از ثروتمندان مالیات بیشتری بگیرد، حتی اگر فقیر شوند

در ادامه واکنش اقتصاددانان به کتاب "سرمایه در قرن بیست و یکم" یکی از اساتید اقتصاد دانشگاه هاروارد به نام کنث رگوف نیز ادعاهای این کتاب در مورد تاثیر سرمایه داری بر نابرابری را مورد بررسی قرار داده است. کتاب اقتصاددانی فرانسوی به نام  توماس پیکتی که با عنوان "سرمایه در قرن بیست و یکم" منتشر شده با توجه بسیار زیاد افکار عمومی و همچنین محافل دانشگاهی مواجه شده به طوری که تاکنون بسیاری از اقتصاددانان مطرح در مورد این کتاب اظهار نظر کرده اند (اینجا). در یکی از این اظهار نظرها، کنث رگوف (Kenneth Rogoff) در یادداشتی ادعاهای کتاب در مورد تاثیر سرمایه داری بر نابرابری را مورد بررسی قرار داده و نوشته: "با خواندن کتاب تاثیرگذار "سرمایه در قرن بیست و یکم" نوشته توماس پیکتی، یک نفر ممکن است نتیجه بگیرد که اکنون نابرابری در جهان حتی از زمان پادشاهان نیز بیشتر است. چنین نتیجه گیری ای عجیب است به خصوص که اگر کسی کتاب ارزشمند دیگری به نام "فرار بزرگ" نوشته آنگوس دیتون را بخواند به این نتیجه می رسد که اکنون جهان از هر زمان برابرتر است. اما کدام نگرش درست است؟ پاسخ به این مساله بستگی دارد که یک نفر تنها به کشورها بنگرد یا کل جهان را در نظر بگیرد." به اعتقاد آقای رگوف در کتاب "فرار بزرگ" شرح داده شده که چگونه طی چند دهه اخیر چندین میلیارد نفر در اقتصادهای در حال توسعه و به خصوص در آسیا از فقر شدید خارج شده اند و در همین حال آقای پیکتی در کتاب "سرمایه در قرن بیست و یکم" شرح می دهد که چگونه در دورانی مشابه باعث افزایش نابرابری در اقتصادهای ثروتمند شده است.

در واقع سرمایه داری در حالیکه طی دهه های اخیر نابرابری کلی در مقیاس جهانی را کاهش داده اما باعث افزایش نابرابری در جهان ثروتمند شده است. اگر شما به نابرابری داخل کشورها بنگرید، آنگاه روندی صعودی را مشاهده می کنید آن هم در حالیکه نابرابری جهانی رو به افول است. آقای رگوف همچنین کارایی راه حل پیشنهاد شده در کتاب "سرمایه داری در قرن بیست و یکم" برای کاهش نابرابری را زیر سوال می برد، توماس پیکتی در این کتاب پیشنهاد داده است که نرخ مالیات ثروتمندان به میزان قابل توجهی افزایش یابد. کنث رگوف می نویسد: "پذیرش ادعای آقای پیکتی در مورد اینکه نابرابری اهمیت بیشتری از رشد اقتصادی دارد باید با توجه به این اصل همراه باشد که بسیاری از شهروندان در اقتصادهای در حال توسعه برای خروج از فقر به رشد اقتصادهای ثروتمند دل بسته اند." چرا که رشد اقتصادهای ثروتمند با افزایش تقاضا در این اقتصادها همراه می شود و بخشی از این تقاضا توسط تولیدکنندگان در کشورهای در حال توسعه تامین می شود. آقای رگوف با دفاع از تاثیر سرمایه داری بر نابرابری می نویسد: "هنگام بحث در مورد کاهش نابرابری جهانی نباید فراموش کرد که سرمایه داری طی سه دهه اخیر تاثیر مهمی بر کاهش نابرابری داشته است."