گروگان‌گیری 9 ماهه یک صنعتگر ایرانی در افغانستان
رحیم نقی زاده، استاد دانشگاه و از صنعتگران ایرانی که رییس هیات مدیره یک شرکت سازنده ماشین آلات بسته بندی مواد غذایی و آشامیدنی است، مردادماه سال گذشته برای عقد قرارداد با یک شرکت افغانی به افغانستان سفر کرد که ربوده شد.
بر اساس اظهارات وکیل مدافع مهندس نقی زاده در افغانستان، وی در تاریخ 91/05/17 به دعوت فردی با نام عصمت الله برای عقد قرارداد به کابل سفر می کند و در هتل "نگین آسیای کابل" اقامت می کند. عصمت الله به همراه فردی به نام جاوید به بهانه مهمان نوازی، نقی زاده را به منزلش می برد و بعد از گرفتن پول ها و موبایل وی، نقی زاده را به مدت هشت روز در اتاقی زندانی می کند. جاوید سپس در تماسی با همسر نقی زاده برای آزادی وی درخواست 300 هزار دلار می کند. هشت روز پس از گروگان گیری، هنگامی که جاوید قصد انتقال نقی زاده به ولایت غزنی را داشت، وی با فریاد کشیدن باعث جلب توجه همسایه ها می شود و پس از حضور پلیس، شخصی به نام خالق داد اکبری که خود را از دوستان یک نماینده پارلمان افغانستان معرفی می کند، نقی زاده را متهم به فریبکاری کرده و از آن تاریخ این تبعه ایرانی در زندان به سر می برد.
بر اساس اسنادی که در اختیار ایسنا قرار گرفته است، مهندس نقی زاده قراردادی 120 روزه به ارزش 2 میلیارد ریال در تاریخ 90/05/15 با یک شرکت افغانی به نام "پاور کولا" امضا می کند. بعد از پایان مدت قرارداد طرف افغانی با تاخیری 2 ماهه برای تحویل گرفتن کارخانه به ایران می آید و پس از تحویل گرفتن کارخانه مهندسان طرف ایرانی در تاریخ 91/04/13 برای نصب و راه اندازی ماشین آلات به هرات افغانستان می روند، اما به دلیل موجود نبودن امکانات (نبود برق و آب) و نبود همکاری لازم و بدگمانی های شرکت افغانی این خط تولید راه اندازی نمی شود. این در حالی است که تیم نصب و راه اندازی در محل شرکت افغانی حاضر شده و اقدام به نصب ماشین آلات و لوله کشی تاسیسات می کند.
بر اساس اظهارات همسر نقی زاده، در تاریخ 16 مرداد 1391، این تاجر ایرانی با یک برنامه از پیش تعیین شده و برای عقد قرارداد دیگری به افغانستان دعوت می شود و از آن تاریخ وی در افغانستان به گروگان گرفته می شود.
خانواده نقی زاده پس از آن اطلاع حاصل می کند که وی به دستور مقام قضایی کابل از تاریخ 24 مرداد 1391 در بازداشت به سر می برد و اجازه هیچ گونه ارتباط با خارج از بازداشتگاه را ندارد. ظاهرا اتهام نقی زاده این است که 8 میلیون دلار کلاهبرداری کرده است و به یک سال و شش ماه زندان محکوم شده است.
خانواده این صنعتگر ایرانی بارها از وزارت خارجه و سفارت ایران در کابل خواسته اند که به وضعیت وی رسیدگی کنند و حتی سفارت ایران در افغانستان نیز به ایسنا اعلام کرد که پرونده نقی زاده را در دست پیگیری دارد، اما متاسفانه این تلاش ها به نتیجه نرسیده است.
در همین رابطه معاون حقوقی و پارلمانی وزیر دادگستری در پاسخ به این سوال که آیا ایران با افغانستان معاضدت قضایی دارد؟ گفت: ایران با افغانستان در بعضی موارد از جمله امور مدنی و کیفری، استرداد مجرمان و انتقال محکومان معاضدت قضایی دارد، البته معاضدت قضایی در زمینه انتقال محکومان در حال حاضر در ایران نهایی نشده است.
میرکوهی با اظهار بی اطلاعی از موضوع نقی زاده تاکید کرد: قطعا ایران پیگیر این موضوع خواهد بود. وزارت امور خارجه و مراجع قضایی ایران این موضوع را پیگیری خواهند کرد. در وهله اول وزارت امور خارجه بررسی می کند و اگر مشخص شد فرد محکوم به حبس شده، از جهت انتقال محکومان منعی وجود ندارد؛ بنابراین هم با تقاضای فرد محکوم و هم از طریق مراجع قضایی ایران، دستور انتقال این محکومان داده می شود.
9 ماه از گروگان گیری و بازداشت نقی زاده در افغانستان می گذرد ولی به اعتقاد همسر وی در محاکمه و زندانی شدن این تبعه ایرانی در دستگاه قضایی افغانستان زد و بند شده است و نقی زاده بی گناه در زندان به سر می برد؛ ضمن این که دادگاه افغانی به گروگان گیری هشت روزه نقی زاده و جرم محسوب شدن این عمل توجهی نکرده است.
به نظر می رسد با توجه به توسعه روزافزون مبادلات تجاری و صنعتی ایران و افغانستان، ضروری است دستگاه های متولی با بررسی مجدد اتهام ها و احکام صادر شده علیه این تبعه ایرانی و شبهات موجود در این پرونده، از نقی زاده احقاق حق کرده و زمینه تکرار این گونه برخوردهای غیرقانونی را از بین ببرند.
