مهدی محمدزاده، رییس انجمن اقتصاد داروی ایران افزود: وقتی دارو گران می شود و اختلاف بین ارز مرجع و ارز آزاد زیاد است، اگر فردی دارویی را از خارج وارد کند باید قیمت دارو را بین 3 تا 4 برابر قیمت قبلی در بازار بفروشد. به عنوان مثال داروی ضد سرطان هرسپتین یک آمپول و دوز 150 میلی گرمی آن اگر با ارز مرجع وارد شود، قیمتش یک میلیون تومان است و در شرایط فعلی که برخی این دارو را با ارز آزاد وارد می کنند، با قیمت 3/5 تا 4 میلیون تومان به فروش می رسد. وی ادامه داد: هزینه یک داروی ام اس مانند آونکس و تایسبری نیز بین 10 تا 11 میلیون تومان شده است واقعا پرداخت این هزینه ها در توان بیماران نیست. مهدی زاده گفت: پرداخت سالانه 2.7 میلیارد دلار ارز دارویی برای دولت رقمی نیست. دولت باید این اعتبار را برای بیماران کنار بگذارد و به موقع تخصیص دهند، زیرا حتی اگر یک ماه دارو کمبود داشته باشد اگر ماه بعد 10 برابر هم ارز دارو بدهند جبران نمی شود؛ زیرا تعدادی از بیماران در همان یک ماه می میرند. وی افزود: یک بیمار مبتلا به دیابت به انسولین نیاز دارد و اگر انسولین در بازار نباشد بیمار می میرد، شوخی ندارد و این وظیفه دولت است که در این زمینه احساس مسوولیت کند و وظیفه خود را انجام دهد.