سرانجام تحریم چه می شود؟

به هر حال چون در دنیا دولت­هایی که بحث تحریم­ها را دنبال می­کنند منتخب مردم هستند و این کشورها از دموکراسی نسبی بهره می­گیرند، آراء و نظرات مردم این جوامع برای دولتها باید مهم تلقی شود. البته نباید از پشت پرده لابی های بزرگ این قدرت ها چشم پوشی کرد اما به هر صورت در این دولتها مردم نقش و جایگاهی دارند که دولت ملزم به اجرای خواسته های آنها است. دولت ها نیز به همین دلیل در تمامی حرکات و اقدامات  خود تلاش می کنند تا افکار عمومی را با خود همراه کرده و بسیاری از مسائل را برای آنها پوشیده و پنهان نگه دارند. در چند سال اخیر مشاهده شده که دولتها در کشورهای غربی مصمم به اجرای کاری بر علیه ملت و دولت خاصی بودند که با آگاه شدن مردم آن جوامع تلاش دولت ها بی نتیجه مانده و لابی های بزرگ دولتی و خصوصی هم راه به جایی نبرده اند. در بحث تحریم ها کشورهای غربی این تئوری را بیان می­کنند که تحریم ها هیچ فشاری بر روی مردم جامعه و فعالان بخش خصوصی ندارند در حالیکه فشار مستقیم را مردم و بخش خصوصی تحمل می کنند.

در این میان روشنفکران جامعه ایران از بحث آگاهی دادن مغفول بوده و به اجرای هرچه بیشتر تئوری غربی ها کمک کرده اند. در جامعه ما بیشتر افراد بر این باورند که هر حرکتی برای بهبود اوضاع جامعه باید از سوی دولت شکل گیرد اما این نوع اقدامات و جنبش های اجتماعی تاثیر به سزایی در نتیجه پایانی داشته و بلوغ فکری ایرانیان را به رخ مردم دنیا می کشد. 

امید است که دولت یازدهم نیز با اتخاذ تدابیر درست و به جا همراه و همگام طراحان این کمپین باشند. روزنه امیدی که در دولت جدید وجود دارد این است که مسئله تحریم ها و آثار مخرب آن بسیار جدی بوده و دولت هم اکنون دیگر قطع نامه را یک کاغذ پاره تلقی نمی­کند. دولت می تواند با عقل گرایی و انسجام مالی به هرچه بهتر شدن نتیجه این جنبش اجتماعی کمک کند. البته حضور و یاری دولت در این جریان از وظایف اقشار مختلف جامعه کم نمی­کنند. ما باید تمام تلاش خود را بکار گیریم که آثار منفی تحریم ها بر وضعیت زندگی مردم و فعالیت بخش خصوصی  مبرهن شود. ایرانیان خارج از کشور گروه دیگری هستند که می توانند در به بار نشستن هرچه بهتر این کمپین  نقش آفرینی کنند. باید تمامی امکانات مهیا شود تا آثار تحریم ها خلاف آنچه که انعکاس داده می شود نشان داده شود. اگر بر تمامی دنیا تبیین کنیم که تحریم های جهانی اقتصاد و عملکرد بخش خصوصی ایران را فلج کرده و آثار مخرب اجتماعی به بار آورده است حداقل بخشی از مشکلات رفع شده و بخش خصوصی با مشکلات کمتری دست  پنجه نرم می­کند.