کاهش شتاب اقتصادهای نوظهور

اقتصاد ایرانی: هنگامی که یک قهرمان دو سرعت در میانه مسابقه زمین می خورد مشکل خواهد بود که بتوان تشخیص داد، که آیا بطور موقت از دور مسابقه خارج شده یا اینکه هرگز به خط پایان نخواهد رسید. این داستان واقعی بازارهای جهان با دوندگان نوظهوراقتصادی قرن 21 است. پس از یک دهه رشد فزاینده، که در آن چین رهبری رونق اقتصادی را بر عهده داشت در مواجهه با بحران مالی، غول های نوظهور اقتصادی شتاب خود را کند کرده اند. 

چین خوش شانس خواهد بود اگر سرعت رشد خود را به 7.5 درصد در سال 2013 برساند. رشد اقتصادی هند حدود 5 درصد، برزیل و روسیه در حدود 2.5 درصد می باشد که رونق اقتصادی این کشورها را بعد از بحران مالی جهان ایجاد شده را با دشواری همراه کرده است. این اقدام نشانگر پایان فاز اول بازارهای نوظهور که در آن پرش از 38 درصد تولید جهانی به 50 درصد را مشاهده کردیم. اثر فوری این کاهش سرعت را در مدت زمان کوتاهی باید کنترل کرد هرچند تأثیر بلند مدت خود را بر اقتصاد جهان خواهد گذاشت. با این وجود در طول ده سال آینده اقتصادهای نوظهور همچنان افزایش خواهد یافت و ما شاهد حضور آنها خواهیم بود.

کاهش شتاب اقتصادی بزرگ بدان معنی است که اقتصادهای در حال ظهور در برابر کشورهای ثروتمند صفی برای رقابت تشکیل دادند. تا با دنبال کردن مدل رشد و توسعه اقتصادی، وضعیت خود را بهبود ببخشند.کاملا روشن بود که که چین بدلیل افزایش صادرات و ایجاد ذخایر ارزی تحت سلطه خود، از بحران اقتصادی ایجاد شده در سال 2013 بیشترین ضربه را متحمل خواهد شد.

در آینده رشد متوازن تری توسط کشورهای کوچکتر در سراسر جهان در اقتصاد ظهور خواهند کرد. پس از اقتصادهای در حال ظهور چین و هند، می توان به ده اقتصاد نوپای دیگر مانند؛ اندونزی، تایلند، و ترکیبی از کشورهای کوچکترکه کمتر به بریکس متکی هستند اشاره کرد.

این در حالیست که ممکن است در آهنگ اقتصاد جهانی تغییری در خلق و خوی اقتصادی اتفاق بیفتد. در سال 1990 "اجماع واشنگتن" آزادسازی  و دموکراسی اقتصادی را به جهان اهدا کردند. در چند سال گذشته ، با افزایش رشد اقتصادی چین  وجریانات  وال استریت، اجماع واشنگتن و منطقه یورو از دور خارج شدند و جای خود را به اجماع پکن دادند تا بهانه ای برای ظهور سرمایه داری دولتی و نوسازی مستبدانه باشد. اما در حال حاضر نیاز به رشد ممکن است تا دوباره اقتصاد لیبرالی را زنده کند و غرب بتواند اقتصاد خود را بهبود بخشد. بدون بهبود وضعیت اقتصادی آمریکا و ژاپن و احیای منطقه یور، اقتصاد جهان بعید است به رشد بسیار سریع 3 در صد در حال حاضر برسد.