بازگشت به بالای صفحه
FACEBOOK TWITTER RSS FEED JOIN US NEWSLETTER
print version increase font decrease font
تاریخ انتشار : چهارشنبه 6 اسفند 1393      13:8

اقتصاد زیمبابوه، پول بی ارزش

معرفی سکه‌های جدید در زیمبابوه باعث بوجود آمدن بحث در مورد استفاده از نوع واحد پول شده است. امروز به لطف سوء مدیریت، اقتصاد بار دیگر در سراشیبی سقوط افتاده است و این بار کمبود پول داخلی باعث تشدید مشکلات اقتصادی شده است.

اقتصاد ایرانی: در سال ۲۰۰۹-۲۰۰۸ که نرخ تورم در زیمبابوه به ۸۰ میلیارد درصد رسید، مردم این کشور دلار زیم را رها کرده و به استفاده از دلار آمریکا روی آوردند. از آن زمان مغازه داران، که به سکه های آمریکایی دسترسی نداشتند، مجبور شده اند از خودکار، شکلات و آدامس به جای پول خرد استفاده نمایند. با این اوضاع، حدود یک ماه پیش، بانک مرکزی این کشور شروع به ضرب سکه هایی به اسم سنت آمریکا برای استفاده در داخل زیمبابوه نمود. در پی این کار، این بحث مطرح شده است که آیا این کشور مجددا به واحد پولی خود نیاز دارد یا نه.

تغییر واحد پولی به دلار مزایای بسیاری داشت. یک شبه، نظم مالی بر مسئولان خودسر تحمیل شد. تورم متوقف شد و به این ترتیب باعث افزایش رشد و انتظار عمومی برای ثبات اقتصاد کلان گردید. پس از آن که تجارت به حالت عادی بازگشت، واردکنندگان از کاهش هزینه های مبادلات بهرمند شدند و سرمایه گذاران خارجی دیگر لازم نبود نگران نوسانات نرخ مبادله باشند. اما اکنون، به لطف سوء مدیریت، اقتصاد بار دیگر در سراشیبی سقوط افتاده است و این بار کمبود پول داخلی باعث تشدید مشکلات اقتصادی شده است.

داده های ناقص ارزیابی وخامت اوضاع را دشوار ساخته است. مسئولان این کشور از رشد ۳٪ در سال جاری صحبت می کنند (قبلا میزان رشد ۶٪ عنوان شده بود). ادی کراس، یک نماینده مخالف دولت، ادعا می کند سال گذشته تولید ناخالص داخلی دست کم تا ۱۰٪ و شاید ۱۴٪ کاهش داشت – یعنی برابر با میزان افت در سال ۲۰۰۸. شواهد امر حاکی از آن است که روزهای بدی پیش روست. مغازه داران در مرکز شهر هراره از وضعیت کنونی می نالند. یک فروشنده موبایل می گوید "مسئولان فاسد مالیاتی که می پردازیم را برای خود برمی دارند".

کمک های زیمبابوه ای های خارج نشین (که به ۵۰۰ میلیون دلار در سال بالغ می شود) همراه با دیگر کمک های خارجی جلوی فروپاشی اقتصاد را گرفته است. دولت آمریکا هرگونه معامله تجاری با برخی مقامات و شرکت های زیمبابوه ای را ممنوع کرده است، اما یک چهارم هزینه های بهداشت این کشور را می پردازد. مردم زیمبابوه از حکومت خودشان مبلغ ناچیزی دریافت می کنند. دکترها، معلم ها و نیروهای پلیس دائما به خاطر عدم پرداخت حقوق خود دست به اعتصاب می زنند.

صنعت معدن برای سال ها باعث جنبش اقتصاد بود، اما حالا دیگر اینگونه نیست. سیاست بومی سازی دولت، که به موجب آن بخشی از دارایی های تحت تملک خارجی ها مصادره می شود، سرمایه گذاران را فراری داده است. زمان هم خیلی نامناسب است: قیمت اقلام در حال کاهش است و ذخایر سطحی سنگ های گرانبها و مواد معدنی تقریبا ته کشیده است. تنها شرکت های خارجی پیشرفته - که بتوانند میلیاردها دلار برای حفاری خرج کنند - می توانند به ذخایر عمقی دست پیدا کنند.

در همین حال، زیمبابوه علاوه بر دلار، سیاست پولی آمریکا را نیز اتخاذ کرده است. بانک مرکزی این کشور حرف از افزایش بهره ها می زند، که دقیقا عکس آن چیزی است که اقتصاد این کشور هم اکنون به آن نیاز دارد. یک اقتصاددان زیمبابوه ای می گوید به یونانی ها "که اتحاد پولی آنها با آلمان حداقل با یک هماهنگی و یکدلی همراه است"، غبطه می خورد.

آیا روند دلاریزه کردن را می توان معکوس ساخت؟ این سوالی است که هم مردم زیمبابوه و هم خارجی ها می پرسند، اما احتمال این امر پایین به نظر می رسد. مردم زیمبابوه فلاکت زندگی با دلار زیم را فراموش نکرده اند – یعنی زمانی که مغازه ها خالی بودند و نفت جیره بندی شده بود. آنها دلیل زیادی ندارند که باور کنند مسئولان می توانند در آینده پول کشور را بهتر مدیریت نمایند. بدون اعتماد عمومی، هیچ حکومتی نمی تواند به کاغذ ارزش دهد.

منبع: اکونومیست


آدرس ایمیل فرستنده : آدرس ایمیل گیرنده  :

نظرات کاربران
وحید
پنجشنبه 4 تير 1394      22:54

.این کشور باید واحد پولی خود رااستفاده کند
ارسال نظر
نام کاربر
ایمیل کاربر
شرح نظر
Copyright 2014, all right reserved | Developed by aca.ir