم بود را انجام دادم.

پیش بینی می کردید که آقای روحانی رأی بیاورد؟

من مطمئن بودم که ایشان رأی می آورد.

بر چه مبنایی؟

آن موجی که بعد از ثبت نام آقای هاشمی ایجاد شد، به دنبال انتخاب یک نامزد می گشت و آقای روحانی آن نامزد بود.

اما به نظر می رسید که در ابتدای امر آن موج سرخورده است.

چند روز اول بود. همه داشتیم کار می کردیم. بعد از چند روز طبیعتا آن موج نامزدی می خواست که من می دانستم پشت هیچ گزینه ای جز آقای روحانی نمی رود. بعد از حمایت آقایان خاتمی و هاشمی، و همچنین نظر شورای مشورتی، پیروزی آقای روحانی حتمی بود. در واقع کاری که آقای روحانی در مناظره انجام داد بی نظیر بود.

ماجرای گازانبر؟

بله. رقیب بهترین پاس گل را در منطقه 18 به آقای روحانی داد و ایشان نیز با بهترین روش ممکن از آن استفاده کرد. من تا به حال ندیده بودم که کاندیدایی چنین پاس گلی را به رقیب خودش بدهد. آن چنان امتیازی به آقای روحانی داد که همه شگفت زده شدند. آقای روحانی روی تک تک کلمات خود تعمق می کند و از آن وضعیت بهترین استفاده را کرد. من بعدا از آقای روحانی پرسیدم که آیا روی کلمه گاز انبری فکر کرده بودید؟ گفت نه. آقای قالیباف موضوعی را مطرح کرد، من به خاطراتم رجوع کردم و یادآوری کردم که در آن شورا چه گفته است.

و از همین جا شما مطمئن شدید که آقای روحانی پیروز است؟

بله. من این را به دوستان ستاد نیز گفتم.

کی؟

یک روز قبل از انتخابات در ستاد آقای روحانی جلسه ای برگزار شد. دوستان برای مرحله دوم تصمیم گیری می کردند که چکار باید بکنند. من گفتم وقت تلف می کنید. آقای روحانی در مرحله اول پیروز انتخابات است.

آقای روحانی هم در جلسه بود؟

نه. او نبود.

چه کسانی بودند؟

آقای واعظی مسوول جلسه بود. آقای دکتر نجفی،دکتر صفدر حسینی، دکتر آخوندی، آقای زنگنه و جمعی دیگر مانند آقای صالحی و زمانی نیا هم بودند. من آنجا قاطع گفتم آقای روحانی حتما در مرحله اول پیروز انتخابات است. بالاخره ما در این کشور مسوولیت داشتیم و می دانیم که این موجی که بلند می شود کجا آرام می گیرد و پیام آن چیست. از طرف دیگر خبرهایی از نظرسنجی هایی که دستگاه انجام داده بودند به ما می رسید.

برای مرحله دوم برنامه ای خاص درنظر گرفته بودند؟

نه. بحث می شد که چکار باید کرد. پیش بینی برخی این بود که آقای روحانی با آقای قالیباف به مرحله دوم برود. اما روز انتخابات خبرهای جالبی رسید. موجی که در روستاها و شهرهای کوچک در حمایت از آقای روحانی به راه افتاد اصلا با شهرهای بزرگ قابل مقایسه نبود. از اول تبلیغ می شد رأی کاندیدای اصلاحات و یا آقای روحانی در شهرهای بزرگ و پرجمعیت است نه روستاها. من فکر می کنم این اتفاق یک پیام بزرگ داشت. دولت آقای احمدی نژاد و اصولگرایان در 8 سال گذشته تلاش کردند با یارانه و مسائل دیگر اوضاع روستاها و شهرهای کوچک را در دست داشته باشند. اما مردم این مناطق به نامزدهای اصولگرا روی خوش نشان ندادند. چون به دنبال کسی بودند که این رأی را تغییر دهد. پس دانشگاهیان و نخبه های تهران و شهرهای بزرگ به دنبال تغییر نبودند بلکه مردم روستانشین و شهرهای کوچک از ادامه وضع موجود ناراحت و نگران بودند و تغییر می خواستند.

یعنی نگرانی از وضع موجود باعث شد که حتی مردم به آقای قالیباف نیز رأی ندهند؟

بله. اگرچه برخی از کاندیداهای اصولگرا تلاش می کردند تا زاویه خود را با دولت فعلی آشکارا به نمایش بگذارند اما جامعه از آنها مدیریت کلان ندیده بود اما از آقای روحانی چنین خاطره ای داشت. می دانستند حرفی که او می زند در سابقه کاری او ثبت شده است. برخلاف برخی که شعارهای بسیاری می دادند که بعضا هم عملی نبود آقای روحانی حرفی نزد که نتواند آن را اجرا کند. جامعه پیش از این او را در شورای عالی امنیت ملی دیده بود. مدیریتش را پسندیده بود و از جمله افرادی است که در نظرگاه مردم به دنبال تغییر است. در عین حال جامعه دید که انگشت اشاره آقایان هاشمی و خاتمی و اعضای اصلی جبهه اصلاحات به سمت آقای روحانی است. بنابراین طبیعی بود که ایشان در مرحله اول پیروز انتخابات باشد.

پس شما پیروزی را حاصل سه موضوع می دانید. سابقه مدیریتی آقای روحانی، حمایت هاشمی و خاتمی و بسیج اصلاح طلبان از ایشان.

بله. خود آقای روحانی در گفت وگوها خیلی خوب درخشیده بود و در مناظره ها توانسته بود در بین مردم پایگاهی را به دست آورد.

اما آقای روحانی به آن شکل که عارف به میان مردم می رفت یا دیگران، دیدار مردمی نداشت. درست است؟

بله. آقای روحانی در هفته آخر سفرهای استانی را شروع کرد که اتفاقا از همین سفرهای استانی پیام پیروزی ایشان مخابره شد. استقبال از ایشان در شهرهای مختلف خیلی خوب بود.نهایتا هم دیدید که در دو شهر مذهبی قم و مشهد ایشان رأی اول را به دست آورد درحالی که شهر مشهد خود دو کاندیدای دیگر هم داشت اما به آنها روی خوشی نشان نداد.

می گفتند از همان ابتدای نیمه شب شنبه 25 خرداد مسجل شده بود که آقای روحانی نفر اول و در مرحله اول پیروز انتخابات شده است. خب چرا شورای نگهبان اعلام نمی کرد و به صورت قطره چکانی تا ساعت 9 شنبه شب خبر اعلام شد؟

به نظر من جمعه شب همه فهمیدند که آقای روحانی در مرحله اول پیروز شده است. بعد از نیمه شب نیز شمارش قطعی شده بود اما بحث هایی بین شورای نگهبان و وزارت کشور مطرح بود. چون هرکدام برای اعلان رأی شیوه هایی داشتند. اما مهمتر از اینها تدابیر امنیتی بود. چون برخی از کاندیداها به گونه ای برای نیروهای خودجا انداخته بودند که پیروز انتخابات هستند. خب رأی آنها نسبت به تبلیغاتی که داشتند خیلی کم بود و این آنها و هواداران شان را در شوک برده بود و ممکن بود برخی از هواداران افراطی کارهایی بکنند.

یعنی نگرانی این بار از هواداران کاندیداهای اصولگرا بود؟

این تحلیل من است. بالاخره مجموعه ای انتظارات برای هوادار خود به وجود آورده بود ولی نتیجه رأی اکثریت مردم چیز دیگری را نشان می داد. در این شرایط حکومت باید تدبیری بیندیشد تا آنها در طول یک روز به نتیجه و آرامش برسند. این هم تدبیر بدی نیست. در دوره های قبل نتایج را زود اعلام می کردند و همین باعث مسائلی شده بود. اینبار نیز حکومت تلاش کرد تدبیری این چنین به کار ببندد.

نتایج که اعلام شد، شما پیش آقای روحانی بودید؟

خیر. دو سه روز بعد من آقای روحانی را دیدم. گپ وگفتی داشتیم. ایشان انسان خوش مشربی است. به ایشان تبریک گفتم. بعد از آن نیز چند باری همدیگر را دیدیم.

قرار شد در دولت به ایشان کمک کنید؟

ببینید مردم ایران به آقای روحانی امید زیادی بسته اند که تغییری به وجود بیاید. کشور باید در سیاست های اقتصادی راه درستی در پیش بگیرد و آنها اثرات آن را ببینند. الان این امید در بین مردم به وجود آمده است.طبیعتا همه باید به آقای روحانی کمک کنیم و ایشان از هرکسی کمک خواست کسی نباید سرباز زند. نباید از ایشان سهم خواهی یا مطالبه ای داشت.

پیشنهادی به شما دادند؟

از من پرسیدند کمک می کنید. گفتم هر کمکی که شما بخواهید و در توان من باشد انجام می دهم.

در جلسه ای که با مجلسی ها داشتید آنها سهم خواهی کردند؟ یا حتی درباره چینش کابینه اخطار و توضیحی دادند؟

نه اصلا. اتفاقی که در مجلس رخ داد ابتکار جدیدی بود که مبدع آن آقای لاریجانی بود. کار خوبی بود. جلسه صمیمانه و دوستانه ای بود. آنچه من دیدم ابراز محبت نمایندگان بود. معمولا وقتی رئیس جمهور به مجلس می رود، نمایندگان وقت می گیرند توضیح می دهند و بحث های مختلفی را بیان می کنند. اما اینبار هیچ خبری نبود.

البته دیکته ننوشته که غلط ندارد. شما نه هنوز کابینه ای چیده اید و نه کاری را شروع کرده اید.

نه. الان برخی رسانه های اصولگرا مسائلی را مطرح می کنند. حتی در همین حد هم کسی در مجلس حرفی نزد. هیچ توصیه ای نشد.

اصلا درباره چینش کابینه تا حالا از سوی احزاب، اصولگرایان یا اصلاح طلبان توصیه ای شده که از این فرد استفاده بکنید یا نکنید؟

نه. به هیچ وجه. آقای روحانی نمی گذارد در کارش دخالت کنند. ممکن است برخی از افراد مختلف با ایشان تماس بگیرند و نظری ارائه بدهند اما ایشان یک فرآیندی را برنامه ریزی کرده اند که هر کس نظری درباره کابینه دارد، نظراتش به کمیته ها و کارگروها منتقل شود. الان لیست های مختلفی به آقای روحانی داده اند. 20 کارگروه تشکیل شده است لیست به این کارگروه ها ارسال شده و آنها مشغول بررسی شخصیت های معرفی شده هستند. البته فرق آقای روحانی با برخی روسای سابق جمهور این است که ایشان از نیروهای کشور اطلاعات کافی و وافری دارد. ایشان در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی که بودند، هم در دوره آقای هاشمی و هم در دوره آقای خاتمی، با همه وزارتخانه ها کار می کردند. برخی از مسائل وزاتخانه ها باید در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی پیگیری می شد. الان در مرکز تحقیقات استراتژیک نیز با نخبگان دانشگاهی و مدیران توانمندی سروکار دارند که در این 8 سال گذشته یا بیکار شدند یا مورد قهر قرار گرفتند. آقای روحانی همه آنها و توانایی های آنها را می شناسد و می داند از کدام یک از آنها می تواند استفاده کند.

آقای روحانی برای کابینه به جمع بندی رسیده است؟

اگر به جمع بندی رسیده باشند که فعلا نمی گویند.

شما خودتان خبری دارید؟

من تا جایی که می دانم ایشان هنوز تصمیم نهایی نگرفتند.

الان روزنامه ها لیست های مختلفی را منتشر می کنند. این گمانه زنی ها چقدر واقعیت دارد؟

هیچ کدام از این لیست هایی که تاکنون منتشر شده، نه تنها نهایی نیست، بلکه اشتباهات آشکاری نیز دارد. آقای روحانی نیز یک بار درباره گمانه زنی ها اظهارنظر دقیق داشت. فرآیند وزرا و مسوولان اصلی کشور، به همین سادگی که برخی فکر می کنند نیست.

آیا می توان امیدوار بود که وقتی لیست کابینه اعلام شد، مردم با یک شوک هیجان آور روبه رو شوند. یک غافلگیری شیرین؟

من فکر می کنم آقای روحانی کابینه ای را تشکیل می دهد که از نظر توان اداره کشور، نمره بالایی خواهد گرفت و آنها از پتانسیل نیروی انسانی موجود در جمهوری اسلامی به خوبی استفاده خواهند کرد. آقای روحانی از عصاره 30 ساله نظام استفاده خواهد کرد. مثلا آقای روحانی مطمئن است وزیری را که برای یک وزارتخانه انتخاب می کند، او از تمام ظرفیت ها و سرمایه های اجتماعی استفاده خواهد کرد. آقای روحانی قرار است 20 نفر را انتخاب کند اما آنها باید از ظرفیت نیروی توانمند چندهزار نفری که در کشور هستند، استفاده کنند. پس من با شناختی که از آقای روحانی دارم می گویم، ایشان نیروهایی را به کار می گیرد که آن نیروها سینه های فراخی برای به کارگیری نخبگان همه جریانات دارند.

آقای روحانی درباره معاونت وزارتخانه ها نیز نظر می دهد؟

در دوره آقایان خاتمی و هاشمی مرسوم بود که وزیر، هنگامی که می خواست معاونین خود را منصوب کند به اطلاع رئیس جمهور برساند. آقای رئیس جمهور نیز اگر نظری داشت، وزیر به آن نظر توجه می کرد.

الان چطور؟ شیوه کار این چنین هست؟

الان به نظرم، آقای روحانی وزرای خود را اصلا محدود نمی کند که حتما باید با این فرد کار کنی یا آن فرد. یا اینکه وزرا معاونین خود را به خط کنند و خدمت ایشان ببرند. به نظرم آقای روحانی به وزرای خود آزادی عمل خواهد داد. روحیه مدیریتی آقای روحانی، اصلا روحیه دخالت در کار افرادی که منصوب می کند، نیست. با این حال طبیعی است که وزرا برای انتخاب معاونین خود، نظر رئیس جمهور را باید داشته باشند. زیرا در برخی از جلسات دولت، وزیر نمی تواند شرکت کند و معاون او شرکت می کند. به هر حال یکسری از معاونین کلیدی هستند.

درباره استانداران چطور؟

به طور طبیعی وزیر کشور باید موافقت رئیس جمهور را اخذ کند. چون استاندار باید در دولت رأی بیاورد و با حکم رئیس جمهور منصوب شود.

خود شما در چه حوزه ای می توانید به آقای روحانی کمک کنید؟

هرجا که آقای روحانی تشخیص بدهند من فعالیت می کنم.

علاقه خودتان؟

من به حوزه های اقتصادی و اجرایی علاقه بیشتری دارم.

نظر رئیس جمهور چیز دیگری است؟

بعید می دانم.

روزنامه ها از یک طرف شما را گزینه معاونت اول رئیس جمهور می خوانند و از طرف دیگر وزیر کشور. خودتان به این دو حوزه علاقه مند هستید؟

من صحبتی با آقای روحانی داشتم. به ایشان نیز گفتم که هر جا شما تشخیص بدهید من کمک می کنم. این تعهد را به ایشان دادم و پای آن نیز هستم.

اگر جایی را پیشنهاد کردند و شما علاقه نداشتید چطور؟

به طور طبیعی انسان برای کاری که می خواهد انجام بدهد، حتما باید دو نکته را مدنظر قرار بدهد؛ اول علاقه مندی به آن کار و دوم اشراف به آن حیطه کاری است. خب اگر علاقه مند نباشم یا اشرافی نداشته باشم، به ایشان دلایل مخالفتم را می گویم.

علاقه مند نیستید معاون اول رئیس جمهور بشوید؟

فعلا راجع به این موضوعات فکر نمی کنم. بیشترین دغدغه ام این است که همه باید به آقای روحانی هرطور که می توانیم کمک کنیم.

برخی چنین تبلیغ می کنند که کابینه اعتدال یعنی در واقع کابینه ای که شرکت سهامی است. تمام گروه ها می آیند و سهمی می گیرند.

اصلا اینچنین نیست. این را با شناختی که از آقای رئیس جمهور دارم، می گویم. آقای روحانی به همه تأکید کردند، نیروهایی که می خواهید انتخاب کنید حتما حائز دو شرط باشند؛ اول آنها افرادی توانمند باشند، دوم به گرایش فکری - سیاسی او توجهی نداشته باشید زیرا آنچه مهم است، لیاقت و توانمندی فرد است. من فکر می کنم ایشان در مقطعی نیز درباره کابینه اعتدالی توضیحاتی را خواهند داد. کابینه، متشکل از افرادی خواهد بود که در سابقه آنها حرکتی افراطی دیده نشده باشد. نیروهای معتدلی که بتوانند جریان اعتدال را پیش ببرند، انتخاب خواهند شد.

با این تعریف، شما فکر می کنید کابینه خوبی خواهد بود؟

حتما.

ماه عسل دولت به زودی تمام خواهد شد. فکر می کنید کابینه پیشنهادی، در کوتاه مدت می تواند برخی از مشکلات را برطرف کند؟

بله. مشکلات قابل کتمان نیست. هفت کاندیدای دیگری که وارد حوزه انتخابات ریاست جمهوری شدند نیز به این مشکلات پرداختند. آقای روحانی نیز به آنها اشاره کرد. مردم نیز واقف به این مشکلات هستند و برای اینکه وضعیت تغییر کند، به آقای روحانی رأی دادند.

آنقدر این دوره ماه عسل شیرین است که گویی، همه فراموش کردند چه مشکلاتی وجود داشت و خواهد داشت.

اتفاقا آقای روحانی اصلا این موضوع را فراموش نکرده است. شهادت این سخن من، رفتاری است که ایشان این مدت در پیش گرفته است. ایشان به جای آنکه روی افرادی که می خواهند انتخاب کنند، تمرکز کنند، بیشتر روی وضعیت موجود تمرکز کرده، گزارشات مختلفی را از دستگاه ها و وزارتخانه ها و جاهای دیگر تهیه کرده و تقریبا به اینکه هر وزارتخانه و دستگاهی چه مشکلاتی پیش رو دارد و چه راهکارهایی، رسیده است. برای همین نیز از وزرای موجود خواسته است، برنامه های خود را در این خصوص ارائه کنند. فهم من از آقای روحانی این است که ایشان از تمام پتانسیل کشور که قادر باشد مشکلات را حل و مدیریت کند، استفاده خواهد کرد. رئیس جمهور موفق نیز رئیس جمهوری است که بتواند از تمام ظرفیت های نیروی انسانی کشور استفاده کند. آقای روحانی به نظرم برای ایرانیان خارج از کشور و پتانسیل و سرمایه اجتماعی آنها نیز برنامه دارد و بالاخره آنها در همه زمینه ها، ازجمله در لابی های بین المللی می توانند به ایران کمک کنند.

مهم ترین دغدغه ای که الان آقای روحانی دارند چیست؟

دغدغه الان، بیشتر معطوف به فرصت 6 ماهه اول سال است که از بین رفته. یعنی باید در این 6 ماه تصمیمات مهمی اتخاذ می شد که نشده است. کارهایی انجام می شد که آن کارها انجام نشده است. پس این نگرانی الان وجود دارد که دولت در ابتدای کار، با یکسری مشکلات که دانه آن را دیگران از مدتی پیش کاشته اند، روبه رو شود.

مثل چه چیزی؟

مثلا موادی باید ذخیره می شد، اما نشد؟

مواد غذایی؟

بله. برخی از نیازهای کشور باید تأمین می شد، اما نگرانیم که آیا شده یا نه. ما اطلاعات دقیق نداریم.

مگر وزرایی که الان خدمت رئیس جمهوری می آیند، گزارش این موضوعات را نمی دهند؟

خب تفاوت وجود دارد. آقای روحانی در مجلس نیز گفتند که بین آماری که وزرای دولت فعلی به من داده اند تا گزارش هایی که وجود دارد، یک تناقض دیده می شود. ایشان قرار است در 100 روز اول مسوولیت شان یک گزارش به مردم دهند که دولت را در چه وضعی تحویل گرفته اند. لذا اگر در این بخش مشکلی پیش نیاید و دولت برای حل مشکل مردم، با چنین مشکلاتی روبه رو نشود، آقای روحانی قادر است به مرور مشکلات و فشارهای وارده بر سفره مردم را کاهش دهند.

منبع: آسمان


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir